Kan er mij iemand wat raad, troost of hulp geven???

A

Anoniem

Guest
 2 maanden en een half geleden ben ik gestopt met de pil, en ik was er van overtuigd dat ik direct zwanger zou worden (mijn ma en zus zijn direct zwanger geworden). Bij mij is dat dus niet het geval. De eerste maand viel de ontgoocheling goed mee, maar de 2e maand was het al wat erger, ook doordat de hele familie speculeert dat ik zou zwanger zijn (we zijn enkele weken geleden getrouwd en iedereen zegt mij dat ik snel zwanger zal zijn of dat ik al zwanger ben). Ik heb het gevoel dat  er op de een of andere manier een druk op mijn schouders ligt en doordat iedereen mij constant aanspreekt over wanneer we kinderen willen en  of al dan niet  gestopt  ben met de pil, of nog erger, dat ik al zwanger ben, kan dat wel kwetsen. Mijn man en ik waren door al die speculaties redelijk ontgoocheld toen ik maar weer mijn maandstonden kreeg. Volgende week weer een eisprong en hopen maar.

 
 
Jeetje, dat is behoorlijk vervelend dat er zo'n druk op je schouders ligt. En helemaal omdat jullie eigenlijk nog maar kort bezig zijn. Echt advies heb ik niet voor je, maar probeer je er voor af te sluiten, en toch te genieten van deze tijd, want zo'n geheimpje van jullie samen ( dat je probeert zwanger te worden) is toch eigenlijk ook wel heel leuk.

Groetjes Rianne

ronde 3, 22 jaar, tweede kindje
 
ja, hoor, spannend is het wel.
Ik vertel het express niet tegen mijn ouders, want anders stonden ze hier elke maand om te vragen of ik mijn maandstonden heb.
Ik zal proberen te genieten, want zo te zien en te lezen hier is dat wel een heerlijke tijd, dat zwanger geraken en zijn.

Hoelang moet men eigenlijk proberen voor je naar de dokter kunt gaan om te zien of alles in orde is?????
 
Hoi,

Ik heb er geen ervaring mee, maar volgens mij lees je overal dat je meestal na een jaar proberen, je door wordt gestuurd naar de gyn? Maar je kunt natuurlijk altijd even langs de huisarts. Misschien kan die je gerustellen, en eventueel wat tips geven.

Groetjes rianne
 
Hee meid,

vervelend hoor zoiets.
Ik had dat met mijn schoonzus. Zij had gevraagd of wij zouden wachten tot een jaar na de geboorte van haar kind. Zij wilde zo graag tegelijk zwanger zijn. Ik had aangegeven op niemand te willen wachten. En dat we wel zouden zien wat er zou gebeuren.

Zij was direct de maand erop zwanger ( ze heeft dus niet gewacht tot een jaar na de geboorte van haar kindje) en ze vertelde het ook direct, ik was drie maanden later zwanger. Maar iedere keer werd gevraagd of ik al weer zwanger was. Ik werd er flink chagarijnig van. Helaas ging het mis na een kleine 18 weken. En nu word er door haar al weer gevraagd of we al weer bezig zijn.

Dus ik herken het wel. Heel vervelend allemaal, want zelfs al ben je zwanger dan nog wil je het misschien wel helemaal niet direct vertellen. Zo hadden wij 3 maanden niets gezegd. Dus ook in die maanden werden er   flink vragen gesteld.

Tja en wat kan je er aan doen. Zeggen dat het allemaal ven kan duren, zeggen dat je nog steeds de pil slikt, zeggen dat je nog even een jaartje of zo wil wachten, of gewoon zeggen dat het ze niets aan gaat.
Kortom moeilijk, moeilijk, moeilijk.

Sterkte er mee en nog niet de moed laten zakken hoor, veel vrouwen zeggen dat het direct raak was, terwijl ze wel degelijk een tijd bezig geweest zijn.

Groetjes
Miep
 
Ik herken dat ook een beetje.
Wij zijn nu een maand getrouwd en de eersten beginnen al te vragen of ik zwanger ben.
Mijn broer zat 2 dagen geleden al aan mijn buik en vroeg of het al zever was.
Ik loop zonder het te weten iets met mijn buik naar voren en met dat warme weer en een strak jurkje aan luikt het een 3/-maandenbuikje.
Erg vervelend dus.
Verder merk je dat iedereen het er over heeft.
Ze zien allemaal dat er ineens veel puisten op mijn gezicht zitten.
En zo zijn er nog veel meer dingen die het moeilijk maken om niks te zeggen en alles voor me te houden.
Maar we slaan ons er doorheen en gaan met een vrolijk; nee hoor, verder.
Wij wachten nog even tot we alles een beetje op orde hebben.

hopenlijk heb je er wat aan.

Goetjes Alma
 
Ja, vervelend is dat he? Ik ken dat ook wel. Wij zijn in januari getrouwd en iedereen weet wel dat wij graag kinderen willen dus iedereen gaat er vanuit dat we bezig zijn.
Maar nu heb ik een goede uitvlucht gevonden, we gaan over een paar maanden namelijk verhuizen, en nu zeg ik gewoon dat ik op zijn minst wil wachten totdat de verhuizing achter de rug is. Iedereen gelooft het, dus ik heb nu wel een beetje rust.

Mijn schoonzus vertelde 2 weken geleden dat ze zwanger is , van de 2e. Volgens mij hoeft die maar met de benen wijdt te gaan liggen en ze is zwanger, het is elke keer heel snel raak bij haar....

In het begin was ik alleen maar jaloers, maar nu kan ik het wel leuk vinden. Ons 4e neefje/nichtje. Nu maar hopen dat wij zelf de neefjes en nichtjes kring snel uit mogen breiden........

Groetjes Hada

 
hallo vero
even een berichtje van inimini,
ik ben 25 en ook 2 maanden geleden gestopt met de pil. ben niet ongesteld geworden maar heb duidelijk 2 x een eisprong gevoeld. vervelend voor je dta de familie zo'n druk op je legt. maakt het allemaal wel wat moeilijker. probeer het een beetje los te laten want als je er zo mee bezig ben dan heb je kans dat het helemaal niet lukt of heel lang gaan duren. makkelijk gezegd he, ik weet r alles van maar deze raad zal je vast wel vaker gaan horen op het forum.
groetjes ini
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan