@ Kimpuls

Hoi grote broer!

Het gaat eigenlijk wel. Ik word al niet meer woedend wakker, dat scheelt want het is echt niet leuk om zo de dag te beginnen! Ik denk er wel heel veel aan maar hoef er al niet meer om te huilen.

Als ik aan de toekomst denk denk ik dat ik het wel heel erg druk ga krijgen! Kijk, nu kan ik lekker achter de computer en zit de kleine lekker te spelen. Maar ik ben bang dat ik dan helemaal geen tijd voor mezelf heb! Maar ja, hoe erger je denk dat het is hoe meer het meevalt, ja toch.

M´n ex smst me wel elke avond terwijl ik heb gezegt dat ik geen contact wil. Het kost me heel veel moeite om niet terug te smsen. Bijvoorbeeld dat ie weer alleen aan zijn eigen behoeftes denk (contact met mij) en niet aan mijn wensen. Of als ie schrijft dat ie me mis om niet terug te schrijven : Wen er maar aan!!!!!
Ben echt nog heel boos.

Wat ook zo vreemd is is dat zo´n iemand zo van de een op de andere dag in een heel ander licht staat. Eerst vond ik hem echt helemaal te gek, de liefde van m´n leven. En nu vind ik hem best zielig, zo op zoek naar bevestiging enzo en beetje wanhopig ofzoiets.

Nou ja, ik wacht gewoon tot het slijt en kijk uit naar de toekomst en naar de kleine spruit.

Thanks, want ik heb echt wel veel behoefte om erover te praten. Elke keer lucht het weer een beetje op!

Kus en knuffel van
 
Twijfelde om ernaar te vragen, maar nu je zegt de behoefte hebt om erover te praten ben ik blij de vraag te hebben gesteld.

Balen dat hij geen respect voor het geen contact, dit maakt je alleen maar opstandig en idd je beeld over hem verbeterd niet.Ik hoop dat dat op tijd gaat beseffen, beter voor jou, voor jullie en dus uiteindelijk ook voor hem.

Had je nu wel een plek voor jezelf of woonde je bij iemand in? Nou meis als er wat is, dan gewoon plaatsen hoor.

Petje af voor jou, sterke vrouw!

Liefs grote broer
 
We hadden een lat-relatie. Ik ben de eerste 1,5 jaar alleen met mijn zoontje geweest toen hij weer in mijn leven kwam. We hebben een roerig verleden gehad (niet met ruzies) en wilde het rustig aan doen dus kwam hij 1 a 2 keer in de week eten en slapen. Ik dacht dus dat we het rustig aan aan het opbouwen waren maar hij vond het wel ideaal zo want hij had zo alle tijd voor andere vriendinnen (volgens mij waren het er meer weet ik nu).
Ik dacht ook na de geboorte te blijven latten. Ik vind de avonden alleen heerlijk en waardeer erg de controle en vrijheid.

Het voordeel is dus wel dat zijn vertrek geen gat in mijn leven slaat. Ben gewend om alles alleen te doen en alleen te zijn (nou ja, alleen...klinkt ook zo eenzaam!! Heb altijd wel eters en ga veel op visite ;))
En ik heb dus lekker mijn eigen plekkie!

Misschien moet ik hem inderdaad duidelijk maken dat hij op mijn initiatief moet wachten qua contact.
Dit is ook zo sneu!

Ben nog steeds blij met mijn eerste actie. Het via zijn mail een brief sturen aan zijn hele adressenbestand. Dat bevredigt m'n wraakgevoelens die toch opspelen bij dit soort dingen!! Dat is in ieder geval afgerond LOL
Anders had ik echt daar nog mee rond gelopen.

Liefs, Kim

 
Hey Kim

Fijn om weer wat te horen van je. Ik zocht steeds je verhaal op en keek of je nog iets had toegevoegd.
Ik hoop dat ik niet te kritisch ben geweest met mijn mening... of je advies gaf waar je niet om zat te wachten...
Als het je oplucht je verhaal te doen top lekker doen... Je bent een kanjer!!!

liefs Renaat
 
Hoi Renaat,

Nee hoor, je bent helemaal niet te kritisch geweest!! Ben niet zo snel aangebrand en je gaf juist advies en je verhelderde het gewoon.
Ik denk ook als hij dit soort spanningen niet in zijn leven heeft hij een soort van depri wordt. Dat hij het allemaal maar gewoontjes en saai vindt ofzo.
En ik ben juist sinds de komst van mijn zoontje echt huisje, boompje, beestje geworden. En zoek gewoon rust en veiligheid.
Ben blij dat dit nu is uitgekomen en niet 2 jaar later. Zit je dan met 2 kleine kinderen en al die stress, spanning en verdriet!!

Ben wel heel benieuwd hoe hij het op dit moment ervaart. Hij zal heus wel verdriet hebben maar ik kan me ook voorstellen dat ie genoeg afleiding heeft (bleh).....

dank jullie wel meiden!

Kus, Kim
 
Kreeg vandaag een smsje:

Dag liefste winkelmeisje van de hele wereld!! Ik hou toch wel van je.....


Mag ik een teiltje!! Bahbahbah.

Het lijkt wel of ik al 5 stappen verder ben in dit proces en dat hij nog in de ontkenningsfase zit! Wil hem eigenlijk bellen en vragen of hij hier mee op kan houden. Ik verlies zo nog het laatste beetje respect voor hem. Maar ik vind dat eigenlijk al teveel moeite...........
 
Kim,

Luister naar je gevoel en dan komt het helemaal goed. Je bent sterk, oersterk!!!

Hij komt er nog wel achter dat het leven toch anders in elkaar steekt dan hij denkt. Hij komt zichzelf nog wel tegen als hij niemand meer heeft, maar dan is het te laat, veels te laat.

Jij gaat voor een toekomst en daarmee kom je veel verder, daarvan wordt je gelukkig. Ik ben heel lang vrijgezel geweest, het deed me vaak verdriet, maar ik kwam niet de juiste tegen. Ik had veel losse flodders, alleen zoenen, geen andere dingen.

Wat vond ik bepaalde dingen en situaties moeilijk, iedereen ging verder, gingen samenwonen en kregen kids. Maar uiteindelijk sloeg de vonk tussen m'n man en mij over en we trouwden als eerste, hihi! Hoezo burgelijk?

Ik wou er alleen maar mee zeggen, dat ik snap dat er situaties zijn die je met een ander wil delen en juist dan is het fijn om goede vrienden te hebben. Al is het maar een belletje om van je af te praten.

Liefs grote broer

 
Terug
Bovenaan