keizersnede

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi allemaal

ik heb twee zoontjes en de jongste heeft een gedeeltelijke verlamming van zijn linker arm ,doordat de bevalling niet helemaal lekker ging.

Nou wil ik graag zwanger worden van de derde, maar dan de bevalling? Heeft iemand hier toevallig ervaring mee en een keizersnede gekregen of zijn er onder jullie dames die ook een moeilijke bevalling hebben gehad en daardoor de volgende met een keizersnede hebben gedaan? En mag je dan zelf kiezen of het een gewone bevalling wordt of 1 met een keizersnede?

Ben erg benieuwd

groetjes diedoes
 
Hoi Diedoes,

Ik ben nu 37 weken zwanger van de tweede en mijn eerste zoontje is na 20 uur met de vacuümpomp bevallen. Het was ook een heel gedoe. Hij was niet ingedaald en daalde ook tijdens de bevalling zelf niet meer in. Mijn ontsluiting bleef steken op 9 cm. Uiteindelijk is het dus moeizaam gegaan en moest ik persen zonder persdrang. Hij is toen een eindje naar beneden gezakt en vervolgens heeft de gynaecoloog met de vacuümpomp geholpen.

Nu de bevalling van de tweede dichterbij komt wordt in de gaten gehouden of ze wel of niet indaalt. Ze is wel al een stukje gezakt, maar nog niet écht ingedaald op die manier dat ze vastligt in het bekken. Ze hebben mijn bekken nagekeken en in de breedte is het ruim genoeg, maar van voor naar achter is het redelijk nauw. Wel is het zo dat als je toch via de normale weg hebt kunnen bevallen, al twee keer, dat ze dan niet zo snel zullen kijken voor een keizersnee. Bovendien is het een behoorlijke ingreep en willen ze die het liefst vermijden. Het ligt er natuurlijk ook aan wie je treft als vk en gynaecoloog, maar het zal niet makkelijk worden in ieder geval.

Praat er alvast over met je ha eventueel voordat je zwanger wordt en als je zwanger wordt, zorg er dan voor dat ze je "klacht" serieus nemen. Das heel belangrijk.

Nou succes!
Groetjes Gerrie.
 
Bij de eerste ben ik onverwacht, na een mislukte vacuum, toch met een keizersnede bevallen. Nu ben ik 39 weken zwanger en gaan ze uit van een vaginale bevalling. Ik moet naar het ziekenhuis en wordt beter in de gaten gehouden, maar een keuze heb ik niet gehad.
 
Ga een gesprek aan met je gyn!
Ik heb een moeilijke eerste bevalling gehad die uit is gelopen op een spoedkeizersnede.
De gyn nam mij erg serieus. Natuurlijk hebben zij het liefste dat je een natuurlijke bevalling probeert omdat dit voor de meeste vrouwen en kinderen gewoon het beste is (mits het lichamelijk haalbaar is natuurlijk)
Maar wel zal er eerder ingegrepen worden als ze zien dat het weer niet gaat.

Maar mijn gyn zei ook dat als ik het "eiste", dat ze daar wel mee accoord gaat. Maa dat zal denk ik ook gedeeltelijk afhangen of jouw vorige bevalling dit ook rechtvaardigt.

Dus gewoon een afspraak maken en duidelijk op een rijtje zetten wat je angsten en bezwaren zijn. Dan is hij in ieder geval op de hoogte.
 
Hoi Diedoes,

Heeft jouw zoontje een erbse parese links? Mijn zoontje heeft dat namelijk ook en ik heb een ks op verzoek gekregen. Wil je hierover best meer vertellen maar dan liever per mail oid..Ik hoor het  maar ontzettend weinig (eigenlijk niet) om mij heen..maar wil graag mijn ervaringen met je delen als je daar behoefte aan hebt.

Groetjes Inge
 
hoi diedoes,

ik heb met 33 weken een spoedkeizersnede gehad en geloof me ik had hier echt doods angsten voor,
maar achteraf is het allemaal heel erg meegevallen ik was ook heel erg bang voor de ruggeprik maar daar voelde ik bijna niks van,

waar je wel rekening mee moet houden is: je bent geopereerd dus je hebt een wond en de eerste paar dagen trekt dat heel erg en doet dat best veel pijn,
en doordat je geopereerd bent mag je de eerste 6 weken weinig tot niks terwijl met een gewone bevalling ben je veel sneller hersteld.

ik moet je toegeven dat als deze zwangerschap wel goed verloopt dat ik best wel bang ben voor een gewone bevalling omdat ik niet weet wat dat inhoud en hoe je de pijn ervaart van een gewone bevalling.

groetjes tineke
 
Hoi Diedoes,

IK ben inmiddels zwanger van de derde. Bij de eerste zwangerschap had ik het HELLP-syndroom. Ben toen bevallen middels een spoedkeizersnee met 34 weken. De ekizersnee is me toen al mee gevallen en ik voelde alleen maar op knappen. Bij de tweede was het de bedoeling dat ik gewoon zou gaan bevallen, maar tijdens de weeen bleek dat ons dochtertje het niet aan kon, toen heb ik dus met 42 weken wederom een spoedkeizersnee gehad. Ons dochtertje heeft na een moeilijke start nog 5 dagen mogen leven en is toen overleden.

Door dit alles had ik meteen al zoiets dat ik dus nooit meer gewoon zou willen bevallen. Ik heb toen al vast laten leggen dat bij een volgende zwangerschap ik een geplande keizersnee zal krijgen. (was dat niet zo geweest dan had ik een zwangerschap denk ik niet zo snel aangekunt). Dus geef mij maar een keizersnee.

groetjes Claudia.
 
Onze dochter is geboren met behulp van een keizersnede.
Ik was thuis al 15 uur bezig, maar toen de vliezen waren gebroken en ik eindelijk mocht persen bleek dat ze in het vruchtwater had gepoept. Mijn persweeën waren niet sterk genoeg, de ontsluiting niet volledig, dus genoeg reden om met de ambulance naar het ziekenhuis te gaan. Het hele circus van de keizersnede overviel me natuurlijk, maar het belangrijkst was dat ons kindje gezond op de wereld zou komen. En dat gebeurde gelukkig! Twee jaar later werd onze zoon geboren. Ik moest zowieso in het ziekenhuis bevallen. Ik was 42 weken zwanger, ik werd ingeleid met behulp van een infuus en hoopte op een natuurlijke bevalling.
Helaas, de ontsluiting kwam niet verder dan 7 cm. Het gekke was, dat ik toen zelf om een keizersnede heb gevraagd. De arts vond dat ik nog wel even door kon gaan, maar ik kreeg een flash-back van de vorige bevalling en wist gewoon dat het niet zou gaan lukken. Wederom met een keizrsnede werd ons kindje geboren. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik gefaald heb. Ik ben de trotse moeder van 2 prachtige kinderen, ik heb ze 9 maanden gedragen in mijn buik. Mijn verloskundige vertelde me gelukkig dat je als barende vrouw heel goed voelt of het wel of niet gaat lukken. Dat vond ik een heel geruststellende gedachte.
Nog  2 tips: vraag aan de arts of de trotse vader nog een stukje navelstreng mag afknippen als het kindje geboren is, mijn man heeft dat bij de 1e niet kunnen doen en vond dat heel jammer. Bij de tweede gelukkig wel! En als je kindje geboren is, vraag dan aan de verpleegkundige of je je kindje zo gauw mogelijk op je blote buik/borst mag hebben als je weer terug op zaal bent. Onze dochter kreeg ik aangekleed en al op mijn buik een uur na de geboorte, maar mijn met mijn zoontje heb ik uitgebreid liggen knuffelen, heerlijk!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan