A
Anoniem
Guest
<p>Lieve allemaal!</p><p>Wij hebben in januari 'n wolk van 'n dochter gekregen. Het gaat nu helemaal geweldig maar dit is in 't begin wel anders geweest. Ze heeft 'n hele moeilijke en heftige start gehad waardoor wij echt niet de roze wolk hebben gehad. Uiteindelijk is alles godzijdank goed gekomen en ging 't al heel snel heel goed met haar. Toen ze 'n paar weken oud was kreeg ze enorm last van krampjes en heeft ze ontzettend veel gehuild 'n paar weken lang. Dit was heel zwaar vond ik en erg moeilijk omdat je niks kan doen. Dus wat ik wil zeggen is dat 't allemaal niet over rozen is gegaan. Maar nu is ze 4 maanden en 't gaat beter dan ooit, we genieten volop! Ik heb voor mijn gevoel alles wel 'n plekje kunnen geven en nergens last meer van (dat had ik in 't begin wel). Mijn gynaecoloog stuurt me echter wel nog door naar 'n psycholoog die gespecialiseerd is in zware bevallingen enz.. Ze zei dit hoeven geen hele sessies te zijn maar al praat je 't zo nu en dan maar 's lekker van je af dat kan al veel doen. Nu komt 't.. Mijn man en ik hebben altijd gezegd we willen graag 2 kindjes en 't liefst als 't lukt allemaal dat ze niet te ver uit elkaar liggen qua leeftijd. Ik heb 'n keizersnede gehad en er werd me dus aangeraden om sowieso 'n halfjaar te wachten met opnieuw zwanger worden. Dit volg ik natuurlijk netjes op. Maar laat nou toevallig m'n strips van de pil in Juli op zijn. We hebben 't erover gehad en m'n man ziet 't helemaal zitten. Er is dan precies 'n halfjaar voorbij. En 't klinkt misschien raar maar m'n wil en wens om ons gezinnetje compleet te maken (is ie al want we zijn natuurlijk al super gezegend maar jullie snappen wel wat ik bedoel) is nu groter dan ooit. Maar ik wil mezelf en vooral m'n dochter uiteindelijk niet voorbij lopen als 't allemaal weer wat zwaarder zou worden.. Wat denken jullie? Ervoor gaan of nog even wachten? Iemand ervaringen mee toevallig?! Groetjes!</p>