Kan wel huilen,al 1 jaar..

Hoi mama's
Weet niet hoe ik moet   beginnen en misschien vinden jullie me wel gek,maar 26 juni wordt mijn kleine jongen al 1 jaar!
Wel zul je zeggen dat is toch fantastisch,en dat is het aan de ene kant ook. Een jaar waarin jezelf en je kleine is gegroeit,je trots bent op de kleine omdat hij alweer wat kan en heeft geleerd. De eerste tandjes,de eerste woordjes, iemand die je"'mama'noemt en waar je dan zo trots op bent, ......maar het maakt me af en toe ook zo verdrietig. Alles ging zo snel. En telkens wanneer er kleertjes niet meer passen en ik ze opruim,word ik toch weer emotioneel. Terwijl ik juist iemand ben die nuchter in het leven staat. Maar het doet me iets.. Mijn kleine jongen wordt groot, straks is hij geen baby meer en is hij al een peuter..Het gaat zo snel en als ze je dat bij de geboorte zeggen:geniet er maar van want ze zijn zo groot.  Toen dacht ik ja ja. Mar het is dus echt zo. Nu is de mijne overal al heel rap mee en dat baby achtige was er al snel af, maar toch... Ik mis het wel. ach denk je misschien,zit niet zo te zeuren en geniet of  ga voor de tweede... maar ik geniet echt wel hoor elke dag weer van mn manneke en de tweede? tja daar moet je met zn tweeen voor zijn en aangezien man lief er nog niet uit is...Hmm dit moest ik gewoon ff kwijt dames...en misschien  ben ik toch niet de enige die er toch wat moeite mee heeft?  


                                                                                      Groetjes lola

ps: zal nu een leuk berichtje plaatsen over het vieren van zn eerste verjaardag


 
Hallo Lola, mijn zoontje Jesper is 'nog' maar 4 maanden maar ik kan me je gevoel nu al helemaal meevoelen. Ik vind het nu al zo snel gaan. Jesper was al flink toen hij werd geboren (8 pond) en dat kleine was er al snel af. Hij wordt nu steeds wijzer en al een 'echt'mensje. Uiteraard ben ik superblij met hem en ben ik hele trots op hem dat het zo goed gaat en geniet ik met volle teugen. Mara ik vind het erg jammer dat het allemaal zo snel gaat en dat dat hele kleine er al af is. Toen ik laatst ene doos met kleertjes maat 50/56 naar zolder bracht moest ik ook een traantje wegpinken. Stom he ? Nou, ik vind het echt niet raar en voel helemaal met je mee.

Geniet er maar flink van en probeer van elke leeftijd het mooie te zien!
Succes !

Lifes mama Agnita (mv Jesper 25-01--2005)
 
Hoi,

Ik weet precies wat je bedoelt! Mijn dochtertje is vandaag jarig en 1 jaar geworden! En het klinkt misschien wel raar maar ik heb afgelopen nacht erg slecht geslapen omdat ik best wel zenuwachtig was. Je sluit toch wel een bijzondere periode af en mijn meisje is nu gepromoveerd tot dreumes!

Je bent dus niet de enige.

Groetjes,

Alexandra
 
Hallo Lola
Helemaal niet gek hoor, ik herken het gevoel al is mijn zoontje pas bijna 8 maanden.
Vooral de laatste paar maanden gaat hij ineens zo snel. Hij kan veel dingetjes ineens zelf, heeft 2 tandjes en door zijn gebrabbel hebben we al hele "gesprekken".
Heb laatst ook kleertjes opgeruimd en stond ook met tranen in mijn ogen. Het is elke keer een beetje  afscheid nemen van een mooie periode al weet ik heel goed dat er weer een hele mooie nieuwe periode voor terug komt.
Ik was vandaag met Niels nog even bij de dokter en toen die hem zag was zijn eerste reactie ' jee, je bent al een echt mens aan het worden'. Lief toch, zo'n oude brombeer (de dokter dan he!) die beaamt dat de groei van zo'n kleintje voorbij vliegt.
Ik kan dus niet anders zeggen dat je echt niet alleen bent met deze gevoelens en ik vind het  ook mooi dat we die hebben. Dat geeft m.i ook goed weer hoe trots we zijn op onze kindjes en hoeveel we er van houden.
Groetjes Jeanette
 
Hallo Iola,



Ik vind je niet gek. Ik heb het zelfde. Mijn zoontje wordt maandag 1
jaar. Dit is natuurlijk geweldig. Maar ik heb er ook wat moeite mee. De
tijd is zo snel gegaan. En inderdaad het babyachtige was er bij hem ook
al snel af. Mijn mannetje loopt nu al los.

Gister vond ik nog een rompertje van maat 50/56, zo klein. Ik zei tegen
mijn man: dit was Gidio (ons zoontje) eerst nog veel te groot. Moet je
na gaan.



Mijn schoonzus had het vorig jaar september met haar zoontje. Die werd
toen 1 jaar. Zij had hier door best wel een dipje. Toen vond ik dat een
beetje raar. Maar nu begrijp ik haar wel.



Volgens mij is dit dus normaal, je sluit toch het eerste jaar af.



Groetjes Marije


 
Terug
Bovenaan