A
Anoniem
Guest
Tijs heeft vanochtend zijn eerste stapjes alleen gezet!!! Hij stond een stoel vast te houden, zag mij zitten (ik zat net buiten handbereik). Hij laat de stoel los en zet 3 stapjes om vervolgens zich in mijn handen te laten vallen! En daarna heeft hij hetzelfde nog 4x gedaan!
Verder was het een rare ochtend. Om 7.10 u stond hij te huilen in zijn bed, hij wilde eruit (doet ie wel vaker). Ik dacht, laat ik hem een schone luier geven en dan gezellig mee ons bed in. Helaas pindakaas, ik heb mijn man ook maar geroepen om te helpen. Tijs had zoveel gepoept dat het tot halverwege zijn rug zat en ook al een beetje langs zijn beentjes. Dus de douche in met Tijs in plaats van lekker luieren. Verder ging alles goed, niets aan de hand. Ik had zijn nageltjes geknipt, tilde hem uit de stoel en wil hem op de grond zetten om te spelen. Zijn voeten raken nog niet de grond of hij begint te huilen, dus ik til hem weer op. Maar hij bleef huilen. Hij kroop helemaal tegen mij aan en heeft tranen met tuiten gehuild. Ik heb niet kunnen ontdekken of hij ergens pijn had, dus het lijkt erop dat hij gewoon verdriet had en het kwijt moest. Dit heeft ie nog nooit gedaan, dus was wel even raar. Ik heb hem lekker getroost tot hij klaar was. Daarna ging ie weer lekker spelen alsof er niets gebeurd was.
Even later waren we even op zolder, Tijs zat te spelen met de wasknijpers. Daarna naar beneden, boterham gegeten en naar bed. Ik leg hem op het aankleedkussen en al snel begon ie te huilen. Dat doet ie wel vaker, dus geen acht op geslagen (was anders huilen dan daarvoor). Luier uit en toen wilde hij echt niet meer liggen. Draaide op zijn buik, ging staan enz. enz.. Kwam er een wasknijper achter zijn trui uitgevallen. De arme schat had een grote rode plek op zijn rug, hij had er tijdens het brood eten tegenaangezeten en toen ik hem dus op het aankleedkussen legde lag ie er bovenop! Geen wonder dat ie niet wilde liggen. Die wasknijper zat er vanochtend nog niet hoor .
En nu ligt ie lekker rustig te slapen!
Groetjes,
mv Tijs
Verder was het een rare ochtend. Om 7.10 u stond hij te huilen in zijn bed, hij wilde eruit (doet ie wel vaker). Ik dacht, laat ik hem een schone luier geven en dan gezellig mee ons bed in. Helaas pindakaas, ik heb mijn man ook maar geroepen om te helpen. Tijs had zoveel gepoept dat het tot halverwege zijn rug zat en ook al een beetje langs zijn beentjes. Dus de douche in met Tijs in plaats van lekker luieren. Verder ging alles goed, niets aan de hand. Ik had zijn nageltjes geknipt, tilde hem uit de stoel en wil hem op de grond zetten om te spelen. Zijn voeten raken nog niet de grond of hij begint te huilen, dus ik til hem weer op. Maar hij bleef huilen. Hij kroop helemaal tegen mij aan en heeft tranen met tuiten gehuild. Ik heb niet kunnen ontdekken of hij ergens pijn had, dus het lijkt erop dat hij gewoon verdriet had en het kwijt moest. Dit heeft ie nog nooit gedaan, dus was wel even raar. Ik heb hem lekker getroost tot hij klaar was. Daarna ging ie weer lekker spelen alsof er niets gebeurd was.
Even later waren we even op zolder, Tijs zat te spelen met de wasknijpers. Daarna naar beneden, boterham gegeten en naar bed. Ik leg hem op het aankleedkussen en al snel begon ie te huilen. Dat doet ie wel vaker, dus geen acht op geslagen (was anders huilen dan daarvoor). Luier uit en toen wilde hij echt niet meer liggen. Draaide op zijn buik, ging staan enz. enz.. Kwam er een wasknijper achter zijn trui uitgevallen. De arme schat had een grote rode plek op zijn rug, hij had er tijdens het brood eten tegenaangezeten en toen ik hem dus op het aankleedkussen legde lag ie er bovenop! Geen wonder dat ie niet wilde liggen. Die wasknijper zat er vanochtend nog niet hoor .
En nu ligt ie lekker rustig te slapen!
Groetjes,
mv Tijs