je kind niet meer aan kunnen

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo

Dit is zoo een moeilijk onderwerp
ik moet gewoon even me ei kwijt
ik kan me kind niet meer aan omdat het allemaal te zwaar word ik stort finaal in hij gilt geen contact met em en pfffff gillen drammen alles
normaal kan ik het wel aan maar ja als je in een situatie zit waar ik in zit   takel je af
tis een schat van een kind hoor maar als tie ze zin niet krijgt owww berg je dan maar
geen land mee te bezeilen
we leven niet in de ideale situatie veel stress en ellende dat heeft effect op een kind en dat vormt een kind
als ik de rust kan vinden gaat het beter aangezien paps een hoopje ellende is
tis niet elke dag zo maar ik word er vreselijk moe van en weet me gee raad meer en ben machteloos
hij is 2 jaar en 3maanden en praat ook nog niet dus hij moet zich uiten
herkent iemand dit ook of heeft iemand tips zowel als voor aanpak als voor rust te vinden voor mij dan hoor ik dat graag of gewoon even bij te kletsen zonder dat mensen je veroordelen groetjes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi

ik ken de situatie waar je in zit. op moment kan ik me kleine ook niet begrijpen ze zijn ongeveer even oud. me moeder ligt ook nog in het ziekenhuis. dus alleen maar stress. ik zou zeggen zorg voor de je een dag een oppas heb en ga er lekker tussen uit. even shoppen of iets anders. en als hij zo gilt hij voelt het aan wat je hebt. als jij gestress ben is hij dat ook. daar hebben kinderen een zintuig voor. is mama verdrietig voelt de kleine ook. ik zet me zoontje ook wel even op een stoel tot rust te komen en naar een minuut. kom nar hem toe en ga ik lekker knuffelen daar worden rustig van.

heel veels sterkte.

groetjes danielle

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,
Ja, het is soms inderdaad heel moeilijk, dat gegil en gekrijs. Zeker als je jezelf niet helemaal okee voelt en dat lees ik in berichtje. Tips heb ik helaas niet veel. Ik trek me soms gewoon even terug. Daarmee bedoel ik dat ik gewoon de kamer uit ga en zeg: mama gaat even de was ophangen (dat is bij ons boven). Vaak merk ik dat de kinderen dan juist rustiger worden (eerst soms wel huilen, maar dat houdt meestal vrij snel op) en mama heeft zo ook even rust al is het maar een paar minuten.
Wel belangrijk voor de toekomst is, dat je consequent blijft. Ookal wordt je zoontje nog zo boos als iets niet mag, hou je poot stijf ookal is dat moeilijk. Bedenk wat er gebeurt als je dat nu niet doet. Later is hij groter en is zijn woede als iets niet mag ook groter. Beter nu iets aan doen, toch! Maar leuk is het zeker niet, dat weet ik. Ik word er soms ook gillend gek van.
Ivy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi
ik heb een dochter van 5 jaar en zoontje van bijna 3 jaar.
ik heb toen hulp gehad bij mijn dochter.als er bezoek was vroeg alle aandacht op in het negatief.op de tafel staan,als ik aan de telefoon zat gillen alles doen wat niet mag.nu samen met me zoontje en het soms moord en doodslag.slaan bijten.me zoontje lost nu alles op met huilen,grote mond.
me me dochter hebben ze gevraagd of ik naar het opvoedbureau wilde.ik heb dat toen gedaan die heeft mij een zetje gegeven hoe ik het moest aanpakken.vond het verschrikkelijk.ik viel door de mand toen het cb die vrouw aansprak of ik al een afspraak had,had ik nog niet gedaan.
nu   heb ik opnieuw afspraak gemaakt a.s donderdag moet ik erheen.vond het verschrikkelijk dacht dat ik de enige was,maar gelukkig is dat niet zo.
misschien idee voor jouw.je zit er niet aanvast.het is gewoon vrij blijvend.
gr marjan

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi
je hebt hulp nodig..
je kan beginnen om naar je huisarts te gaan en of het cb bellen en vragen naar de pedagoog.

je kind reageert op jou gedrag en gevoelens.
als jij beter in je vel zit, zit je kind ook beter in zijn vel.
en als jij weerbaarder bent dan kan je het gedrag van je kind ook beter aan.

want de meesten kinderen vertonen in meerdere of mindere maten dit gedrag,dus dat drammen en gillen is niet heel vreemd voor een 2 jarige.
ik hoop dat je er uit komt..
succes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Het is heel herkenbaar, het schreeuwen en gillen van jouw kindje. Onze kleine kan ook een driftkop zijn. Maar we weten ook dat dat komt door frustratie. Hij is nu 2 jaar, 3 maanden en praat ook nog niet. We hebben allerlei onderzoeken gedaan en er is geen "stoornis". Wel een grote achterstand in spraakontwikkeling en daarom gaan we nu naar een logopedist. We hopen dat door het kunnen praten hij zich beter kan uiten.

Verder hebben wij hier de cursus "Peuter in Zicht" gedaan. Speciaal voor en door ouders (met hulp van een deskundige) om ervaringen en tips te kunnen delen. Werd gegeven door het consultatiebureau en was erg leuk om te doen.

Wellicht is het niet kunnen praten ook erg frustrerend voor jouw kindje. Probeer daar mee aan de slag te gaan.

Gr. Tamara.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

ik denk dat je kleine echt last heeft van de spanningen door de situatie thuis. als het hier weer wat beter gaat zal je zien dat ook je uk weer een heerlijk kind is.daar heb je nu niks aan maar echt het komt goed hoor. in tussentijd proberen om metje partner de rust terug te brengen in het gezin en hulp zoekn voor jullie spanningen. ook kan je bij de jeugdzorg terecht als je dit vai je huisarts doet kan het vaak met spoed en heb je niet te maken met lange wachttijden. zeg gewoon dat je radeloss bent, overdijf desnoods wat dan lukt het wel. ik heb in een zelfde stitautie gezeten met mijn zoon. en nu na jeugdzorghulp , een kinderpsychiater werd het allemaal duidelijk voor hem . wij zelf hebben een oudertraining gevolgd, pmto heet dat kan ik zeker aanradern. dmv rollespellen wordt aangeleerd hoe om te gaan met bepaalde stituaties. hij in therapie wij dus ook en nu gaat het hier weer op rolletjes.mijn mannetje had veel meegemaakt, maar heeft het ne een plekje gegegeven begrijpt het nu en is veel rustiger, niet zo driftig meer en daardoor zitten wijj ook weer lkeker in ons vel. even door de zure appel heen, je schaamte opzij en ervoor gaan!!
succes en veel sterket komende tijd

 

[Gebruiker10351380]

Hoi
ik weet dat dit heel oud is, maar mag ik weten hoe jullie kinderen nu zijn geworden?
Mijn dochter is namelijk ook zo, ik kan niet met haar genieten, ze heeft heftig driftbui, gaat allemaal in discussie en wil altijd haar zin krijgen, slapen is ook ruzie, ik ben gewoon radeloos.
In het begin dacht ik dat er iets met haar was, maar heb nu geaccepteerd dat het naar karakter is.