Keizersnee!!

[Anoniem]

Hallo meiden,

Wie van jullie gaat ook een keizersnee krijgen?

Dit is mijn tweede zwangerschap en de kleine ligt in een stuit. Helaas is een uitwendige versie vandaag niet gelukt en is besloten tot een keizersnee die nog ingepland moet gaan worden. Dit gaat ws. in de week van 17 december gebeuren als ik 39 weken zwanger ben.

Ik krijg een keizersnee in verband met de zeer zware bevalling van de eerste waarbij hij (onze zoon) een apgar van 5 had en een tijdje in de couveuse heeft gelegen met zuurstof, infusen etc. etc. Ikzelf kreeg een manuele placenta verwijdering. Daarom is het nu veiliger om een keizersnee te doen.

Wie van jullie ondergaat straks ook een (geplande) keizersnee? Misschien kunnen we info uitwisselen of er gewoon over kletsen (zenuwen wegpraten etc.)

Groetjes,
Rosanne
(mama van Quentin 3jr en 37,5 wk zwanger van de 2e).

 

[Anoniem]

Hoi Rosanne,

Hier ook iemand die een keizersnee zal krijgen. Komende woensdag is het zover. Ik heb bij de eerste ook een keizersnee gehad, 3 jaar geleden, vanwege een voorhoofdsligging en een niet vorderende ontsluiting. Nu een geplande keizersnee en ik moet zeggen dat ik helemaal niet tegenop kijk. ben wel een beetje zenuwachtig maar dat hoort erbij denk ik. Ik ben de 17e uitgerekend en de 12e wordt de keizersnee uitgevoerd...

Sterkte!
Groetjes,

 

[Anoniem]

Dag dames,

hier nog zo'n "geluksvogel". Ik ben 38 weken in verwachting van onze tweede dochter. Vorige week donderdag en zaterdag (extra controle gehad vanwege erg zware voorweeen) lag het dametje nog keurig ingedaald, met het koppie naar beneden. Afgelopen maandag was ik bij de gyn om met echo te kijken of ze niet met voor- of achterhoofdje naar voren lag, toen hij het apperaat na even aan mijn buik te hebben gevoeld, helemaal bovenaan mijn buik zette. Was madam dus "losgekomen"en in een stuit beland!!! De gyn (met dik 30 jaar ervaring) zei dat hij dit in al die tijd maar twee keer eerder had meegemaakt. ZUCHT, heb ik weer. Mijn eerste bevalling was een never ending story en deze keer zou ik eerder ingeleid worden om herhaling te voorkomen. Maar dit veranderd natuurlijk de hele boel. Fijn... Voor draaien was het te laat en die kleine te groot. En daar had ik zowiezo niet veel trek in. Een stuitbevalling was geen optie, dus nu een KS. Maandag a.s. krijg ik nog een echo om te kijken of ze niet opnieuw is omgekieperd. De kans daarop is haast nul, maar dat is loskomen en omdraaien als je bent ingedaald ook... Dus we wachten nog even af. En ligt ze nog in een stuit, dan waarschijnlijk woensdag een KS. Wel mooie datum 12-12!!

Ik vind het alleen nu een beetje eng. Ik zie niet op tegen de ks, maar als m'n vliezen nu breken of ik krijg sterke weeen dan wordt het toch een spoedgedoe. En daar kijk ik niet naar uit. Dus bij elke harde buik krijg ik de kriebels... Maar nog even doorbijten!!

Jullie veel sterkte en duimen jullie mee dat ze nog even omdraait!?

Grtz, Iris

 

[Anoniem]

Hoi Rosanne,

Ik ben al bevallen dmv een keizersnee. Het was voor mij de 2e keer.  Dit omdat de bevalling van Roos, onze dochter van 2,5, nogal problematisch is verlopen. Kort samengevat: 48 uur gebroken vliezen, ingeleid, 8 uur later ruggenprik, die werkte na een paar uur niet meer, ontsluiting vorderde niet, na 15 uur een spoedkeizersnee.

Omdat onze Lotus groot werd ingeschat, is besloten het niet via de natuurlijke weg te proberen. De keizernsee werd gepland op 22 november, ik was 38 wkn 5 dgn zwanger.

Om half 10 moest ik me melden in het ziekenhuis. Ik had daar een eigen kamer (kraamsuite), waar manlief ook kon blijven slapen. Ik kreeg paracetamol, een operatiehemd en ze probeerden een catheter in te brengen. Na 4 pogingen was dat nog steeds niet gelukt en hebben ze het op de operatiekamer gedaan, toen de ruggenprik al werkte.
Om 11.00 was ik aan de beurt. Eerst een infuus, toen de ruggenprik. Dat laatste was niet vervelend alleen werd ik akelig toen mijn bloeddruk daalde (gebeurt vaak bij een ruggenprik). Na wat extra vocht en adrenaline was ik weer bij. En konden ze van start.
Na wat snijwerk (verklevingen na de 1e keizersnee) en veel duwen en trekken (Lotus was inderdaad groot en paste zelfs bijna niet door de buikwond )was ze er om precies 11.30. Ze huilde meteen en ik kreeg haar even bij me zodat ik haar kon zien. Daarna ging ze met papa mee naar de kraamsuite terug terwijl ik werd dichtgemaakt. Ik moest nog bijkomen op de verkoever, al met al duurde dat best lang en kon ik om 13.15 weer naar mijn kamer. Daar zat papa met Lotus te knuffelen en kreeg ik haar eindelijk in mijn armen. Wat een heerlijk moment! Ze was nog bloot dus we hebben lekker geknuffeld en daarna is ze gewogen en aangekleed. Onze kleine meid was 4676 gram en 54 cm!

Achteraf is het me tegengevallen maar ook weer meegevallen. De eerste keer overkwam het me en was ik verrast hoe snel ik hersteld was. Daarom zag ik er deze keer ook niet tegenop. Maar de dag van de ingreep ben ik behoorlijk beroerd geweest. Dit kwam waarschijnlijk door de morfine die ze in de ruggenprik hadden "achtergelaten" als pijnstilling. Ik kreeg er enorme jeuk van en was misselijk en licht in mijn hoofd. Verder had ik bloedarmoede dus dat zal ook niet hebben meegeholpen. Van de wond heb ik niet veel last gehad. De volgende ochtend kon ik al wat lopen en heb gedoucht. Maar die duizeligheid is wel bijna een week gebleven en dat vond ik erg vervelend. Maar ik denk dat dat meer door de bloedarmoede kwam dan door de keizersnee. Nu is het ruim 2 weken geleden en gaat het prima. Al moet ik wel oppassen dat ik niet teveel doe, want dan gaat de wond weer trekken. En lekker stukje wandelen zit er dan ook nog niet in.
Ik was trouwens wel na 2 dagen al thuis (heeerlijk!) maar heb uiteindelijk de hele kraamweek op bed doorgebracht.

Ik wens je heel veel sterkte met jouw keizersnee! En dat je kleintje gezond ter wereld mag komen!

Groetjes,
Gyöngy

 

[Anoniem]

Hoi meiden,

Hartstikke bedankt voor jullie informatie. Daar kan ik al heel wat mee.

Toch blijf ik natuurlijk met allemaal vragen zitten. Die kan ik woensdag natuurlijk stellen bij de gyn. maar ik vraag het liever aan jullie (de ervaringsdeskundigen ).

Hoe zit het bevoorbeeld met het vloeien na de operatie? Is dat net zo als na de bevalling? Of is dit minder tot weinig omdat de boel op de operatietafel weggehaald / schoongemaakt wordt??? (gecurreteerd??).

Kun je gewone (grote) onderbroeken aan? Of is het beter om nog even de zwangerschapsslips te dragen ivm de buikwond? (wat moet ik meenemen naar het ziekenhuis hiervoor?)

Wat neem je verder mee naar het ziekenhuis omdat je nu een operatie ondergaat? De vorige keer moest ik ook 6 dagen blijven (hoefde eigenlijk niet zo lang maar de kleine  lag in de couveuse en ik mocht wat langer blijven). Ik hoefde toen geen speciale dingen mee te nemen  behalve nachtkleding.

Ik bedoel: hebben jullie nog tips?

En hoe gaat dat dan met de buikwond? kan je er gewoon mee douchen? Wie verschoont de wond thuis?  

En als laatste: borstvoeding: ik begreep dat dit moeilijker op gang komt. De vorige keer is het helaas ook niet gelukt door de couveuse maar ik wil het toch graag weer proberen. Gaat dit goed??

Sorry voor de enorme vragenlijst maar ik ben zo nieuwsgierig en wil  me graag goed voorbereiden.

Bedankt alvast!!

Groetjes,
Rosanne
 Ik heb in ieder geval nachthemden ipv pyama's zodat ik geen broek aan hoef.
Meer kleertjes voor de kleine?

 

[Anoniem]

Hoi Rosanne,

De buikwond zit net boven je schaambeen dus je kunt gewoon een grote onderbroek aan, mits de rand ruim boven de wond zit.
Bij mij hebben ze de pleister er de dag na de ingreep al afgehaald. Als de wond niet meer lekt, kan dat gewoon. Je kunt dan ook gaan douchen. In principe hoeft er dan ook niks meer op de wond. Bij mij lekt de wond nog altijd wat. In het begin deed ik er gewoon een los kraamverbandje voor (om mijn kleding te beschermen), nu leg ik een opengevouwen gaasje in de huidplooi. In de kraamweek controleert de kraamhulp en de verloskundige je wond regelmatig. Nu doe ik het zelf en mijn man kijkt ook regelmatig.
Ik vloei nog steeds. Ik weet niet of het anders is dan bij een "gewone" bevalling maar denk van niet. Je vloeit immers uit de wond die de placenta achterlaat, en die is hetzelfde of je nu gewoon bevalt of via een KS. De vorige keer vloeide ik trouwens veel meer dan nu, dus da's wel prettig. Het is nu niet meer geweest dan een flinke menstruatie, terwijl ik de vorige keer wel eens op de grond heb staan druppen (sorry, vies praatje).
De eerste week heb ik alleen zachte stoffen om mijn buik gedragen (joggingbroek) maar de laatste week kan ik mijn gewone spijkerbroek alweer aan.

Ik hoop dat je wat aan deze info hebt.
Groetjes,
Gyöngy

 

[Anoniem]

Oh ja, de BV is niet gelukt helaas, net als bij mijn eerste. Ik heb wel gekolfd en geprobeerd maar Lotus wilde absoluut niet drinken aan de borst en moest al snel worden bijgevoed. Het werd al snel een frustratie en ik heb besloten om ermee te stoppen. Voor mij een goed besluit, mijn kraamweek is er een stuk relaxter door geworden. Maar het is natuurlijk wel jammer...

 

[Anoniem]

Nog een tip: scheer de hele boel beneden kaal! Vorige keer is dat niet gedaan (spoedkeizersnee) een hebben ze alleen het randje vd wond geschoren. Dan word je dus alsnog geëpileerd als de pleister eraf moet (AU). En aangezien zo'n klein plukje helemaal beneden toch raar stond, toen de rest al kaal was, heb ik me thuis maar helemaal geschoren.