Jammer maar helaas

Hoi meiden,

Mijn ongi zit er weer aan te komen. Ik heb het er heel moeilijk mee deze maand. Vorige maand had ik dat minder. Ik ben zo teleurgesteld in mijn eigen lijf. Ik had zere borsten (had ik al maanden niet meer gehad), dus dan denk je weer: zou het zo zijn? Ook wat vage zeurende pijn in mijn baarmoeder en dat was precies rond een mogelijke innesteling en duurde een paar dagen. En meer van dat soort dingen.

Het vervelende is dat (maar dat herkennen jullie allemaal) iedereen om me heen kinderen heeft of krijgt, zonder dat het veel moeite lijkt te kosten. Mijn broer en zussen hebben allemaal twee of meer kinderen zonder problemen. Neven en nichten ook. Gek word ik ervan.

Het lijkt wel of ik gewoon heel erg op de proef gesteld word. Nou ik zal er voor vechten hoor!

Suus, jij heel heel veel succes morgen. Ik ga zo hard voor je duimen. Laat je daarna nog wat horen??? Daarna ga je heerlijk op vakantie!

Nou voordat ik het vergeet: alle zwangeren van harte! Iedereen die op zijn NOD wacht: hopen op goed nieuws. En verder allemaal succes en sterkte!!

Liefs,
Anne
 
Hoi Anne!

Ik vroeg me al af hoe het met je ging.
Balen meis, dat je lichaam je zo voor de gek houdt he. Ik weet hoe dat voelt, dat heen en weer geslinger tussen hoop en vrees is echt ut...en om gek van te worden. Het doet echt een aanslag op je incasseringsvermogen.

En dan iedereen om je heen met kids, soms voelt het zoo oneerlijk gewoon.
Ik heb ook net een dippige tijd gehad, voelde als een soort van 'rouwproces', alle teleurstellingen moest ik een plekje geven. Maar het is fijn om hier weer wat meer te zijn, al die herkenning en het medeleven. Ik heb wel regelmatig meegelezen maar de afstand deed me goed.
Ja en dan morgen die nieuwe fase die aanbreekt, spannend dat wel.
We houden de moed erin he meid! Verwen je eens lekker op iets fijns.
Je bent een pitbulletje en eens is het moment er dat wij zwanger zijn!

Sterkte,
lfs. Suus
 
Kop op meid!! Het komt met jou ook echt goed daar moet je in blijven geloven!
Soms voelt het allemaal zo oneerlijk he!! Ik ken het gevoel hoor! De zwangere vrouwen komen om ons heen als paddestoelen uit de grond.

Sterkte!
lfs Inge
 
Terug
Bovenaan