kennismaking

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allen

Nog de beste wensen allemaal voor 2011
Ik ben op dit forum "nieuw" dus zal me even voorstellen

Ik ben Tammie, 31 jaar en moeder van een dochter van 4 jaar. Zij is na 2,5 jaar geduld en veel bloed/zweet en tranen ter wereld gekomen
Ik heb PCOS en ben met hormoontabletten uiteindelijk zwanger geworden.

Nu een jaar bezig voor ons tweede wondertje, dit keer met hormooninjecties. En tegen alle verwachtingen in, had ik na de 1e poging Puregon , op 12-12-10 een positieve test.
Inmiddels hebben we vorige week een echo gehad en daar zagen we een mooi kloppend hartje. Het vruchtje was vorige week 8 mm en de echo gaf 6 weken en 5 dagen aan. Erg pril, maar de bevestiging is er.

Nu hebben we op 18 januari nog een echo. Als alles goed blijft gaan zal ik rond 25 augustus uitgerekend zijn.

Dus vandaar ben ik overgestapt van het forum Als het langer duurt naar dit forum.

Gelijk maar een vraag voor mijn mede-zwangeren ;
Wie kan mijn ongerustheid/onzekerheid wegnemen? Ik ben zo bang dat deze zwangerschap verkeerd loopt, mede doordat we voor onze dochter een miskraam hebben gehad met 13 weken zwangerschap....... Daarbij komt ook dat ik me redelijk gezond voel. Ben niet echt misselijk, ziek of wat dan ook
Graag ervaringsverhalen !

Gr Tammie
 
Hoi,
Gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Ik heb geen ervaring met de weg die jij hebt afgelegt, maar over je onzekerheid, lekker positief blijven,alles ziet er goed uit en klachten hoef je niet te hebben, al kunnen die gemakkelijk nog komen.
Succes met de echo de 18e en geniet ervan!
Liefs MJ
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Bijzonder is iedere zwangerschap maar als het zo moeilijk gaat maakt dit het nog veel specialer. En ik kan me voorstellen dat jij je hierdoor nog zenuwachtiger maakt. Ook al kan ik niet mee praten over de "moelijke weg", ik kan wel mee voelen met de spanningen. Wij zijn schijnbaar erg vruchtbaar en zo zwanger. Maar door mijn leeftijd en medische achtergrond is het absoluut niet vanzelfsprekend dat alles goed gaat. Ik probeer zelf me rustig te houden door iedere keer weer bewust te zijn dat je er niks aan kunt doen als er iets mis is. Dat alles het mis gaat is het heel verdrietig, maar je helpt het niet door van je van te voren al rot te voelen.
En ik probeer alles in stukje op te delen, dus eerst naar de eerste echo, etc, etc. Inmiddels ben ik 26 wk. en ik leef nu toe naar iedere week die er voor zorgt dat het kindje meer kans heeft om het te overleven. En je hebt in ieder geval al een cadeau gekregen, JE BENT ZWANGER!!
 
gefeliciteerd en welkom op het forum.

Ik kan niet meepraten over jou ervaringen, het lijkt me niet gemakkelijk geweest.

Ik heb geluk gehad dat ik zo snel zwanger was en tot nu toe ook alles prima verloopt.
Ik ben nu 40 weken (vandaag uitgerekend)

Ik hoop dat het voor jou ook een voorspoedige zwangerschap zal zijn.

Ik weet niet of ik je gerust kan stellen, maar elke zwangerschap is weer anders denk ik.
Zorg dat je goed onder controle blijft staan en durf voor jezelf op te komen.

Maar voor nu, probeer ook een beetje te genieten!
groetjes m
 
gefeliciteerd,
Ik begrijp goed hoe spannend het kan zijn als je moeite had met zwanger worden. Bij ons duurde het ook ruim 2 jaar. Gelukkig had ik door de hormonen al gauw het gevoel/ idee dat het niet eerlijk zou zijn als ik een miskraam zou krijgen. Het heeft ons zoveel moeite gekost - die kleine blijft nu ook zitten ook.
Een beetje zelfbedrog doet wonderen. ik wist natuurlijk heel goed dat er in het leven geen garanties zijn. Positief denken is wel belangrijk denk ik.
vertrouw maar op jezelf en op het kindje.zorg maar goed voor jezelf en blijf positief denken want stress is niet bevorderlijk voor jezelf en mensen in je omgeving
veel succes !
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan