Keizersnede

Hallo allemaal,

Omdat mijn kindje in een stuit ligt, krijg ik donderdag 6 april een keizersnede.
Kan iemand mij vertellen hoelang het duurt voordat je na zo'n operatie weer op de been bent, en wat is jullie ervaring met een keizersnede en ruggenprik????
Viel het mee, of viel het tegen???

Marjolein
 
Hallo Marjolein,
Spannend hoor, je kindje gaat binnenkort geboren worden! Dat vond ik zelf het rare van een geplande keizersnee, dat je weet wanneer je kindje geboren wordt!
Ik heb bijna 2 jaar geleden bij onze oudste ook een keizersnee gehad ivm stuit. De operatie is me erg meegevallen, ik vond het wel heel erg spannend. Ook omdat je gedeeltes van de tijd tot aan de operatie toch alleen bent. Op de voorbereidingskamer en tijdens het zetten van de ruggeprik mocht mijn man er niet bij zijn. Pas toen ik klaar lag zeg maar, mocht hij er bij. De geboorte op zich gaat erg snel, binnen 10 minuten nadat ik verdoofd was, was onze zoon er al! Het hechten duurt erg lang, wel 30-45 minuten. Dat vond ik niet prettig, je voelt geen pijn maar wel gesjor en getrek in je buik. Al die lagen moet weer dicht! Ik kreeg onze zoon gelijk te zien, en toen is mijn man met hem naar de babykamer gegaan om hem in bad te doen en aan te kleden. Ik zag ze boven op de zaal weer, echt een moment om nooit te vergeten.
Ik heb niet veel pijn gehad aan de wond en was vrij snel weer 'mobiel'. Ik kon onze zoon in een wiegje naast mijn bed houden, dus hij was altijd in de buurt. Na 4 dagen mocht ik weer naar huis. Wel heb ik na de keizersnee erg veel bloed verloren. Daardoor heeft het herstel langer geduurd, want ik was erg duizelig en slap. Dat is me goed tegengevallen! Wat ik ook nog  belachelijk vond, is dat de tijd in het ziekenhuis af gaat van je uren kraamzorg. Kom je thuis met je kind, toch behoorlijk beperkt in je bewegingen, heb je nog maar 3,5 dag kraamzorg (bij ons dan). Terwijl je in het ziekenhuis, omdat je die eerste dagen helemaal nog niet zo makkelijk beweegt en loopt, de verzorging van de baby  grotendeels aan je man en verpleging moet overlaten. Hoe thuis alles moest hebben we dus in sneltreinvaart moeten leren van de kraamverzorgster. Raar geregeld hier in NL!
Zes maanden geleden ben ik bevallen van onze dochter. Dat was een vaginale bevalling, tot mijn grote vreugde. Vanwege de keizersnee moet je een volgende keer altijd in het ziekenhuis bevallen. Ik vond dat niet erg, alles is bij de hand. Vanaf week 36 was ik al onder controle bij de gyn. Na de 'normale' bevalling was ik heel snel weer de oude (los van alle hormonen, maar goed). Het verschil met de keizersnee was groot. Ik weet echter, dat de keizersnee op dat moment de beste keus was voor onze zoon. En dat is het enige wat telt!
Veel succes op 6 april en geniet van je kindje!

Groeten van Simone mmv Mees (2) en Fien (6 mnd)
 
Hoi Simone,

Bedankt voor je reactie. Ook voor mijn kindje is een keizersnede de beste optie.
Ik ben erg benieuwd naar hoe het donderdag gaat.
Wat de kraamzorg betreft wil ik proberen aanvullende kraamzorg aan te vragen.
Fijn voor je dat je van je dochter wel vaginaal kon bevallen!!!!
Ik hoop dat ik dat ook kan bij een eventuele volgende zwangerschap.
Maar goed, eerst zullen we deze bevalling maar proberen zo goed mogelijk te laten verlopen.

Groetjes,
Marjolein
 
Omdat mijn eerste bevalling niet vorderde en mijn zoontje een heel groot hoofd bleek te hebben, ben ook ik met een keizersnede bevallen. Ik kan alleen maar zeggen, dat het me in alle opzichten enorm meeviel: de ruggeprik bleek echt niet meer dan een "muggesteekje" te zijn en de operatie was snel klaar (hechten duurde lang, ja).
Al na een dag strompelde ik wat rond op mijn kamer en na twee dagen liep ik weer gewoon. Het herstel viel me ook erg mee.
Ik ben nu zwanger van de tweede, maar omdat deze ook een groot hoofd zal hebben, zie ik een vaginale bevalling niet zitten. De gynaecoloog begreep het prima en deed niet moeilijk over nog een keizersnede.
Succes met je zwangerschap en de operatie!
Ingrid.
 
Ingrid,

je tweede kindje hoeft niet altijd ook een groot hoofd te hebben hoor.

Mijn eerste was ook groot, dus uiteindelijk gehaald met spoedkeizersnede. Mijn tweede was een stuk kleiner, met een kleiner koppie. Ik ben vaginaal bevallen (eerst even een echo gemaakt om te kijken hoe groot en of alles goed lag).

Miep
 
Spannend hoor, dat je al weet wanneer het gaat gebeuren! Hier ook een keizersnede gehad, maar dan wel een spoedkeizersnede 6 weken voor de uitgerekende datum... Misschien dat dat nog wel iets uitmaakt, want dan kunnen ze misschien minder mooi plannen waar ze gaan snijden enzo...?
Ik ben in ieder geval veel bloed verloren en heb daarom later een bloedtransfusie gehad. Verder vond ik de ruggeprik zelf ook wel meevallen (maar dat was denk ik ook omdat alles me ineens zo als een lawine overkwam dat ik geen tijd had om er bij stil te staan!) Inderdaad, tijdens de operatie -uiteraard-  geen pijn, maar wel een heel idioot gevoel dat ze aan je staan te trekken en te sjorren. Mijn Max kwam er niet zo gemakkelijk uit, er moest een vacuumpomp en een tang aan te pas komen, en ze waren zo aan me aan het trekken dat ik later het gevoel had dat ik beurse ribben en een arm uit de kom had!
Ik kreeg Max jammer genoeg niet direct te zien vanwege de spoed natuurlijk, en dat vond ik een moeilijk moment. Ik lag daar hulpeloos op die tafel en kon alleen maar hopen dat alles in orde was. Gelukkig kwamen ze al heel snel met hem in de couveuse langs en ging het goed met hem!
Toen de verdoving eenmaal was uitgewerkt had ik toch behoorlijk veel pijn. De pijn was bij mij ook niet zo snel weg als bij sommige dames die hier hebben gereageerd. Ik ben na 2 dagen voorzichtig uit bed gegaan en heb met veel pijn wat rondgestrompeld. Na een week was ik wel weer redelijk mobiel met behulp van paracetamol en na 2 weken was de ergste pijn voorbij. Heb 6 dagen in het zkh gelegen.
Dus misschien kan je beter niet van de meest rooskleurige verhalen uitgaan, want dan kan het altijd meevallen! Ik heb ook heel uiteenlopende verhalen gehoord van vrouwen die een ks hebben gehad, van reacties dat het enorm meeviel en ook juist enorm tegenviel...
Veel succes in ieder geval en geniet er zoveel mogelijk van!
 
Hoi Marjolein,

Heel spannend moet het voor je zijn nu.

Ik heb zelf 2x een ks gehad en ik ben doodsbang voor verdovingsprikken maar eigenlijk voel je die ruggenprik niet.

Je moet zitten je rug bol maken en ze drukken met een vinger op je ruggengraat om te voelen waar ze moeten prikken en het is dat ze tegen me zeiden daar komt ie maar anders had ik niet eens gemerkt dat het al gebeurd was en dat was bij beide keren zo dus don't worry.

Ik heb steeds aan het einde van de ochtend een niet geplande ks gehad dus dat dat op dat tijdstip was is toeval geweest maar ik stond de volgende dag heel voorzichtig al in de douche de eerste keer dat je na je ks van plat liggen jezelf op trekt doet best wel pijn maar naarmate je het vaker doet gaat het steeds beter en het lopen de dag erna gaat stroef en voorzichtig maar daarna heb je er weinig last meer van vind ik zelf zo heb ik het ervaren althans.

Je hebt wel als nadeel dat je lichaam energie op bouwt om een bevalling aan te kunnen dus je hebt meer energie in je lichaam dan normaal en als je een ks krijgt dan raak je die niet kwijt aan weeen opvangen etc. dus een groot deel ervan blijft in je zitten waardoor je snel de neiging hebt om te veel hooi op je vork nemen omdat het voor jou lichamelijk gezien niet voelt alsof je bevallen bent en daar moet ik je wel voor waarschuwen want dat kan de genezing van de wond niet zo goed doen.

Heel veel succes ik zal aan je denken want het is een mooie herinnering voor de rest van je leven hoor fantastisch
 
Hallo allemaal,

Ik wou even laten weten dat ik op 6 april ben bevallen van een gezonde dochter, Felina.
Felina woog bij de geboorte 2620 gram en was 45cm, erg klein dus.
Inmiddels is ze al weer 2 weken oud en beginnen we aardig aan elkaar te wennen.
De keizersnede en de ruggenprik zijn mij voor 100% meegevallen. Ik en Felina mochten na 2 dagen alweer naar huis.

Groetjes,
Marjolein
 
Terug
Bovenaan