Dag lieve allemaal!
Jeetje wat is de tijd voorbij gevlogen! Vorige keer berichtte ik dat ik mijn slijmprop kwijt was, en gelijk die avond braken de vliezen en 24 uur later was onze lieve Jasmijn er...op 4 april, een zondagskind en een Paaskind dus...nieuw leven, mooi symbolisch! Nadien moesten we twee dagen in het ziekenhuis blijven, en daarna heb ik heel veel problemen met de borstvoeding gehad, dus ik was de hele dag aan het aanleggen/kolven/bijvoeden en was helemaal op, tot vreemd genoeg ik gisteren mijn borsten helemaal heb leeggekolfd (2x 150 ml) en er daarna helemaal niets meer uitkwam (vanmorgen 2x 2,5 ml) en het dus helemaal is opgehouden!
Ik las dat er nog een vraagje was over de slijmprop, die herken je gelijk! Echt een stukje slijm, een soort lijmklont lijkt het wel haast, doet geen pijn hoor.
Voor wie het leuk vindt:
Het bevallingsverhaal: de planning was om rustig thuis te bevallen, maar het is toch anders gelopen. Op zaterdag ochtend begon ik wat bloed te verliezen, voormijn gevoel de aankondiging. Snel nog extra boodschappen gehaald mochten we het hele paasweekend babybezoek krijgen en ik heb nog een appeltaart staan bakken. 'S avonds naar bed en bij het plassen om 1 uur verloor ik vocht; mijn vliezen waren dus gebroken. Ik heb janpeter laten slapen en sliep ook zelf tot ca 3 uur. Daarna kreeg ik gelijk weeën om de 4/5 minuten. Redelijk goed te verdragen, en jp hield alles bij met de weeën app van de iPhone (is aanrader). Helaas was ik zo moe, dat ik praktisch niet op mijn benen kon staan en een houding vinden was erg lastig, omdat liggend de weeën opvangen te pijnlijk was, eigenlijk wilde ik alleen maar slapen. Alle yogahoudingen zijn langsgekomen. Om 7 uur kwam de verloskundige, maar omdat ik redelijk wat bloed was blijven verliezen tijdens de weeën terwijl ik nog maar drie cm had, vertrouwde ze het niet en heeft ze me overgedragen aan het ziekenhuis. Dat werd het Antonius omdat het diak vol zat. Om acht uur had ik daar nog steeds slechts drie cm, maar geen bloedverlies meer. De baby moest wel aan allerlei scans en ik mocht alleen maar pijnlijk liggen.... Geen. Prettig vooruitzicht de komende 7cm en dus 7 uur. Omdat ik doodmoe was heb ik toen een ruggeprik gevraagd die ik om 9 uur kreeg. Na een half uur was ik pijnvrij en hebben jp en ik nog een uur geslapen..... Heerlijk!!
Vanaf 1230u echter weer pijn door de prik heen, onze dame lag als sterrekijker ( wat toch naar de sterren refereert en niet naar je sterretje, zoals ik dacht hihi) en zat met haar harde achterhoofd tegen mijn heiligbeen, waardoor ik inmiddels met 9 cm enorme persdrang weg moest zuchten... Gelukkig mocht ik om 14.15 persen, wat heerljk!! Jp heeft me fantastisch gecoacht en tijdens het persen, voelde ik haar draaien in mijn buik en kwam ze toch goed te liggen. Wat ik niet wist is dat jasmijn de weeën niet goed verdroeg en telkens van hoge hartslag naar lage hartslag schoot (160 naar 60), waardoor ze om 3 uur een knip hebben gezet en jasmijn er uit schoot.
Prachtig hoe ze op mijn buik kwam, zo zacht en zo warm en zo ontzettend fijn, dat is zo bijzonder, onbeschrijfelijk!!
Al met al kijk ik er met een goed gevoel op terug, het ziekenhuis vond ik perfect.
Heel veel succes allemaal!
Liefs
Lonneke
Jeetje wat is de tijd voorbij gevlogen! Vorige keer berichtte ik dat ik mijn slijmprop kwijt was, en gelijk die avond braken de vliezen en 24 uur later was onze lieve Jasmijn er...op 4 april, een zondagskind en een Paaskind dus...nieuw leven, mooi symbolisch! Nadien moesten we twee dagen in het ziekenhuis blijven, en daarna heb ik heel veel problemen met de borstvoeding gehad, dus ik was de hele dag aan het aanleggen/kolven/bijvoeden en was helemaal op, tot vreemd genoeg ik gisteren mijn borsten helemaal heb leeggekolfd (2x 150 ml) en er daarna helemaal niets meer uitkwam (vanmorgen 2x 2,5 ml) en het dus helemaal is opgehouden!
Ik las dat er nog een vraagje was over de slijmprop, die herken je gelijk! Echt een stukje slijm, een soort lijmklont lijkt het wel haast, doet geen pijn hoor.
Voor wie het leuk vindt:
Het bevallingsverhaal: de planning was om rustig thuis te bevallen, maar het is toch anders gelopen. Op zaterdag ochtend begon ik wat bloed te verliezen, voormijn gevoel de aankondiging. Snel nog extra boodschappen gehaald mochten we het hele paasweekend babybezoek krijgen en ik heb nog een appeltaart staan bakken. 'S avonds naar bed en bij het plassen om 1 uur verloor ik vocht; mijn vliezen waren dus gebroken. Ik heb janpeter laten slapen en sliep ook zelf tot ca 3 uur. Daarna kreeg ik gelijk weeën om de 4/5 minuten. Redelijk goed te verdragen, en jp hield alles bij met de weeën app van de iPhone (is aanrader). Helaas was ik zo moe, dat ik praktisch niet op mijn benen kon staan en een houding vinden was erg lastig, omdat liggend de weeën opvangen te pijnlijk was, eigenlijk wilde ik alleen maar slapen. Alle yogahoudingen zijn langsgekomen. Om 7 uur kwam de verloskundige, maar omdat ik redelijk wat bloed was blijven verliezen tijdens de weeën terwijl ik nog maar drie cm had, vertrouwde ze het niet en heeft ze me overgedragen aan het ziekenhuis. Dat werd het Antonius omdat het diak vol zat. Om acht uur had ik daar nog steeds slechts drie cm, maar geen bloedverlies meer. De baby moest wel aan allerlei scans en ik mocht alleen maar pijnlijk liggen.... Geen. Prettig vooruitzicht de komende 7cm en dus 7 uur. Omdat ik doodmoe was heb ik toen een ruggeprik gevraagd die ik om 9 uur kreeg. Na een half uur was ik pijnvrij en hebben jp en ik nog een uur geslapen..... Heerlijk!!
Vanaf 1230u echter weer pijn door de prik heen, onze dame lag als sterrekijker ( wat toch naar de sterren refereert en niet naar je sterretje, zoals ik dacht hihi) en zat met haar harde achterhoofd tegen mijn heiligbeen, waardoor ik inmiddels met 9 cm enorme persdrang weg moest zuchten... Gelukkig mocht ik om 14.15 persen, wat heerljk!! Jp heeft me fantastisch gecoacht en tijdens het persen, voelde ik haar draaien in mijn buik en kwam ze toch goed te liggen. Wat ik niet wist is dat jasmijn de weeën niet goed verdroeg en telkens van hoge hartslag naar lage hartslag schoot (160 naar 60), waardoor ze om 3 uur een knip hebben gezet en jasmijn er uit schoot.
Prachtig hoe ze op mijn buik kwam, zo zacht en zo warm en zo ontzettend fijn, dat is zo bijzonder, onbeschrijfelijk!!
Al met al kijk ik er met een goed gevoel op terug, het ziekenhuis vond ik perfect.
Heel veel succes allemaal!
Liefs
Lonneke