Hallo dames,
Hier nog iemand die een keizersnede heeft gehad.
Ik had een geplande keizersnede aangezien ik niet normaal mocht bevallen door problemen met mijn rug.
Maar mijn dochtertje besloot vroeger te komen,34 weken.
Heb dan aan de weeenremmers gelegen,aantal dagen en de weeen waren dan gestopt maar de eerste avond thuis brak mijn water.
Ben dan terug naar het ziekenhuis moeten gaan en ze konden niet meer wachten en hebben mij nog aan de weeenremmers gelegd tot smiddags en dan ging de keizersnede gebeuren.
Maar door de problemen in mijn rug en ze konden mijn specialist niet bereieken werd er besloten om geen epuderale te geven maar mij volledig in slaap te doen.
Ik werd wakker en had zelfs nog buizen in mijn keel en handen waren vastgebonden,dacht dat ik ging stikken maar ze hebben die buis er snel uitgehaald hoor.
Ik was dan wakker maar nog wat suf,ze zijn dan met mij naar boven gereden en daar mocht ik mijn kleine meisje mss 2 minuutjes zien.
Zij moest nog in de couveuse en ik mocht dan naar de kamer.
Toen begon het voor mij allemaal.
Ik heb iedereen gevraagd om weg te gaan,zo'n pijn had ik.
Ik was wakker,maar alles was wakker,ik had dan geen epuderale gekregen dus ja.
Ik vermoed dat als je een epuderale gekregen hebt dat je dan de eerste uren nog niet veel pijn voelt,aangezien je nog wat verdoofd bent?ik weet dit niet zeker,en wou eigenlijk wel eens horen of het zo is,dus de dames die een keizersnede met epuderale gekregen hebben,ik hoor graag jullie reacties!!
Ik had dan veel naweeen en pijn dat ik had,bij mij was het percies of ze sneden telkens in mijn buik.
Ik kon zelfs mijn tenen niet bewegen want toen besefte ik waarvoor je je buikspieren allemaal gebruikt.
Voor alles dus
De tweede dag moest ik zelfs al uit bed,ik dacht oke die zijn hier gek geworden he,maar met veel pijn en doorzettingsvermogen lukte dit,zo ging het elke dag een beetje beter maar heb hier toch nog lang last van gehad.
Toch wel nog maanden erna,wel niet hard hoor maar bij iets vanonder het bed rapen of zo dan trok het.
Ondertussen is mijn dochter al 18 maand en heb ik nergens nog last van.
Ik wil niemand hier mee bang maken met mijn verhaal hoor maar zo is het bij mij wel gegaan en is bij iedereen anders he dus ja.
Ik ben nu terug aan het proberen met zwanger te worden dus je ziet,die pijn dat vergeet je snel hoor,anders zou je het niet nog is willen overdoen he.
Ik zou dan wel deze keer op de normale manier bevallen maar vrees er wel een beetje voor,wil wel nooit meer volledig verdoofd zijn want ik heb van de geboorte niks meegemaakt en mis dit nog altijd.
Heb haar erna bijna niet gezien,na dat ik bevallen was 2 minuutjes en dan de avond erna pas heel even dat ze moest eten hebben ze haar heel even bij mij gebracht,eens ik uit bed kon en kon stappen dan kon ik zoveel gaan als ik wou natuurlijk.
Zo dit was ongeveer mijn verhaal!!
Wat ik wel nog even wou vragen aan de dames met ervaring
Hoe is jullien litteken op dit moment?
Bij mij was het een kleintje en mooi met nietjes gedaan en vrij laag,als ik een bikini aanheb zie je er niks van,maar wat ik wel heb is dat het boven mijn litteken tot aan mijn navel gevoelloos is,is nu al zo lang geleden maar dit is nog altijd zo,hebben jullie dit ook?
Liefs orchi
