Hallo Allemaal.
Op 2 april 2007 heb ik mijn vierde miskraam gehad. Ik was 11 weken zwanger. De curettage verliep dit keer moeilijk en ik moest daarom een bloedtransfusie hebben. Ik heb na 3 miskramen een gezond kindje gekregen. Mijn wonder Sarah van 1 1/2 jaar. Na Sarah heb ik dus in april weer een miskraam gehad.
Mijn gedachten toen waren dat ik tevreden moest zijn met wat ik wel heb. En dat het voor mij genoeg was geweest.
Maar mijn man wilde het nog een laatste kans geven (mits ik ook wou natuurlijk)
tijdens de zwangerschap van Sarah heb ik bloedverdunners gebruikt en bij de overige zwangerschappen niet. Dus ik wilde het wel nog een laatste keer proberen maar dan wel weer met bloedverdunners. Het ziekenhuis stond hier gelukkig achter.
Sinds gisteren weet ik dat ik weer zwanger ben. Dus vanaf volgende week mag ik weer bloedverdunners spuiten. Maar ik vind het dit keer zo vreselijk moeilijk om blij dat zijn. Ik merk dat ik net doe alsof er niks aan de hand is om de angst maar niet te voelen. Bij alle 5 de zwangerschappen die ik gehad heb, was ik blij als ik hoorde dat ik zwanger was. Maar nu durf ik het gewoon niet. En ik heb ook steeds zin om te huilen
Ik schrijf mijn verhaal hier op omdat ik niet weer aan iedereen wil vertellen dat ik zwanger ben. Dus het is voorlopig een geheimpje van mij en mijn man. En ik hoop echt dat het dit keer goed komt! En dat ik over 2 maanden toch voorzichtig blij mag zijn!!!
Liefs Saartje06