<p>Hallo allemaal, Ik ben voor de 5de keer zwanger en heb het geluk gehad al mijn 4 kinderen op de normale manier te mogen krijgen. Allen vlotte en goede bevallingen. Dit 5de wondertje was een verassing. Door mijn laatste zh opname en vele medicatie was ik blijkbaar niet meer veilig en ben ik zwanger geworden. Echter is er heel wat veranderd in mijn leven. Ik heb ms en deze zwangerschap is puur afzien al 8 maanden. Zoveel complicaties. Ik werd zwanger na 2 jaar veel bedlegerig te zijn, erg verzwakt, vele aanvallen waardoor nog meer spierafbraak. Ook mag ik geen medicatie nu wat de zenuwpijn niet ten goede komt. Daar bovenop nog nierstuwing en weer een opname verder... Het lijkt een gebed zonder end te zijn. Zo overtuigd dat ik altijd was in mijn eigen oerkracht zo weinig vertrouwen als dat ik nu heb in mijn falende lichaam. Ik weet niet zeker of ik de kracht nog heb een kind eruit te krijgen zeker omdat mijn spierverzwakking vanaf de middel naar onderen is. Aan de andere kant denk ik soms, ik heb het al 4x gedaan dus ja. Ik weet wat erbij komt kijken maar dat was met een lichaam die nog 100% functioneerde. Ik kan totaal geen beslissing maken in deze, de hele zwangerschap twijfel ik al over alles. Genieten en een roze wolk zat er sowieso niet bij. Nu moet ik kiezen of ik het risico ga nemen om normaal te bevallen en met grote pech of complicaties ik uitgeput en met een onbestuurbaar lichaam vast loop in de verloskamer of dat ik een keizersnede neem uit voorzorg. Mijn man koos direct het laatste. Hij wil geen risico's voor mij niet en ons kindje niet. Ik begrijp zijn keuze maar een keizersnede beangstigd mij toch ook wel. Het is en blijft een operatie. Het herstel duurt ook langer daar waar ik bij de anderen al binnen een uurtje onder de douche stond. Ik weet dat mijn lichaam erg verzwakt is de afgelopen 2 jaar maar ik weet me echt geen raad. Wat is wijsheid ? Wie weet beval ik wel heel gemakkelijk. De laatste lag er binnen een uur. Liep sowieso al 2 weken lsng met 6 cm ontsluiting gratis gekregen zonder een wee.. hoe meer ik er kreeg des te sneller het ging. Van begin tot het eind een uur en alleen maar omdat ze me zeiden te stoppen met persen omdat ik haar anders zou lanceren. Ik wil niet uitgeput eindigen en met spoed afgevoerd worden voor een ks en onder narcose komen en alles missen. Met die gedachte zou ik dus uit voorzorg een ks kiezen. Maar ergens denk ik het ook nog prima een keer zelf te kunnen na 4x . Maar als ik bekijk dat ik bij de andere allemaal probleemloos 42 weken zwanger rondliep en zie hoe ik er deze zwangerschap aan toe ben dan is daar weer de twijfel. Weet gewoon echt niet wat wijsheid is in deze... Wat zouden jullie doen? Ben benieuwd naar andermans inzichten en wat je zou kiezen. Dankjewel alvast.</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Keizersnede of norma bevallen met verzwakt lichaam?
- Onderwerp starter Different
- Startdatum
Ik zou een lijstje maken met alle pluspunten en minpunten.. dat je denkt het zelf te kunnen is plus omdat je vertrouwen hebt in jezelf, het herstel is een min punt, kijk wat er in je op komt en wat je schrijft.. zo kan je denk ik voor jezelf een beeld vormen wat er in je om gaat..
Bij mij ligt het ietsje anders maar bij ons was het de eerste.. ik heb een epilepsie verleden en was wel al 10 jaar aanvalsvrij maar een bevalling is een groot risico vanwege het terug kunnen krijgen van een aanval tijdens de bevalling (door de hormonen en krachten die vrij komen).. Bij mij was het zo dat ik spier verslappers moest krijgen bij een aanval waardoor ik dus niet meer in staat zou zijn om te bevallen, ik kreeg een semi medische verklaring, dat is dus ziekenhuis uit voorzorg (ze hadden ook daar alvast een infuus geprikt zo dat ze me meteen konden aansluiten als dat nodig was) met eigen VK, uiteindelijk is het een volledig medische bevalling geworden omdat ik opwekkers nodig had..
Wat bij mij wel fijn was is dat ik mijn angsten en zorgen bij de VK kon bespreken en er samen naar een oplossing gezocht werd.. wat heel belangrijk is, is alles bespreekbaar maken en ook aangeven waar jij je prettig en veilig bij voelt.. als je je niet veilig o.i.d voelt dan zal een natuurlijke bevalling niet doorzetten.. als je je veilig voelt dan kan je de weeën ook laten komen..
Ik denk (makkelijk gezegd, ik weet het) dat je je er niet druk om moet maken. Ze zullen jou en jullie kindje geen gevaar laten lopen. Je kan op het moment dat je bevalling begint ook nog een keuze maken.. misschien voel je je rond de uitgerekende datum wel goed, misschien wel slecht, je kan ook dan beslissen wat je wil, wat dan goed voelt.. ik wilde bijv. Geen bed bevalling want ik was bang dat ik na de bevalling een tijdje mn bed niet uit kon of mocht en daar wilde ik niet met de bevalling al mee beginnen uiteindelijk is dat wel gebeurd omdat ik de weeën liggend het beste kon opvangen, en dus niet meer van houding veranderd ben toen ik mocht persen (ik had buik, been en rug weeen tegelijkertijd)
Je hebt "iets nieuws" gentle sectio is dat, dan ga je niet onder narcose maar kan je dus mee krijgen wat er gebeurd, als je dat wil kan je (man) mee kijken doordat "het scherm" doorzichtig is.. misschien is dat iets om naar te kijken..
Ik hoop dat het op de manier zal gaan waar je dan achteraf tevreden op terug kan kijken..
Bij mij ligt het ietsje anders maar bij ons was het de eerste.. ik heb een epilepsie verleden en was wel al 10 jaar aanvalsvrij maar een bevalling is een groot risico vanwege het terug kunnen krijgen van een aanval tijdens de bevalling (door de hormonen en krachten die vrij komen).. Bij mij was het zo dat ik spier verslappers moest krijgen bij een aanval waardoor ik dus niet meer in staat zou zijn om te bevallen, ik kreeg een semi medische verklaring, dat is dus ziekenhuis uit voorzorg (ze hadden ook daar alvast een infuus geprikt zo dat ze me meteen konden aansluiten als dat nodig was) met eigen VK, uiteindelijk is het een volledig medische bevalling geworden omdat ik opwekkers nodig had..
Wat bij mij wel fijn was is dat ik mijn angsten en zorgen bij de VK kon bespreken en er samen naar een oplossing gezocht werd.. wat heel belangrijk is, is alles bespreekbaar maken en ook aangeven waar jij je prettig en veilig bij voelt.. als je je niet veilig o.i.d voelt dan zal een natuurlijke bevalling niet doorzetten.. als je je veilig voelt dan kan je de weeën ook laten komen..
Ik denk (makkelijk gezegd, ik weet het) dat je je er niet druk om moet maken. Ze zullen jou en jullie kindje geen gevaar laten lopen. Je kan op het moment dat je bevalling begint ook nog een keuze maken.. misschien voel je je rond de uitgerekende datum wel goed, misschien wel slecht, je kan ook dan beslissen wat je wil, wat dan goed voelt.. ik wilde bijv. Geen bed bevalling want ik was bang dat ik na de bevalling een tijdje mn bed niet uit kon of mocht en daar wilde ik niet met de bevalling al mee beginnen uiteindelijk is dat wel gebeurd omdat ik de weeën liggend het beste kon opvangen, en dus niet meer van houding veranderd ben toen ik mocht persen (ik had buik, been en rug weeen tegelijkertijd)
Je hebt "iets nieuws" gentle sectio is dat, dan ga je niet onder narcose maar kan je dus mee krijgen wat er gebeurd, als je dat wil kan je (man) mee kijken doordat "het scherm" doorzichtig is.. misschien is dat iets om naar te kijken..
Ik hoop dat het op de manier zal gaan waar je dan achteraf tevreden op terug kan kijken..
Hoi!
Ik zit met hetzelfde, ik heb dan weliswaar geen ms maar mijn huidige zwangerschap valt me erg zwaar en heb constante pijn in m’n lichaam. Met de zwangerschapssuiker, oververmoeidheid en bekkenklachten voel ik me lichamelijk gewoon niet in orde en vraag ik mij steeds af of ik de bevalling wel aankan omdat mijn conditie ook flink achteruit is gegaan; het is elke dag overleven.
Ik ben vrij recent met complicaties bevallen van onze 2e en onverwachts vrij kort erop weer zwanger geworden.. mijn 2e werd tijdens de bevalling een spoedkeizersnee. Ik heb daarvoor een natuurlijke bevalling gehad en dit keer heb ik een medische indicatie voor een keizersnede, ik sta ook onder controle bij de gyneacoloog.
Ik wil ook graag voor een natuurlijke bevalling gaan maar ben hier wel realistisch en voorzichtig in omdat ik de risico’s ken, bij mijn vorige bevalling was het kantje boord geweest voor onze baby en wat erop volgde was een maandenlange opname in het zkh.
Ik heb aangegeven dat ik in eerste instantie een natuurlijke bevalling wil maar ik blijf hierover in gesprek en sta onder controle bij de gyneacoloog zodat zij ook in de gaten houden over hoe het gaat. De laatste weken worden wel steeds zwaarder en ik ben pas 33 weken.. heb er wel vertrouwen in dat bij complicaties er ingegrepen zal worden.
Ik zou de lichamelijke klachten die je ervaart en je zorgen met je vk/gyneacoloog bespreken. Tegen je man wil ik nog het volgende zeggen; bij een keizersnee is het tijdens de bevalling misschien niet heel spannend maar er word niet voor niets gezegd dat je 6 mnd moet rusten; je krijgt een flinke wond waardoor je praktisch niets meer kunt. Ik kan me voorstellen dat als je lichamelijk al niet in orde bent je herstel ook langer duurt. Ik werd oook langzamer en voorzichtiger in mijn bewegingen en heb deze periode alleen goed doorstaan omdat mijn man 24/7 thuis was en onze ouders heel goed voor ons hebben gezorgd (maandenlang vers/gezond gekookt en het huishouden overgenomen). Ook ons contact met huisarts en zkh was goed waardoor er steeds tijdig is ingegrepen wanneer het met mij niet goed ging. De nodige controles werden op tijd gegaan, de juiste medicatie/behandeling werden tijdig gegeven.
Bij een natuurlijke bevalling ben je vaak wel mobieler en sneller beter is mijn ervaring, maar mijn ervaring is gebaseerd op een natuurlijke bevalling toen ik 25 was en ik heb toen volledig bv gegeven; dit laatste zorgt ervoor dat je sneller opknapt is mijn indruk. Nu ben ik iets ouder, ik denk dat dat ook een rol speelt.
Succes met je keuze en sterkte!!
Ik zit met hetzelfde, ik heb dan weliswaar geen ms maar mijn huidige zwangerschap valt me erg zwaar en heb constante pijn in m’n lichaam. Met de zwangerschapssuiker, oververmoeidheid en bekkenklachten voel ik me lichamelijk gewoon niet in orde en vraag ik mij steeds af of ik de bevalling wel aankan omdat mijn conditie ook flink achteruit is gegaan; het is elke dag overleven.
Ik ben vrij recent met complicaties bevallen van onze 2e en onverwachts vrij kort erop weer zwanger geworden.. mijn 2e werd tijdens de bevalling een spoedkeizersnee. Ik heb daarvoor een natuurlijke bevalling gehad en dit keer heb ik een medische indicatie voor een keizersnede, ik sta ook onder controle bij de gyneacoloog.
Ik wil ook graag voor een natuurlijke bevalling gaan maar ben hier wel realistisch en voorzichtig in omdat ik de risico’s ken, bij mijn vorige bevalling was het kantje boord geweest voor onze baby en wat erop volgde was een maandenlange opname in het zkh.
Ik heb aangegeven dat ik in eerste instantie een natuurlijke bevalling wil maar ik blijf hierover in gesprek en sta onder controle bij de gyneacoloog zodat zij ook in de gaten houden over hoe het gaat. De laatste weken worden wel steeds zwaarder en ik ben pas 33 weken.. heb er wel vertrouwen in dat bij complicaties er ingegrepen zal worden.
Ik zou de lichamelijke klachten die je ervaart en je zorgen met je vk/gyneacoloog bespreken. Tegen je man wil ik nog het volgende zeggen; bij een keizersnee is het tijdens de bevalling misschien niet heel spannend maar er word niet voor niets gezegd dat je 6 mnd moet rusten; je krijgt een flinke wond waardoor je praktisch niets meer kunt. Ik kan me voorstellen dat als je lichamelijk al niet in orde bent je herstel ook langer duurt. Ik werd oook langzamer en voorzichtiger in mijn bewegingen en heb deze periode alleen goed doorstaan omdat mijn man 24/7 thuis was en onze ouders heel goed voor ons hebben gezorgd (maandenlang vers/gezond gekookt en het huishouden overgenomen). Ook ons contact met huisarts en zkh was goed waardoor er steeds tijdig is ingegrepen wanneer het met mij niet goed ging. De nodige controles werden op tijd gegaan, de juiste medicatie/behandeling werden tijdig gegeven.
Bij een natuurlijke bevalling ben je vaak wel mobieler en sneller beter is mijn ervaring, maar mijn ervaring is gebaseerd op een natuurlijke bevalling toen ik 25 was en ik heb toen volledig bv gegeven; dit laatste zorgt ervoor dat je sneller opknapt is mijn indruk. Nu ben ik iets ouder, ik denk dat dat ook een rol speelt.
Succes met je keuze en sterkte!!
Kon je maar in een glazen bol kijken he?! Ik zou bij je gyneacoloog nog een keer de voor en nadelen bespreken. Situaties doornemen. Je zorgen kenbaar maken.
Ik ken ook situaties waarin ze verzwakte moeder ruggenprik gaven tijdens ontsluitingsweeen en eraf haalde bij persweeen waardoor ze energie kon sparen maar wel natuurlijk kon bevallen.
Ik heb ervaring met spoedkeizersnede. Ik had hoge bloeddruk en werd ingeleid. Na 12 uur onsluitingingsweeen en 1 uur en 45 min persen bleek dat mn sterrekijkertje er echt niet uit ging komen. Zelfs niet met vacuüm pomp. Dus door naar de ok. Daarna ook oplopende bloeddruk en oplopende lever en nierfuncties. Het heeft wel even geduurd voordat ik weer er bovenop was.
Ik weet dat ik net na de bevalling zei: volgende keer meteen een keizersnede. Ik kende 3 meiden die geplande keizersnede hadden en dit relatief uitgerust ingingen. Hun herstel was veel sneller dan de mijne. Maar t is eigenlijk ook appels met peren vergelijken.
Jij kent je lichaam en de specialist moet een redelijke inschatting kunnen maken van wat meest belastbaar is voor jou situatie.
Sterkte en succes!
Ik ken ook situaties waarin ze verzwakte moeder ruggenprik gaven tijdens ontsluitingsweeen en eraf haalde bij persweeen waardoor ze energie kon sparen maar wel natuurlijk kon bevallen.
Ik heb ervaring met spoedkeizersnede. Ik had hoge bloeddruk en werd ingeleid. Na 12 uur onsluitingingsweeen en 1 uur en 45 min persen bleek dat mn sterrekijkertje er echt niet uit ging komen. Zelfs niet met vacuüm pomp. Dus door naar de ok. Daarna ook oplopende bloeddruk en oplopende lever en nierfuncties. Het heeft wel even geduurd voordat ik weer er bovenop was.
Ik weet dat ik net na de bevalling zei: volgende keer meteen een keizersnede. Ik kende 3 meiden die geplande keizersnede hadden en dit relatief uitgerust ingingen. Hun herstel was veel sneller dan de mijne. Maar t is eigenlijk ook appels met peren vergelijken.
Jij kent je lichaam en de specialist moet een redelijke inschatting kunnen maken van wat meest belastbaar is voor jou situatie.
Sterkte en succes!