Kinderen thuis tijdens de bevalling; wie heeft ervaring?

A

Anoniem

Guest
Hoi allemaal,

het onderwerp zegt het al. M'n zoontje is nu 1 jaar en  7 maanden en ik ben over 2 maanden uitgerekend. Ik hoop  weer thuis te kunnen bevallen en zou het (tenminste, dat gevoel heb ik nu....) fijn vinden als m'n zoontje in de buurt is. Daarmee bedoel ik niet dat hij de bevalling hoeft mee te maken, maar ik zou het fijn vinden als hij vanaf het eerste moment betrokken is bij z'n nieuwe broertje of zusje.
Hij is zich er goed van bewust dat er een baby in m'n buik zit, dat die geboren gaat worden en dat er dan een nieuw kindje bij komt. Hij wil ook vaak even de baby voelen. Hij praat goed en geeft duidelijk aan wat hij wil of wat hij wel of niet fijn vindt.
Zodra ik zou merken dat íe zich niet meer prettig voelt zou ik m'n ouders vragen hem te komen halen.
Aan de andere kant..... misschien hebben we helemaal geen tijd om hem aandacht te geven, b.v. als de bevalling overdag plaatsvindt.
Zijn er moeders die hier ervaring mee hebben?. Alvast bedankt!

Groetjes,
Margrethe
 
Hoi!

Onze dochter was 2 jr en 1 mnd toen haar broertje werd geboren. Wij hadden een aantal buren gevraagd of ze op haar wilden passen als de bevalling zou beginnen. Dit omdat onze ouders vrij ver wonen en mijn eerste bevalling duurde maar 4 uur, dus we gingen er vanuit dat de 2e keer ook snel zou gaan. Uiteindelijk begon de bevalling om 5.45 uur en rond 7.00 uur heeft mijn vriend onze dochter bij de buren gebracht. Een kwartier later werd onze zoon geboren, een razendsnelle bevalling dus. Na een uurtje heeft mijn vriend onze dochter weer opgehaald, zodat ze kennis kon maken met haar broertje. Ik vond het perfect, ze is tot op de dag van vandaag (4 mnd later) nog nooit jaloers geweest, ze is echt een trotse grote zus!

groetjes,
Ikke mv 2
 
Hoi hoi,


Ik heb alle2 me zoontjes thuis gekregen.
Heb de kleinste `s morgens gekregen en omdat alles zo snel ging bleef de oudste erbij staan op papa`s arm.
Het eerst wat hij tegen me zei;Oh baby nu uit buik he mama?
Hij was wel huilerig,misschien gevoel van jaloezie,opeens iets kleins erbij....Maar nu zijn het maatjes.

                          Groetjes franny


PS ou het leuk vinden als kids ook nu gewoon thuis blijven en als ze willen erbij zijn als hun broertje/zusje komt
 
Hoi,

ik ben zelf net zwanger van de eerste, dus in die zin heb ik er niet zo'n ervaring mee, maar mijn man heeft twee kinderen die allebei thuis waren tijdens de bevalling van hun moeder. Mijn stiefdochter heeft dat allemaal goed kunnen horen en noemde later ook steeds dat mama steeds zo hard au riep. Ze snapte er allemaal niet zoveel van en vond het allemaal maar eng, geloof ik...

Zelf ben ik als 4-jarige thuis geweest toen mijn moeder beviel van mijn zusje, (maar ik sliep boven, zij lag beneden te bevallen). M'n zusje is 's ochtends om half 6 geboren en daar heb ik dus niets van meegekregen, behalve dat ik op een gegeven moment werd wakker gemaakt om naar m'n zusje te kijken, (wat ik wel heel gaaf vond).
Ik zou zeggen: als je overdag ligt te bevallen is het niet zo handig om je kind in huis tond te hebben lopen: ze begrijpen er onvoldoende van en worden vaak wat angstig van de pijn die jij door moet maken. Lijkt het erop dat je 's nachts gaat bevallen, dan lijkt het me minder een probleem...

Ik schrik een beetje van Franny, dat haar kindjes erbij zijn geweest: besef wel dat een kind hier echt een trauma van kan krijgen! Ze moeten echt wat ouder zijn om te snappen wat er gebeurt en je beweegreden kan gewoonweg niet zijn dat JIJ het zo fijn vindt dat ze erbij zijn.... Het gaat om je kind, daar zorg je voor en je kind is er niet om jou tegemoet te komen in wat jij fijn vindt....
 
Geen ervaring, want onze oudste ging naar opa&oma toe toen het door leek te zetten... en pas toen hij goed verzocht en onder dak was kon ik dusdanig ontspannen dat het echt doorzette.

Ik was toch steeds alert op geluiden uit zijn kamer etc etc en toen oma hem had opgehaald was ik gewoon alleen nog bezig met de bevalling en het kindje dat er aan zat te komen. 's Ochtends was hij de eerste die zijn broertje zag (na ons dan natuurlijk ) en daarna opa&oma  'pas'.

groetjes,
Marije
 
Hey.

Ik heb er, tot nu toe, nog geen ervaring mee maar zit eraan te komen.
Wij hebben een dochter van 4 en die gaat naar opa en oma als haar broertje of zusje geboren word. (ben nu 35 weken zwanger).
's nachts word ze 9 van de 10 keer wakker om te plassen en wil alleen dat mama mee gaat, zie dat niet zo zitten als ik in bed lig met weeën. Ook kan ik me, denk ik, niet goed concentreren als ik weet dat ze in een kamer naast ons elk moment wakker kan worden. Vind haar nog te klein om te zien hoe een baby geboren word.
We hebben afgesproken met haar dat ze de eerste is die naar de baby toe mag als het geboren is, opa en oma wachten dan even op de gang......dit geeft haar toch een heel speciaal gevoel.
Maar goed, het is natuurlijk ieder zijn keuze en jullie moeten doen wat je hart je ingeeft.

Groeten van Miena.
 
Hoi,

Wij hadden een paar vrienden "paraat" staan die zo konden komen oppassen (ook 's nachts) als ik naar het ziekenhuis zou moeten.
Ik ben 's avonds om 23.30 bevallen en onze 2 oudsten (5&7) sliepen er gewoon doorheen! Pas toen alle rommel opgeruimd was hebben we ze geroepen, zodat ze konden kijken hoe hun zusje gewogen, gemeten en getest werd.
Ik denk dat wij het deze keer weer zo doen.

Groetjes,
Els
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan