jonge moeder....

Ik las een bericht even verder op van iemand die 18 is en die zoveel negatieve reacties krijgt. Nou ik wil diegene 1 tip geven: negeer de opmerkingen, en laat lekker zien hoe blij je er mee bent, en trots omdat je
nog zo lekker jong bent!

Ik was 22 toen ik de 1e kreeg, nou als ik de 'ware' nog eerder had ontmoet dan was ik misschien ook al voor mijn 20ste moeder geweest NOU EN?

Ik ken iemand die 17 was! Het was niet gepland, maar een abortus wilde ze echt niet omdat ze voelde dat ze dan alleen maar last van schuldgevoelens zou krijgen, en ze hield van het kindje in haar buik. Nu is ze bijna 20 en heeft ze een zoontje en een dochter! En ze is inmiddels getrouwd. Het gaat echt ontzettend goed, en mensen kunnen er heel spottend over doen, maar ik heb al verschillende keren gezegd tegen haar dat ik het juist heel goed en knap van haar vind dat ze deze keuze heeft gemaakt. Alleen door de reacties van mensen zou je iemand van toen 17 ongelukkig kunnen maken omdat ze vaak dan nog zo vatbaar zijn voor reacties van anderen! Belachelijk toch? Laat iedereen in zijn waarde.
En zij is nog maar 37 als ze gaat winkelen met haar 20 jarige dochter! Heerlijk toch om zo'n jonge moeder te hebben??
 
Hoi, ik ben het helemaal met je eens! Ik ben zelf 20 en zwanger van mijn 1e. Nee, inderdaad wad 't niet gepland MAAR WEL GEWENST!!!!
Als wij hadden kunnen kiezen was 't ook al heel snel geweest!
 
Hehe, eindelijk eens een positief verhaal over ons...
Ik ben 28 jaar en heb twee kinderen. Een dochter van 12 en een dochter van 4, ja je rekent al denk ik, ik was ook nog maar 16 toen ik de oudste kreeg. Ben nu getrouwd met mijn vriend van toen en hopen op een derde kindje. Een succes-story dus.......
We hebben altijd gezegd: ze is dan wel niet gepland maar wel met liefde ontvangen.......En het is een schat van een meid...Nooit ergens spijt van gehad. Dit jaar gaat ze naar het voortgezet onderwijs. Weet het nog als de dag van gister dat ze geboren werd en ik haar beloofd had dat ik er altijd voor haar zou zijn. Wat het is moeilijk hoor om als tienermoeder overal tegen op te boksen.
Er is toch niet echt iemand die je snapt he..Iedereen had wel een oordeel over ons... Maar we vinden het geweldig om ons nog jong te voelen....Maar niet iedere tienermoeder leeft mijn leven natuurlijk, het kan ook anders....

Groeten.....
 
Ik denk zelf dat oudere moeders (kreeg mijn eerste kindje op mijn 34ste) soms ook gewoon jarloers kunnen zijn. Toen ik een kleine had, had ik echt spijt dat we niet eerder de keuze had gemaakt om aan kinderen te 'beginnen'.
Ik was toen best weleens wat jarloers op die heerlijk jonge moeders hoor! Ook mijn vruchtbaarheid neemt af... dus een groot gezin zal er niet meer in zitten denk ik...
 
er zijn ook een hoop mensen die jaren bezig zijn en waar het niet bij lukt. (onvruchtbaarheid etc), ik kan me voorstellen dat het voor hun erg pijnlijk is om te lezen dat iemand van 16 of 17 een kindje krijgt, terwijl hun er al jaren mee bezig zijn. En dat je dan jaloers bent, kunt je niets aan doen, geloof me. Zelf zijn we 4 jaar bezig geweest, behandelingen gehad, miskraam gehad, en nu spontaan zwanger. (25 weken). Ben 26 maar ik ken meiden die vanaf hun 24e bezig zijn en al 8 jaar bezig zijn.
Het is niet dat ze het jonge meiden niet gunnen maar het is zo frustrerend, echt waar.
(Nu horen jullie ook eens een andere kant van het verhaal)
 
aan anoniem: maar er zijn ook heel veel vrouwen die al jaren een goede relatie hebben of getrouwd zijn, maar eerst van het 'leven' willen genieten. En dan zijn ze 30 en zeggen ze tegen elkaar: zo en nu willen we kinderen. (alsof dat even zo gaat!) En dan wil het niet 1 2 3 lukken en dan zijn ze zeer gefrustreerd omdat het klokje ook doortikt.
 
Terug
Bovenaan