Onze dochter van 11 maanden gaat nu een half jaar naar de opvang. Eerst 1 dag per week, nu 2 dagen per week (wo & vr). Ze heeft een lange en moeizame wenperiode gehad en heeft ook veel dagen moeten missen doordat ze vaak ziek was.
Inmiddels merk ik als ik haar wegbreng dat ze het steeds meer naar haar zin lijkt te hebben, ze huilt bijvoorbeeld niet meer als ik haar afgeef, is dus minder eenkennig. Er zijn dagen dat het goed gaat en ze een hele dag (9 - 16.30 uur) volhoudt, maar we worden ook vaak gebeld - meestal na 4 of 5 uur, maar ook zelfs al na 1,5 uur - of we haar op kunnen halen. Eerst gaven ze als reden dat ze gefrustreerd zou zijn omdat ze nog niet kruipt. Ze adviseerden ons om naar een kinderfysio te gaan. Baat het niet dan schaadt het niet... Nu horen we dat ze overprikkeld zou zijn door de geluiden en andere kindjes en stelden ze voor om een kinderpsycholoog te laten observeren. Ook zou ze gestresst reageren op het moment dat ze haar neerzetten en weglopen (maar wel in de buurt blijven). Dit laatste herken ik wel maar in minder extremere mate en hoort denk ik ook bij de leeftijd. Ze is tenslotte (nog) een baby en ontwikkeld zich volop. Ze eet en slaapt overigens wél goed bij de opvang en geven aan dat ze daar in bed echt tot rust komt.
Kortom: we worden gek van het gebel, want ja... er moet ook gewerkt worden. We krijgen sterk het vermoeden dat ze zoeken naar redenen, maar het misschien zelf helemaal niet aan te kunnen. Ik vraag me dus af, zijn er meer ouders met zo'n ervaring? Wat is 'normaal' qua verwachtingen en om gebeld te worden om je kind op te halen?
Inmiddels merk ik als ik haar wegbreng dat ze het steeds meer naar haar zin lijkt te hebben, ze huilt bijvoorbeeld niet meer als ik haar afgeef, is dus minder eenkennig. Er zijn dagen dat het goed gaat en ze een hele dag (9 - 16.30 uur) volhoudt, maar we worden ook vaak gebeld - meestal na 4 of 5 uur, maar ook zelfs al na 1,5 uur - of we haar op kunnen halen. Eerst gaven ze als reden dat ze gefrustreerd zou zijn omdat ze nog niet kruipt. Ze adviseerden ons om naar een kinderfysio te gaan. Baat het niet dan schaadt het niet... Nu horen we dat ze overprikkeld zou zijn door de geluiden en andere kindjes en stelden ze voor om een kinderpsycholoog te laten observeren. Ook zou ze gestresst reageren op het moment dat ze haar neerzetten en weglopen (maar wel in de buurt blijven). Dit laatste herken ik wel maar in minder extremere mate en hoort denk ik ook bij de leeftijd. Ze is tenslotte (nog) een baby en ontwikkeld zich volop. Ze eet en slaapt overigens wél goed bij de opvang en geven aan dat ze daar in bed echt tot rust komt.
Kortom: we worden gek van het gebel, want ja... er moet ook gewerkt worden. We krijgen sterk het vermoeden dat ze zoeken naar redenen, maar het misschien zelf helemaal niet aan te kunnen. Ik vraag me dus af, zijn er meer ouders met zo'n ervaring? Wat is 'normaal' qua verwachtingen en om gebeld te worden om je kind op te halen?