Jullie mening?!

<p>Beste mama's,</p><p>Over 2 weken gaan we verhuizen, eindelijk :)! We gaan een huis bouwen en bij die bouw komt een enorme stacaravan te staan met een unit eraan vast. We hebben een dochter van bijna 9,5 maand die een eigen kamertje heeft nu (waar ze altijd slaapt). Dus altijd in haar eigen bedje, maar er ligt wel een matras langs omdat zij de ene nacht heel goed slaapt en de andere nacht ik er soms wel 7 keer uit mag of zo.. Dan ga ik erlangs liggen en slaapt ze meestal wel. Nu zitten we erover te denken om haar bedje straks bij ons op de kamer te zetten ivm plaats (en stiekem vind ik het ook wel fijn en makkelijk voor als ik eruit moet in de nacht). Maar we hebben ook een tweede kinderwens en ik ben al gestopt met de pil. Als er dan nog een kleintje bij mag komen dan liggen we met z'n allen op 1 kamertje of we moeten onze dochter dan gaan verplaatsen. Nu slaapt ze meestal al alleen en ik ben bang dat we dat gaan verpesten zeg maar als we haar bij ons gaan laten slapen. Dat ze straks niet meer alleen wil. Beetje dubbel allemaal zeg maar. Iemand tips of iets dergelijks? Groetjes!</p>
 
Hoi hoi
Wat spannend en leuk een huis bouwen! 
Eerlijk gezegd zou ik er niet aan beginnen haar op jullie kamer te zetten. Ze gaat eraan wennen en dan wordt het alleen maar moeilijker straks om het weer af te leren. Zeker in die leeftijd. 
Mag ik vragen waarom ze snachts wakker wordt? Want ze weet misschien ook wel als ze blijft huilen of roepen dat je uit Eindelijk toch bij haar gaat liggen. Dan neemt ze een loopje met je. 
Zou proberen het te doorbreken. Dan heb je misschien wel wat slapeloze nachten mee maar uit Eindelijk betaald het zich terug :) 
 
Groetjes... M-M
 
 
Hoi M-M,
Daar heb je zeker helemaal gelijk in. Daarom twijfel ik ook zo.. Waarom weet ik niet. Ze is bezig met tandjes, begint ook wel wat eenkennig te worden en gaat soms hard huilen als ik haar kamertje uitloop of ineens midden in de nacht als ze wakker wordt. Ik weet dat het er allemaal bij hoort en dat het fases zijn en ik vind het ook niet erg. Maar ik kan er echt niet tegen als ze zo huilt, ze is dan echt verdrietig en dat vind ik echt zielig. Hoe zou je het aanpakken dan? Want ik laat haar niet de hele nacht door huilen. Kan nu wel zeggen dat doe ik wel, maar dat doe ik toch niet. Groetjes!
 
Terug
Bovenaan