keizersnede

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi meiden!

Ik las dus dat Sonja,Annemieke een keizersnee willen/krijgen. Zijn er nog meer???
M'n eerste zwangerschap verliep voorspoedig alleen wilde Ioannis absoluut niet indalen, bleek navelstreng verdraaid te zitten en werd t een geplande keizersnee 16-2-2005. Was wel raar voor me want ik had me al ingesteld op een nat. bevalling. Achteraf gezien, lekker makkelijk... De 2de zou ook een ks worden. Maar ik had vanaf week 22 steeds bloedingen en werd de ks echt noodzakelijk in week 35, 28-11-2006 kwam Billy!!!
Nu is t bijna vanzelfsprekend dat ik een ks wil. Gelukkig doen ze hier niet moeilijk, m'n gyn. zegt als een vrouw een keuze heeft waarom zou ze dan door een nat. bevalling gaan??? Ik kan t me wel voorstellen dat je t wil 'meemaken', maar ik vind t wel best zo.
Ik heb dus een streepje onder de bikinilijn, bij de 2de werd ie iets langer. Maandag vertelde m'n gyn. dat ie straks erboven en eronder gaat snijden, dan raak ik zo'n 2cm buik kwijt! Ik was strak getrained voor m'n zwangerschappen, erna heel ietsjes een zacht buikje. Hij zei, je had geen buik en zal t ook niet krijgen na je zwangerschappen! Noujaaaaaa, ik ben er erg blij mee!!! Had ik ma.ochtend met m'n zusje over een kennisje van d'r die een buikwandcorrectie heeft gedaan zou ze nooit doen, veel te eng idee! Dezelfde dag wordt mij aangeboden mijn buik mooi te houden!
Haha
groetjes, Priscilla

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi hoi,

Ik ben nu bijna 16 weken zwanger van ons 2de wondertje. Tijdens mijn eerste zwangerschap zat ik met 16 weken thuis met enorme pijn in mijn bekken en rug. Nu had ik ook niet bepaald het lichtste beroep (groepsleidster op een KDV), dus kon ik ook geen alternatief krijgen of aangepast werk. Gaat een beetje lastig, kindjes niet optillen...
Al met al dus een lange tijd thuis gezeten. Ik waggelde wel elke week naar het KDV wat bij mij in de buurt was, maar daar deed ik erg lang over en was blij dat ik weer kon liggen als ik thuis was. Maar het is niet zo fijn als je nog 24 weken te gaan hebt, dus deed ik het toch.
Uiteindelijk ben ik toen, na een waardeloze behandeling door een 'normale' fysiotherapeut, bij een bekkentherapeut terecht gekomen. Zij heeft mij zo goed geholpen dat ik bijna pijnvrij was.
Mijn weeen begonnen toen ik 38 weken en 1 dag was om 10 voor half 4 's nachts, wat een enorme opluchting was. Mijn kindje werd op 7,5 pond geschat. Ik wilde in het ziekenhuis bevallen, dus na een bezoek van de verloskundige, die mij getoucheerd heeft en concludeerde dat mijn kindje niet meer was ingedaald maar tegen mijn ribbenboog zat, ben ik met 3 cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan. Om 11 uur werd er toen een echo gemaakt. Hij zou zo'n 7 à 7,5 pond zijn. Weer een opluchting.
Om 1 uur ben ik toen aan de weeenopwekkers gelegd, die na nog geen 10 minuten aansloegen en ik in een weeenstorm ben beland. Alleen duurde die storm bij mij een beetje lang, want ik lag op dat moment bijna in een fabriek (9 bevallingen op die dag). om 2 uur zou de gyneacoloog komen, die kwam uiteindelijk pas om 4 uur, vliezen gebroken en weer afwachten, ik kon niet meer... Om 6 uur kwam hij weer kijken, geen ontsluitingsweeen, dus een apparaatje op het hoofdje van de baby om te kijken of de weeen voor ontsluiting zorgden. Na een uur kwam hij weer terug: Mevrou, u word klaargemaakt voor de OK, want u krijgt een keizersnede. Dat zijn de enige woorden die ik me nog herinner van die middag. Wat een hel, die weeenstormen. Ik kon geen slokje tussendoor drinken.
Uiteindelijk is om 10 over half 8 mijn zoontje ter wereld gekomen en wat bleek: 4460 gram en 53 cm. Dus   niks 7,5 pond. Wat een fout zeg! Ik word er gewoon weer boos om!

Na mijn bevalling gingen mijn bekken heel erg goed. had bijna geen pijn. Mijn fysio had gezegd: Als ze jou normaal hadden laten bevallen, had je nooit meer normaal kunnen lopen.

Na veel onderzoeken in de 1,5 jaar na de geboorte van mijn zoon, omdat de pijn erger en erger werd toen ik weer aan t werk ging, bleek dat ik de ziekte van Bechterew heb, een reumatische aandoening aan het SI gewricht door ontstekingen.

Nu, na ruim 2,5 jaar ben ik weer zwanger. Met 10 weken begon de pijn weer en nu ik bijna 16 weken ben, is het alleen maar erger. Na een gesprek met de verloskundige, waar ik tot 30 weken bij loop, zei ze dat ze een verwijzing ging sturen naar de gyneacoloog. Ik moet zelf een verklaring vragen bij de fysio, waar ik nog steeds bij loop, omdat zij mij op medische grond een keizersnede adviseerd.
Ik ben er vrijwel zeker van dat ik een keizersnede krijg. In het ziekenhuis in onze stad zit er 1 die het op medische grond wel wil, en anders kan ik naar een ziekenhuis in de regio, daar kennen ze ook iemand die het doet. Wat een opluchting zeg. Het gaf mij best wat angst en onzekerheid, maar nu ik weet dat het (zo goed als zeker) een keizersnede word, kan ik dat in elk geval naast me neerleggen.

Een keizersnede doen ze dus niet als het niet op medische grond is. Bij mij is het helaas (of juist gelukkig) wel zo.

Dit was mijn verhaal, sorry dat het zo lang is.
Sterkte iedereen!

Liefs Mylène24