ka was tevreden... ik ben er doorheen....

Ik begin eerst maar met het goede geloof ik... Afgelopen woensdag moest ik met Jorn op controle naar de ka. ze was zeer tevreden over hem en hij groeide goed (9,5 week 59 cm en 5500 gram) hij moet wel tot 6 maanden aan deze voeding blijven. maar daarna mogen we weer overstappen op gewone mocht dat slagen.

Nu het andere.......... ik zit er een klein beetje doorheen... Alex is zijn baan kwijt geraakt en zit nu al een poosje weer thuis. hij zoekt niet naar ander werk. en zijn ww is afgelopen nu. ik heb nog een week verlof en daarna nog recht op 7 maand ww. maar dat is geen vetpot en dus moet er een aanvullende uitkereing worden aangevraagd. dat gaat inhouden dat we straks op minimum loon zitten en ik dus net de vaste lasten kan betalen en pampers voor Jorn. hoe ikzelf moet eten en mijn auto op de weg moet houden is de vraag. Ja alex aan het werk. vorige week zei ik tegen hem toen hij igng vissen. ik heb liever dat je werk zoekt. zegt ie doodleuk kan jou ook wel weer aan het werk schoppen. dus ik zg dat kan je proberen. maar jij zou ons toch onderhouden heb je gezegd??? en toen zegt ie.. jij bent zonder mijn weten zwanger geworden! !!!!!!!
Shit wat was ik boos. het was ook zonder mijn weten. maar ik ben hartstikke blij met mijn zoon! en dat ik zwanger was. ook al was het een perongelukje. al vanaf Jorn zijn geboorte heb ik de volledige zorgtaak. als alex ook maar iets ff moet doen zoekt ie meteen een uitweg. hij is wel hartstikke blij met zijn zoon. maar hij gaat liever een dag vissen. dan samen met ons iets leuks doen. of een dag bij jorn blijven zodat ik eens een dag me-time heb.

Voor de buitenwereld lijkt et hier vaak altijd rozengeur en maanenschijn... maar ik zit er echt eff doorheen.
Jorn is een hartstikke vrolijk mannetje. en huilt alleen als ie echt moe is. maar het lijkt wel of ie begint te huilen zodra we het huis inlopen. als we bij mij ouders zijn of waar dan ook. is hier rustig lief en lacht ie heel veel. ook al is ie moe... maar zodra we thuis de voordeur instappen is het eigenlijk alweer mis. toch lacht hij thuis ook wel erg veel. meestal is het huilen rond slaapjetijd..... vanmiddag weer en toen heb ik hem wat harder gewiegt dan anders.. en gezegd dat ie gewoon moest gaan slapen dat ik er genoeg van had. waanra ik meteen moest huilen en hem fijn knuffelde van ik meende het niet ik hou zoveel van je!

Ik zie ff door de bomen het bos niet meer. en kan nu niet helder krijgen hoe we het straks moeten redden.

Sorry...... ik moest het ff kwijt (zit te janken op de bank.... alex is nogsteeds niet thuis is vanochtend 9 uur al weg gegaan vissen.)
 
Hey Meid,

wat een ontzettend K"T situatie, en wat een Lapzwans van een vent heb jij!! Sorry dat ik het zeg!!

Kan me heel goed voorstellen dat je er doorheen zit! Die vent van jou moet gewoon een schop onder zijn hol hebben!! Ik bied me vrijwillig aan om dat te doen hoor!!!!!! En nu roepen dat jij zonder zijn weten zwanger bent geworden, nou sorry meneer was er toch zelf bij!!

Probeer er toch ook met anderen in je omgeving over te praten, de schijn ophouden kost ook heel veel energie! En misschien zit er wel iemand bij die eens een goed gesprek met je man kan aangaan over zijn verpichtingen naar zijn gezin toe.

Als ik jou was zou ik ook opzoek gaan naar werk, het is natuurlijk niet leuk om Jorn te moeten missen, maar ik zou het zelf een prettig iedee vinden dat ik niet afhankelijk was van zo´n lapzwans!!

Sorry al ik een beetje direct overkom, maar je hebt al wel vaker een boekje open gedaan over je mannetje en voor mij zou de maat al vol zijn!!

Sterkte meid, ik hoop dat Alex snel tot inzien komt en een baan gaat zoeken en probeer in iedergeval ook zelf ook op zoek te gaan!!

Groetjes Anne

 
Och lieverd toch wat vervelend allemaal joh.......
Ik ga er maar vanuit dat je mannetje die opmerking over de zwangerschap heeft gezegd uit machteloosheid maar het klopt niet.................
Het is zo'n klote opmerking bah.
En ja hij moet natuurlijk wel zijn verantwoordelijkheid gaan nemen en actie ondernemen om een job te zoeken......en dan is het gewoon kei frustrerend als ie gaat VISSEN ik kan je gevoel helemaal voorstellen.....
Probeer hoe moeilijk ook jullie zaken alleen te bespreken wanneer Jorn op bed ligt of er niet bij is.
Zodra die wakker is probeer die knop om te zeggen ga iets leuks met hem doen enz zodat tie weinig tot niets merkt.
Kan alleen maar zeggen kop op meid probeer er vanavond of morgen nog met elkaar over te praten of als ie nog lang weg is schrijf een brief leg die op zijn kussen ga lekker naar bed om te slapen hij vind die brief wel en komt er dan ook wel terug........
Kom op jullie moeten hier samen uitkomen en voor vechten en nu is het ff allemaal . . . maar je weet het he na regen komt zonneschijn!
En tuurlijk hou je kei veel van Jorn......
En wat fijn dat hij het zo goed doet en dat de ka zo tevreden is......
Nou meisje ik denk aan je (ps.je mag me toevoegen op hyves hoor kun je nog ff meer van je af kletsen als je dat wil.)

Liefs Louise
 
Kan me voorstellen dat je er doorheen zit zo. Sorry voor de brute woorden, maar hij moet eens een goede schop onder zijn reet krijgen. En gepland of niet gepland, jullie hebben nu allebei de verantwoordelijkheid van Jorn. En niet alleen jij. Van een uitkering rondkomen is bijna niet te doen. En ook als er geen kindje zou zijn, zou hij toch ook gewoon weer aan de gang moeten? Dat er weinig banen zijn op het moment kun je niks aan doen, maar niet solliciteren wel.

Die spanning voelt de kleine ook aan. Hebben hier een paar dagen ruzie gehad en toen was die kleine niet te genieten. Sinds dat we eens goed hebben zitten praten, is hij ook weer rustig. Hij merkt echt wel dat je wat gefrustreerd en verdrietig bent. Probeer je vent eens goed duidelijk te maken waar zijn prioriteiten horen te liggen en breek zijn hengels in tweeen. Dan moet hij in ieder geval op zoek naar werk om andere te kunnen kopen en heeft hij niks om mee te gaan vissen in die tijd. (sorry beetje flauw, al zou ik het zelf daadwerkelijk doen) Kop op meid, je doet je stinkende best, Jorn doet het goed en wat wil hij dan nog meer?
 
Kan me alleen maar bij de vorige reacties aansluiten. Beide gaan solliciteren! Voor mijn part naar full time banen. Het is niet meer alleen jullie tweetjes, maar nu is er een volledig afhankelijk mannetje bij, dat het juist zó goed doet! Misschien kan je bij een van jullie ouders terecht voor advies?
Ik heb in ieder geval wat besparingstips:
Over die auto zou ik me niet teveel zorgen maken... die is handig maar een luxe-probleem (sorry dat ik het zeg). Je kan altijd nog lopen of fietsen. Ik weet het, leuk is het niet maar je deed het vroeger ook zonder! En als je hem verkoopt kan je misschien weer even de huur / hypotheek betalen en kan je eten en drinken. Geef je bv aan jorn? Is ook een stuk goedkoper. Ook pampers zijn erg duur, probeer eens de luiers van het Kruidvat, die zijn ook fijn, ik gebruik ze voor Connor ook.
Dat was nog een topje van de ijsberg, als je meer tips wil, laat het maar weten...... Ik ben zelf ook mijn baan kwijt en probeer zo zuinig mogelijk te leven nu zodat we het langer kunnen uitzingen zonder dat ik weer aan het werk moet. Ben ook bang dat ik mijn salaris dan compleet aan kinderopvang kwijt ben overigens.
Verder is natuurlijk de situatie ronduit KUT. Ik snap dat je er doorheen zit, hier zit je zó niet op te wachten zo vlak na een bevalling / zwangerschap!
En wat hou jij verschrikkelijk veel van je kleine mannetje, als het je niks kon schelen maakte je je ook niet zo druk! Geef het niet op meid jij komt er wel, je hebt zo'n sterke drijfveer in de vorm van Jorn. Veel sterkte meid, en schrijf het maar lekker van je af, dat is al het halve werk!
Liefz esz
 
Ow meid dat is plat gezegt zwaar kut..

ga toch eens een gesprek aan en zeg gewoon eens dat het dagje vissen nu niet kan .. Je moet elkaar idd de ruimte geven in een relatie maar dat betekend niet dat hij zich als een verwende puber hoefd te gedragen en maar komt en gaat wanneer hij maar wil..

En leg het eens bij iemand neer misschien dat die persoon een handje kan helpen
 
Hey meissie,

Ik kan je 1 tip geven en hoe moeilijk het ook is, maar ga met iemand praten over je sitautie (mama/papa broers zussen, vriendinnen), iemand die je vertrouwd.
Want dit in je eentje opkroppen wordt de situatie er niet beter op en ook niet voor je kleine man.

Ik hoop dat je vriend snel bij zinnen komt, want die opmerking kan echt niet!!!!! hoe gefrusteerd of machteloos hij zich ook voelt.... Er zijn er 2 nodig geweest op dit wondertje op de wereld te zetten.

Hier thuis is het ook niet koek en ei geweest na de geboorte van Noa. De eerste maand heeft het hier ook op klappen gestaan omdat mijn vriend geen werk had en een beetje dezelfde houding had.... Hij is nu zijn eigen fysio praktijk aan het opzetten en het gaat goed ondanks de crisis... Ik heb een mama uitkering (zoals ze dat hier in Spanje noemen) en heb ook de volledige zorg over Noa.
En we zijn allebei gaan praten met een buitenstaander en zo weer tot inzicht gekomen en vooral tot elkaar!!!
Ik hoop dat jullie beide voor open staan...

meissie veel sterkte en ik hoop dat hij snel bij trekt!
En je kan altijd je verhaal hier kwijt.

liefs
 
Terug
Bovenaan