Kind op komst en afspraken met de partner die eigen woning heeft

<p>Lieve mama's </p><p>Ik wou jullie graag voor een advies vragen hoe hebben jullie het geregeld, als een van jullie dezelfde situatie heeft. Wij wonen met mn partner al 5 jaar samen in zijn eigen huis. Hij heeft het huis gekocht in het begin van onze relatie, maar door omstandigheden kon ik niet mee doen bij de aanschaf van de woning. Nou 5 jaar verder verwachten wij onze eerste kindje en hadden besloten om een geregistreerde partnerschap in te gaan onder de voorwaarden. Wij hebben samen besloten om een akte op te zetten om dingen zoals onze spaargeld etc vast te leggen, maar ik vraag me af wat te doen met de woning? Is dat verstanding om mede eigenaar te worden, ivm fiscale partners? Wij willen sowieso na de akte alle spaargeld als gezamenlijk tellen, omdat wij beide hebben gekozen voor familie en ik daardoor minder moet gaan werken. Wat is natuurlijk logisch voor mij. Als hij dat huis alleen op zijn naam verder wilt dragen betekend dat de hypotheek wordt afgelost van ons gezamenlijk spaargeld/inkomen. Ook alle reparaties en/of extra aflossing wordt dus alleen in zijn huis gedaan. Ik voel me daar minder prettig bij omdat het ook nooit mijn huis wordt, dus ik kan bewijzen van spreken over 3 jaar op de straat staan. Hebben jullie vergelijkbare situatie? </p><p> </p><p>Mijn intentie was eigenlijk vanaf het moment van de akte alleen de spaargeld vast te leggen etc. en alle andere te delen, zodat wij een fatsonlijke geziensleven kunnen opbouwen, maar misschien zijn er dingen waar ik helemaal niet over heb gedacht.</p><p> </p><p>Ik hoor het graag over jullie mening.</p><p> </p><p>Groeten </p>
 
Hoi, fiscale partners gaat volgens mij niet alleen om het delen van een gezamenlijke woning maar ben je bijv ook in het geval van geregistreerd partnerschap. Dus daar zou je even naar moeten kijken. 
Je tweede punt, of het handig is omdat t huis nooit echt van jou wordt. Dat is een beetje een gevoelskwestie in hoeverre je dat een probleem vindt. Mocht er iets gebeuren, je komt op straat ligt het aan je inkomen of je daarna bijv iets weer kan kopen/huren. Dat is dan je vangnet. Maar je hebt minder vermogen opgebouwd, dat klopt. Je zou deze vraag eens aan een notaris kunnen voorleggen, mogelijk kan die op een rijtje zetten wat in jullie geval het meest verstandig is en recht doet aan jullie beide.
 
Ik wilde wel mede eigenaar worden van de woning omdat ik dus vind dat zodra je gezin opstart ook al werk je minder je steekt toch het geld wat je hebt in je huis. Je kan evt wel laten vastleggen dat je iets minder deel recht hebt omdat je vriend al jaren afbetaald en jij in principe niet. 
 
Hoi, jullie worden sowieso fiscale partners van elkaar omdat jullie samen een kindje krijgen. Daar kan je niet omheen, tenzij hij het kind niet erkend. Verder zijn alle bezittingen (en dus ook spaargeld) van voor het partnerschap apart, dat is zo in de wet geregeld per 01-01-2018. Dat betekend dus dat jij geen eigenaar van het huis wordt, tenzij jullie de hypotheek om gaan zetten in een hypotheek van jullie samen (dit zal waarsch wel geld kosten). Je kunt dit dus niet regelen in het partnerschap. Als jullie het zo willen laten zou je vast kunnen leggen wat voor percentage oid jij betaald wat je kan zien als huur. Het zou niet slim van je zijn om mee te betalen aan verbouwingen/investeringen in het huis oid. Potje verf/nieuwe gordijnen is natuurlijk een ander verhaal dan een dakkapel/nieuwe keuken. Als je uit elkaar zou gaan kan je dat nl niet meenemen en gezien het zijn huis is kan je nergens aanspraak op maken.
 
Hoi! Wij hebben ongeveer dezelfde situatie. Vriend is 15 jaar ouder dan ik en heeft het huis al gekocht toen wij elkaar nog niet kenden en ik nog erg jong was. Nu is onze situatie wel verschillend, omdat wij ook pas zijn gaan samenwonen tijdens mijn zwangerschap (de zwangerschap was zeker gepland, alleen hechtten wij beiden de afgelopen jaren toen we nog niet met kinderen bezig waren ook aan onze eigen ruimte in de vorm van een eigen huis). Ik huurde toen, hij woonde uiteraard in zijn eigen huis met eigen hypotheek.
Hoe wij het nu geregeld hebben is dat het huis van hem blijft, maar we de kosten verdelen over ons gezamenlijke inkomen. Zijn inkomen ligt wat hoger dan mijn inkomen (ook redelijk logisch gevolg van leeftijdsverschil) en dus draagt hij meer bij dan ik. We houden ook beiden onze eigen rekening met een beetje spaargeld, en sparen daarnaast ook samen. Ik word geen mede eigenaar van het huis, omdat dat qua regelen echt veel te veel gedoe is en het op zich op deze manier goed is. Over een paar jaar willen we misschien ook wel iets groter gaan wonen en dan dus wel gezamenlijk iets gaan kopen, en omdat de overwaarde van "zijn" huis dan ook in ons gezamenlijke huis zal komen te zitten (en dat onze "kansen" ook vergroot op de huizenmarkt) vind ik het niet zo erg om wel de lasten nu te delen.
Wat betreft verbouwingen betaalt hij die, ook omdat je dit anders weer allemaal moet vastleggen (omdat het toch juridisch gezien een investering is in "zijn" huis).
Het is dus volgens mij vooral een gevoelskwestie, ik weet niet of het een groot huis is of niet, of dat jullie misschien (net als wij) op relatief korte termijn ook wel weer willen verhuizen. Dit soort dingen speelt denk ik allemaal mee, als wij een groter huis zouden hebben met heel veel "groeicapaciteit" (haha) zou ik misschien ook wel overwegen mede eigenaar te worden. Ik zou als ik jou was juridisch advies inwinnen bij een loket, die kun je dan ook jouw specifieke geval uitleggen en zij kunnen dan daarop adviseren! Succes!
 
Terug
Bovenaan