Kind negeert wat ik zeg

<p style="text-align: left;">Mijn zoon van 3,5 jaar luisterd niet naar wat ik zeg. Het is niet dat hij het niet hoort want als ik iets zeg wat hij wel leuk vind reageert hij meteen. Het zijn vooral de momenten dat ik hem vraag om zijn jas op te hangen zijn handen te wassen en dat soort dingen. We worden totaal genegeerd en pas als we boos worden dan luistert hij. </p><p>Zijn er mensen die dit herkennen en tips hebben hoe ik hier het beste mee om kan gaan. Mijn geduld begint aardig op te raken.</p>
 
Ik ben dus niet de enige met een kind wat oost Indisch doof is ?
Wij blijven het rustig vragen en geven aan wat de consequentie is als hij niet luistert (in ons geval op de trap). En dat resulteert soms in flinke driftbuien maar dat is dan maar zo.  Het is ook wel goed dat ze niet altijd luisteren,  zo creëren ze wel een eigen wil en mening en luisteren ze maar niet altijd braaf naar anderen. 
Ik denk volhouden,  consequent zijn en denken het is maar een fase!
 
Hey,
wat ik heb gemerkt dat kan helpen is aangeven wat jijzelf gaat doen op dat moment, een soort van de taken bespreken samen. 
Voorbeeld:
hey lieverd, mama gaat nu even de schoenen uit doen, doe jij je jas ook ophangen dan gaan we daarna samen iets te drinken inschenken voor ons ?
zeggen dat ze straf krijgen als ze iets niet willen doen werkt averechts inderdaad. En constant belonen is ook niet goed. 
Probeer hem te behandelen zoals je een werknemer zou aanspreken als jij de manager bent. Echt alsof hij volwassen is bijna. 
Hopelijk heb je daar iets aan, succes ?
 
Haha, welkom in mijn wereld. Geen tips, maar ik merk nauwelijks verschil in hoe mijn zoon naar mij luistert of naar zijn vader. Ik heb vele malen meer geduld dan zijn vader, die wordt sneller boos, maar verschil is er bijna niet. Ik probeer wel altijd in zijn zicht te staan voor ik iets zeg dat ie moet horen. Ik vraag echt even zijn aandacht. 
 
Ik herken dat ook bij mijn dochter van 3 jaar. Het is een goed teken dat ze een eigen wil ontwikkelen maar ze moeten ook de grenzen weten en die kun je al heel jong meegeven of aanleren.
Ik zeg 1 2 3 en bij 2 rent ze naar me toe want ze weet wat de consequenties zijn, een draai om de oren. Duidelijke consequente regels hebben ze nodig elke dag opnieuw. Zo leren ze luisteren en gaat er ook weleens wat anders als zij willen in hun leventje!
Ik benader het idd ook positief van bijvoorbeeld eet eerst je eten of je fruit op daarna mag je een klein snoepje uitkiezen en dat werkt ook goed.
Altijd duidelijk je doel verwoorden en als ze al murmelen meteen de gevolgen vertellen als ze niet willen luisteren.
Als er echt driftbuien onstaan meteen in de gang en daar uit laten razen en dan komt ze zelf naar me toe om het goed te maken, dan gaat ze op een stoeltje zitten (die staat achter de deur) en dan zegt ze wat ze verkeerd heeft gedaan en sorry met een knuffel en dan is het ook weer goed! Dat werkt perfect!
 
Fijn om te horen dat dit bij vele een bekend probleem is. We gaan een aantal tips uitproberen. En het zal inderdaad wel weer een fase zijn die vanzelf over gaat maar wel een hele vermoeiende fase.
 
Terug
Bovenaan