Keizersnee volgende keer als de baby groot is






Net op controle geweest in het ziekenhuis. Ik heb namelijk een vacuumbevalling gehad. En nu heb ik te horen gekregen dat ik volgende keer een keizersnee krijg als de baby te groot is of als ze niet zeker weten hoe groot het is.
Het is namelijk spannend geweest of Feline er wel normaal uit kwam, haar schoudertjes zaten namelijk klem. Ze had bekneld gezeten en dan kan het zijn dat er een zenuw bekneld zit en haar armpje(s) verlamd waren....
Er waren 2 gynaecologen bij de bevalling en 1 vn hen heeft inderdaad heel hard op mijn buik staan duwen, omdat het dus niet ging.
Ik baal dat (als er een volgende komt) ik een keizersnee moet, maar aan de andere kant is het een geruststelling.

Nu weet mijn man zeker dat hij geen tweede wil, want hij vind het heel zwaar en vermoeiend....Ik vind het ook zwaar hoor, we hebben ook veel ruzie omdat we zo vermoeid zijn en dat is echt niet leuk.
Ik wil wel graag een tweede en hoop toch dat ik hem over kan halen.

groetjes Mariska
 
Hey Mariska,

Ik heb meteen de eerste keer een keizersnee gehad, dus had weinig keus. Ik zou zelf ook graag een tweede willen, maar op dit moment hoeft het ook niet hoor, het is zwaar genoeg zo, ook hier veel ruzies, omdat meneer nog niet veel zin heeft om mee te helpen, maar goed hij moet straks ook 2 dagen gaan oppassen in de week, dan moet hij het ook alleen kunnen, dus we gaan nu 1 keer in de week oefenen. En ik hoop verder dat de ruzies ook minder worden, daarnet kwam hij al met een bos bloemen thuis om z'n excuses aan te bieden. Hij weet dat ik al dagen beroerd ben en doodmoe.....en als hij dan ook nog eens begint....pfff! Ik leef helemaal met je mee hoor! Houd moed, over 2/3 jaar wil hij heus er nog wel eentje!!

Liefs
Angel
 
Hoi Angel,

Bij mij was het bijna een keizersnee omdat ze heel veel moeite moesten doen om haar er uit te krijgen. Ik vind het niet erg om een keizersnee te krijgen, ook al is het herstel heel zwaar. Ik heb het nu ook zeker niet makkelijk gehad en een rot herstel door allerlei kwaaltjes en bloedtransfusie.

Ja ik hoop wel dat hij nog zijn mening verandert want ik wil wel graag een tweede kindje.
En we hebben gisteren heel goed gepraat met zijn tweetjes waardoor we elkaar weer beter begrijpen. En gepraat zonder elkaar dingen te verwijten en dat is wel belangrijk!
Nu in de praktijk ook nog lief doen tegen elkaar, dan komt het wel goed !!

groetjes Mariska
 
Hoi mariska,

Je moet  proberen  niet teleurgesteld zijn ivm een eventuele ks...mijn zoontje heeft dat wat jij beschrijft, zijn armpje was inderdaad verlamd en nu 3 jaar later zitten we nog in het medisch circuit...een maand geleden ben ik via een geplande ks bevallen van de 2e en het is me 100 % meegevallen...oke je herstel duurt wat langer maar liever ik dan de kleine...ik voelde me na deze bevalling beter dan bij de 1e (vaccuumbevalling)
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.......

groetjes inga
 


quote: Inga reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('13-07-2007 21:30:59'));

Hoi mariska,

Je moet  proberen  niet teleurgesteld zijn ivm een eventuele ks...mijn zoontje heeft dat wat jij beschrijft, zijn armpje was inderdaad verlamd en nu 3 jaar later zitten we nog in het medisch circuit...een maand geleden ben ik via een geplande ks bevallen van de 2e en het is me 100 % meegevallen...oke je herstel duurt wat langer maar liever ik dan de kleine...ik voelde me na deze bevalling beter dan bij de 1e (vaccuumbevalling)
Ik hoop dat je hier iets aan hebt.......

groetjes inga

Hoi Inga,

Ik ben niet echt teleurgesteld, maar eerder gerustgesteld dat het goed is gegaan en dat ze het volgende keer in de gaten houden.
Wel erg dat het bij jou is mis gegaan. Komt het wel goed met zijn armpje? En een vraagje, had de verloskundige of gynaecoloog waar je onder controle was dit niet kunnen voorzien? Dat vraag ik me namelijk af, want mijn bevalling heb ik niet fijn ervaren, ik heb nu nog pijn/beurs gevoel (ze is nu 7 weken). Ze hebben met 35 weken een liggingsecho gemaakt en sowieso zeiden ze al snel dat het wel een flinkerd zou worden, dus ik ga dit volgende week wel bespreken bij de verloskundige (daar heb ik ook een nacontrole/napraten over de bevalling)

groetjes Mariska





 
Hoi Mariska en andere dames!

Ook ik ben (2x!) bevallen met behulp van de vacuum.
De eerste x namen de weeen af na 2 uur persen, en de baby schoot steeds terug in mijn bekken. Dus naar het ZH en uiteindelijk is Milan geboren met de vacuum. Het was even spannend of hij door mijn bekken zou passen.
Een jaar later, in 2003, kwam jòia ook met behulp van de vacuum ter wereld. Ik was pas een half uur aan het persen, thuis, maar voelde dat het niet opschoot. In het ZH kreeg ik weer een infuus en toen ze het benauwd kreeg, hebben ze met een paar man staan duwen op mijn buik, terwijl er  met de vacuum werd getrokken. Dat was een heftige bevalling, al was ik na beide bevallingen snel op de been.
Jòia heeft even zuurstof gehad in de couveuse, maar mocht gelukkig meteen mee naar huis, net als milan destijds.

Nu, mijn derde bevalling, heb ik het eindelijk zonder vacuum kunnen doen. ik geloofde er zelf niet meer in, maar Chiara is na een half uurtje persen al geboren. Ze was ook maar 3105 gram, terwijl Milan (3400) en Jòia (3760) groter waren. Ik had wel een medische indicatie vanwege de voorgeschiedenis en was dit x wel erg bang voor de bevalling. Ik was van Chiara nog sneller hersteld, ook omdat ik dit keer niet zo lang heb hoeven persen en de baby dit x niet door mijn bekken is getrokken. Ook had ik dit x eens geen hechtingen, dat scheelt al de helft!

feline is nog erg klein, dus ik kan me voorstellen dat je man nog even niet aan een tweede wil denken. Het is ook een hele vernadering, van nul naar 1 kind. Daarbij de gebroken nachten, late voedingen, etc.
Tussen Milan en Jòia zit maar 20 maanden, ik vond het leuk maar  erg druk met 2 hele kleintjes. Wij moesten dan ook niet meer aan een derde denken! Ik dacht zelfs dat we nog een baby niet aan zouden kunnen qua relatie.
Maar  toen Milan  4  werd en naar school gaat, en Jòia in september 4 werd, hadden we toch weer heel veel zin in een derde. En nu is het heerlijk genieten van Chiara!
Er is dus nog hoop!

Groetjes, Bianca
 
Hoi Mariska

Nee, ze hebben me nooit erop gewezen zelfs niet toen ik zelf aangaf dat ikdacht dat ik hem er nooit meer zelf uit zou krijgen, ze hebben me gewoon 2 weken over tijd laten lopen.....en nadat ik thuis met persweeen niet veel verder kwam ben ik in het ziekenhuis terecht gekomen waar de gyn. al klaar stond met de vaccuumpomp...en toen is de schouder van mijn zoontje klem blijven zitten met alle gevolgen van dien..of het ooit helemaal goed komt weten we niet maar hij doet het zelf geweldig goed en mensen die het niet weten zien het vaak niet eens...Maar het is heel goed dat je eigen gyn. en vk je wijzen op de volgende keer een ks want er zijn genoeg vrouwen bij wie dat niet het geval is en die moeten echt alles op alles zetten om een ks te krijgen..maar ik raad je aan zeker het te bespreken als het je dwars zit en met vragen zit.
En nu heb ik er nog een lekker mannetje bij via de ks en die doet het vanaf dag 1 echt super!!
ALs je nog meer vragen hebt hoor ik het wel van je..
Groetjes Inga
 
Hi Mariska,

Wij hebben ook net onze eerste kindje en ik ben bevallen via de ks. Ik moest wel omdat onze Cas in een stuit lag. Ik moet eerlijk zeggen: de bevalling op zich kan volgens mij niet beter dan via een ks. Het is best wel relaxed (tenminste, als het geen spoed ks is). Het herstel duurt inderdaad langer, je moet wat langer rustig aan doen, maar dat valt achteraf ook wel mee.

Wat jammer dat jij en je man verschillen over een tweede kindje. Wij weten nog niet of we een tweede willen, maar voorlopig nog niet. Het is ook zo'n verandering, zo'n ukkie in huis! Het is geweldig hoor, dat voorop, maar het vergt nogal aanpassingen.

Als ik hier de reacties zo lees, dan zijn jullie niet de enige met spanningen in de relatie. Ook wij hebben van  die dagen dat het kan knallen, zeker als het om een verschil van mening gaat van Cas. Ik denk dat de hormonen ook een grote rol spelen. Misschien ben je je er niet altijd bewust van (ik tenminste niet), maar je moet ook nog 9 maanden ontzwangeren. Wel goed om te lezen dat jullie ook weer fijn hebben kunnen praten. Wij zijn altijd van mening: een keer woorden hebben mag best, als je er maar wel over kunt blijven praten met elkaar!

Heel veel sterkte de komende tijd.
Geniet vooral nu van je lieve meisje en schuif de gedachte aan een tweede kindje even naar de achtergrond. Als jullie straks je ritme met Feline helemaal hebben gevonden, komt het met je man misschien ook wel goed.

Gr. Tamara
Mama van Cas (16-04-2007)
 
Terug
Bovenaan