Jubileum

A

Anoniem

Guest
Nou vandaag is het 11 jaar en 11 maanden geleden dat ik met de pil ben gestopt.
Onderhand een jubileum.
Gisterenavond onze lief klein oogappeltje van een nichtje weer voor de webcam gezien. Ze groeit als kool, ze is nu 3 maanden bijna en maatje 62. Vanaf haar geboorte kijkt ze al heel goed rond.
Ze is heel stevig in haar hoofdje. Ze kijkt heel goed rond en is met haar handjes iedere keer aan het spelen. En als ze in haar wipstoeltje ligt en de tv staat aan en je loopt in de weg dan geeft ze het aan dat ze de tv niet kan zien.
Dit wordt echt een pittige tante.
Helemaal verliefd.
We zijn druk bezig om de kant van hun uit te verhuizen, we wonen natuurlijk 220 km verder op.
Maar we zullen zien dat we die kleine schat van dichtbij zien opgroeien.
 
Wat een tijd he, volgende maand 12 jaar.
Ben je inmiddels in het medische circuit bezig, of concentreer je je eerst op verhuizen? Fijn dat het met je nichtje zo goed gaat, heerlijk als je haar vaker kunt zien.

Sterkte meis, met dit jubileum dat geen feest waard is.
Wenser
 
Hoi Wenser,
Ik heb zelf het medische circuit stop gezet.
Momenteel is de verhuizing het allerbelangrijkste wat er nu is.
Liever vandaag nog dan morgen.
Mijn man heeft een tijdje aan de medicijnen gezeten omdat hij zwaar overspannen is, en zelf ben ik er laatst ook achter gekomen dat ik de ziekte van pheiffer heb gehad, en nog lichtelijk heb.
Het allerbelangrijkste wat we nu echt vinden dat is zien dat we hier weg gaan en dichter bij de kleine meid wonen.
Mijn man heeft gisteren al al mijn broer gevraagd dat als we de volgende keer weer een weekendje komen of we dan alvast wat dozen van de zolder bij hem in de schuur mogen zetten.
Prop maar vol zei hij.
Maar het belangrijkste is krijg maar eens gauw een huis, dat valt echt niet mee.
Kopen is onmogelijk voor ons omdat mijn man zelfstandig ondernemer is, en huren moet je zeker tussen de 55 en 60 punten hebben voor een eengezinswoning.
We zitten nu op de 50 punten.
Iedere week reageren we wel op huizen, maar de ene keer komen we op plaats 8 uit en afgelopen week was de laagste plaats 12.
Dus dat schiet echt niet op.
Maar die kleine meid daar draait alles om.
 
Ja dan is dat niet het goede moment. Ik heb een burnout en wij doen nu ook niks, het is al zwaar genoeg. Wij hopen over een paar maanden wel weer te beginnen met IUI en ook nog een kijkoperatie te doen. Tenminste, liever niet, maar als het nodig is...

Hopen dat je toch snel aan de beurt komt, wanneer krijg je een 'punt'?
Misschien maak je in de zomer meer kans, als er veel mensen weg zijn?

Succes!
 
Lees hier zomaar even mee,(word een novembermama) maar als ik dit lees weet ik weer hoeveel wij gezegend zijn...Bij ons was het in een keer raak..En als ik dit lees gun ik jou dat ook zo..Ik hoop echt dat je je snel beter voelt(wat ongelofelijk belangrijk is!) en dat jullie een mooi kindje mogen krijgen. Maar vooral buiten dat,ook samen gelukkig mogen zijn! Dat je goed in je vel zit..(praat mss makkelijk hoor daar niet van..maar elf jaar..meid hoe hou je het vol..)
Succes en geniet van je lieve nichtje!
 
Terug
Bovenaan