Hallo allemaal,
Een tijdje geleden heb ik op dit forum over mijn zoontje Jeroen geschreven: hij moest opgenomen worden in het LUMC in Leiden om aan een ernstige hartafwijking te worden geopereerd. Hierop kreeg ik heel veel lieve reacties (ontzettend bedankt!!) en ook de vraag om te laten weten hoe het verder gaat met Jeroen.
Nu ben ik heel blij dat ik kan schrijven dat Jeroen sinds zondag weer thuis is!!!! Na een opname van 5 weken mogen we nu thuis weer voor hem zorgen, kan hij weer lekker in zijn eigen wiegje slapen en kan hij verder aansterken.
Het begint nu (nu we zelf weer een beetje tot rust komen) steeds meer tot me door te dringen hoe kantje boord het is geweest met hem. Elke keer als ik hem vasthoud, z'n flesje geef of hem heerlijk zie slapen ben ik heel blij en supergelukkig dat hij er nog is. Het is al superleuk om moeder te zijn maar om moeder van Jeroen te mogen zijn is echt heel bijzonder! Wat een vechtertje, ik ben zo trots op hem. Wat hij allemaal al heeft moeten doormaken, en dan toch heel vrolijk lachen en zo'n tevreden indruk maken.
Jeroen is nog wel aan de magere kant (3 maanden oud en weegt ruim 9 pond) maar dat heeft tijd nodig. De komende periode moeten we nog vaak naar het ziekenhuis voor allerlei controles maar we hebben er vertrouwen in dat het goed blijft gaan met hem.
Deze eerste week thuis is heel raar: je bent heel blij om thuis te zijn maar je voelt je ook weer heel onwennig. Er is de laatste 5 weken zoveel gebeurd, je hebt zo'n raar leven geleid dat het toch wel een beetje tegenvalt om de draad weer op te pakken. Maar we moeten onszelf maar een beetje tijd geven om alles een plekje te geven.
Veel liefs,
Brigitte J (en een dikke knuffel van Jeroen!)
Een tijdje geleden heb ik op dit forum over mijn zoontje Jeroen geschreven: hij moest opgenomen worden in het LUMC in Leiden om aan een ernstige hartafwijking te worden geopereerd. Hierop kreeg ik heel veel lieve reacties (ontzettend bedankt!!) en ook de vraag om te laten weten hoe het verder gaat met Jeroen.
Nu ben ik heel blij dat ik kan schrijven dat Jeroen sinds zondag weer thuis is!!!! Na een opname van 5 weken mogen we nu thuis weer voor hem zorgen, kan hij weer lekker in zijn eigen wiegje slapen en kan hij verder aansterken.
Het begint nu (nu we zelf weer een beetje tot rust komen) steeds meer tot me door te dringen hoe kantje boord het is geweest met hem. Elke keer als ik hem vasthoud, z'n flesje geef of hem heerlijk zie slapen ben ik heel blij en supergelukkig dat hij er nog is. Het is al superleuk om moeder te zijn maar om moeder van Jeroen te mogen zijn is echt heel bijzonder! Wat een vechtertje, ik ben zo trots op hem. Wat hij allemaal al heeft moeten doormaken, en dan toch heel vrolijk lachen en zo'n tevreden indruk maken.
Jeroen is nog wel aan de magere kant (3 maanden oud en weegt ruim 9 pond) maar dat heeft tijd nodig. De komende periode moeten we nog vaak naar het ziekenhuis voor allerlei controles maar we hebben er vertrouwen in dat het goed blijft gaan met hem.
Deze eerste week thuis is heel raar: je bent heel blij om thuis te zijn maar je voelt je ook weer heel onwennig. Er is de laatste 5 weken zoveel gebeurd, je hebt zo'n raar leven geleid dat het toch wel een beetje tegenvalt om de draad weer op te pakken. Maar we moeten onszelf maar een beetje tijd geven om alles een plekje te geven.
Veel liefs,
Brigitte J (en een dikke knuffel van Jeroen!)