Even nog een dingetje. Ik heb een jongetje en hij is jammer genoeg niet knuffelig. Ligt dat aan het kind, of ook misschien omdat het een jongetje is?
Hij wil al vanaf de geboortje niet in je armen liggen (bij niemand niet) en tegenwoordig is lekker stil op schoot liggen er ook niet meer bij.
Ik vind dat al jammer maar ik heb ook het idee dat ie liever met papa speelt dan met mij.
Als we hem tussen ons in leggen op het grote bed dan heeft hij alleen maar oog voor papa. En na een huildag (zie ook topic: huilen, driftbuien...Moeilijk!) komt papa thuis en dan is er in eens niks meer aan de hand.
Het voelt een beetje als stank voor dank, want ik ben het meeste thuis en neem de meeste zorg op me.
Ergens word ik er ook onzeker van....ligt het aan mij? vind hij mij minder lief? Komt dat omdat ik stiekem ook wel worstel tussen het moederschap en mijn eigen behoeftes?
Of ligt het gewoon aan het feit dat jongetjes misschien minder knuffelig zijn en wellicht het liefst met papa stoeien?
Op zo'n moment vind ik het echt even niet zo leuk om moeder te zijn. Had me er soms toch iets anders bij voorgesteld denk ik.
Ben nu maar even boven gaan zitten en schrijf t ff van me af....dat helpt wel.
Zijn er meer mensen die dit herkennen?
Hij wil al vanaf de geboortje niet in je armen liggen (bij niemand niet) en tegenwoordig is lekker stil op schoot liggen er ook niet meer bij.
Ik vind dat al jammer maar ik heb ook het idee dat ie liever met papa speelt dan met mij.
Als we hem tussen ons in leggen op het grote bed dan heeft hij alleen maar oog voor papa. En na een huildag (zie ook topic: huilen, driftbuien...Moeilijk!) komt papa thuis en dan is er in eens niks meer aan de hand.
Het voelt een beetje als stank voor dank, want ik ben het meeste thuis en neem de meeste zorg op me.
Ergens word ik er ook onzeker van....ligt het aan mij? vind hij mij minder lief? Komt dat omdat ik stiekem ook wel worstel tussen het moederschap en mijn eigen behoeftes?
Of ligt het gewoon aan het feit dat jongetjes misschien minder knuffelig zijn en wellicht het liefst met papa stoeien?
Op zo'n moment vind ik het echt even niet zo leuk om moeder te zijn. Had me er soms toch iets anders bij voorgesteld denk ik.
Ben nu maar even boven gaan zitten en schrijf t ff van me af....dat helpt wel.
Zijn er meer mensen die dit herkennen?