De osteopaat belde gister, er was een gaatje en dus is mijn vriend vandaag met Jasmijn naar de osteopaat geweest en het eerste wat de man zei toen hij Jasmijn zag was 'zo... dat is een bijdehandte dondersteen' (en dan te bedenken dat zij de rustigste is van de twee :lol: ).
Haar onrustige gedrag en huilen heeft twee oorzaken, de eerste is lichamelijk, ze heeft een lichte afwijking in haar schedel waardoor er waarschijnlijk een buik-zenuw beklemd zit. Dit is overigens totaal niet erg, de meeste mensen hebben zo'n afwijking.
De tweede is een aandacht ding, aangezien het -volgens de osteopaat dan- een kiene dame is, had ze vrij snel door dat haar huilen wilde zeggen opgepakt worden.
Ze is nu, na de eerste behandeling al een stuk rustiger en hopelijk hebben we aan twee of drie behandelingen genoeg. En dan dus het -voor mij moeilijkste gedeelte- het haar af en toe laten huilen. Want hij heeft wel gelijk... ergens weet ik dat wel, maar dat laten huilen vind ik zoooo moeilijk.
Het was dus eigenlijk een hele goede ervaring.
(Met name voor oudste zus Heather, die was met de oppas wezen shoppen en kwam thuis met een nieuwe spijkerbroek hahaha)
Haar onrustige gedrag en huilen heeft twee oorzaken, de eerste is lichamelijk, ze heeft een lichte afwijking in haar schedel waardoor er waarschijnlijk een buik-zenuw beklemd zit. Dit is overigens totaal niet erg, de meeste mensen hebben zo'n afwijking.
De tweede is een aandacht ding, aangezien het -volgens de osteopaat dan- een kiene dame is, had ze vrij snel door dat haar huilen wilde zeggen opgepakt worden.
Ze is nu, na de eerste behandeling al een stuk rustiger en hopelijk hebben we aan twee of drie behandelingen genoeg. En dan dus het -voor mij moeilijkste gedeelte- het haar af en toe laten huilen. Want hij heeft wel gelijk... ergens weet ik dat wel, maar dat laten huilen vind ik zoooo moeilijk.
Het was dus eigenlijk een hele goede ervaring.
(Met name voor oudste zus Heather, die was met de oppas wezen shoppen en kwam thuis met een nieuwe spijkerbroek hahaha)
