Kind voorbereiden op baby

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi Allemaal,

Als onze tweede spruit geboren wordt dan is Feline 22 maanden. Hoe kan ik haar voorbereiden? Volgens mij snapt ze er nog niks van...

groetjes Mariska
 
Dat vind ik ook een interessante vraag. Onze dochter was 13 maanden toen haar broertje werd geboren, sowieso te jong om er iets van te begrijpen maar nu is ze straks 3 jaar en haar broertje net als jouw dochter 22 maanden. Ik ben nieuwsgierig wat ze ervan vinden. Wil in ieder geval een boekje kopen met "....krijgt een broertje of zusje!" Verder denk ik dat het nog moeilijk te bevatten blijft!
 
Ik heb geen ervaring op dit gebeid (ben net zwanger van de 1e), maar ik
heb wel eens gelezen dat je het niet te vroeg moet zeggen, omdat voor
kleintjes "volgende week" al lang is, laat staan "over 8 maanden". Dat
overzien ze helemaal niet.

Dus ik denk; pas als je een flinke buik hebt met de kleine erover
praten. Ik zou denk ik je kindje over je buik laten aaien en zeggen dat
er een klein baby'tje inzit.

Als je dat elke dag doet, dan "weten" ze het denk ik wel.

Ook zou ik je kindje veel betrekken bij de voorbereidingen van de nieuwe baby.

Dus meehelpen het bedje op te maken, kleertjes te kopen ofzo...???

Misschien kan je kind een mooie tekening maken voor op de babykamer???

En verder je kind laten merken dat jullie evenveel van hem/haar blijven
houden en aandacht blijven geven, want ik heb ook wel eens gelezen dat
zo'n kleintje jaloers kan worden als de baby er is (krijgt ie ineens
veel minder aandacht van papa en mama en al dat bezoek).



Groetjes, Mickje
 
Het probleem is dat Feline pas 22 maanden is.... Ze begrijpt al een hoop hoor. Maar dit is best moeilijk. Maar ik denk inderdaad dat ik een maand van te voren begin met zeggen dat er een baby in mama's buik zit en een week voor de uitgerekende datum ga zeggen dat de baby bij ons komt wonen. En uiteraard wel betrekken bij het kamertje enzo.

Het plenst hier trouwens, bij jullie ook?

groetjes Maris
 
Nou, het heeft hier wel flink gespetterd (van die hele grote regendruppels) en er hing een donkere lucht waar je U tegen zegt.....
Het heeft een paar keer flink geflitst en het klapte een paar keer hard (de kat en ik schrokken er allebei van!) maar gelukkig is het verder overgewaaid.
Hou niet zo van onweer....

Groetjes, Mickje
 
Hier plenst het niet en heeft het ook niet geplenst!
maar ik ga Joris ook niet voorbereiden. Hij is nu 9 maanden en als beeb komt dan is hij 17 maanden. Erg klein nog. Maar misschien als het zover is toch een boekje lezen en natuurlijk de babykamer laten zien (vaak).
 

Hoi,

Ik hoor hier wel niet thuis, zit op het oktoberforum, maar goed, ik reageer toch even.

Bij mijn vorige zwangerschap  was mijn zoontje 20 maanden toen zijn zusje werd geboren. Helaas liep dit allemaal niet goed af en is zij 5 dagen na de geboorte overleden. Het is niet mijn bedoeling om jullie ongerust te maken, maar ik wil wel vertellen dat kleine kinderen van die leeftijd al wel een heleboel snappen en meekrijgen.

Ons zoontje snapte heel goed dat er iets niet klopte als hij zijn zusje zag liggen in haar bedje. Baby's horen te huilen en zijn warm. Ze liggen niet stil in bed en zijn koud. Wij hebben hem expres wel overal bij betrokken ook juist toen ze dus thuis in haar bedje lag. En ook met alles wat er dan om heen gebeurt. Tuurlijk zijn er wel dingen waar je ze juist niet bij betrekt, het blijven natuurlijk wel kinderen.

Ik ben inmiddels bijna 27 weken zwanger van de derde en betrek hem nu ook overal bij. Hij wordt volgende week 3, maar gaat ook wel mee op controle naar het ziekenhuis, en weet daar ook goed te vertellen dat we naar zijn zusje (het wordt weer een meisje) gaan kijken.

Ik bedoel alleen maar te zeggen; Hoe leg je anders je emoties uit aan je kind? Of ze nou (zoals in mijn geval) verdrietig zijn of blij?

Succes met jullie zwangerschappen en ik hoop dat de tijd voor jullie net zo snel gaat als voor mij.

Claudia, mama van Dion, Senne* en ?
 
Ik denk idd ook dat kinderen veel aanvoelen en meekrijgen en dan kan het maar beter niet een groot raadsel zijn. Wat heftig moet dat geweest zijn clau...?? (sorry) met jullie kleine meisje!

Bij ons is de situatie anders, mijn (stief)zoon is al bijna 9 en weet ook van onze miskramen en ziekenhuisbezoeken. Het is geen dagelijkse issue, maar hij weet gewoon dat de wens er is.
Hij vindt het heerlijk met z'n 3en, geniet van alle aandacht die hij bij zijn moeder moet delen met nog 2 kids. Wat dat betreft denk ik dat ie stiekum toch wel een klein beetje baalt.... hij heeft bij zijn moeder ook een stuk jongere brusjes en die zijn vooral vaak lastig... maken speelgoed stuk, kijken naar kinderachtige tv programma's etc. hij kan er niet echt mee spelen.

Het is voor ons dus zaak om hem niet het gevoel te geven dat ie op de tweede plek komt en gewoon de dingen met hem blijven doen die we nu ook doen, zoals gezellig een spelletje na t eten, met de honden naar t strand, samen tv kijken etc.

liefs Mickey
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan