<p>Goedemorgen,</p><p>Mijn man en ik zijn al 4 maanden bezig voor ons eerste kindje. Echter zit ik ook sinds vorig jaar in een traject om hogerop te komen op het werk, de bedoeling is dan dat je binnen 2 jaar op die functie zit. Echter heb ik aankomende week al een gesprek voor deze functie omdat het zo goed gaat. het is wel een wat stressvollere functie met 5 dagen werken en bereikbaarheid op de andere dagen dat je niet werkt. </p><p>Nu heb ik twijfel, moet ik dit doen en moet ik mijn kinderwens aangeven? straks ben ik volgende maand zwanger maar voor het zelfde geld duurt het nog een jaar en kan ik al een jaar knallen op de nieuwe functie.</p><p>wat is jullie mening?</p><p>Bedankt vast!</p>
Kinderwens en carriere
- Onderwerp starter Gebruiker10239083
- Startdatum
Vergeten aan te geven, ik ben dan eindverantwoordelijke vandaar stressvoller en de bereikbaarheid
Weet je al wat je wilt gaan doen als je zwanger wordt? Wil je fulltime blijven werken of minder gaan werken? Ik denk dat ik dit vooral mee zou laten wegen. Als je gewoon fulltime wilt blijven werken zou ik het denk ik niet aangeven. Je bent nog niet zwanger en zoals je al zegt, het kan nog maanden duren en wellicht loop je dan onnodig die functie mis.
Maar als je minder wilt gaan werken ligt het wellicht wat anders. Wil je aan deze baan beginnen in de wetenschap dat het maar tijdelijk is? (Even een van uitgaande dat je gewoon zwanger zal worden). Wellicht zou je dan kunnen overleggen om te zien of er een mogelijkheid in de toekomst is om die baan 4 dagen per week te doen bijvoorbeeld.
Maar als je minder wilt gaan werken ligt het wellicht wat anders. Wil je aan deze baan beginnen in de wetenschap dat het maar tijdelijk is? (Even een van uitgaande dat je gewoon zwanger zal worden). Wellicht zou je dan kunnen overleggen om te zien of er een mogelijkheid in de toekomst is om die baan 4 dagen per week te doen bijvoorbeeld.
Eens met Phoenix!
Als je gewoon 5 dagen wilt blijven werken na de zwangerschap, dan zou ik het niet aangeven denk ik.. tuurlijk moeten ze dan zo'n 4-5 maanden iemand anders hebben als jij zwangerschapsverlof hebt, maar daarna ben je er weer volledig. Dat is te overzien voor een bedrijf.
Maar wil je na de zwangerschap minder gaan werken, weet ik ook niet of ik überhaupt aan de baan zou beginnen.. misschien duurt het nog even voor je zwanger bent, maar in de meeste gevallen ben je wel binnen een jaar zwanger
dus dan werk je misschien net 1 jaartje op die functie en dan moet je de functie alweer overdragen aan iemand anders. Dat lijkt me de moeite niet waard voor zo'n korte periode. Voor jou niet en ook niet voor het bedrijf wat waarschijnlijk veel geld en energie erin steekt.
Dat lijkt me een belangrijke afweging. Denk er ook goed over na wat je met opvang voor je baby wilt. Persoonlijk zou ik nooit 5 dagen willen werken met een kind en deze alle dagen naar de opvang brengen. Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en het is echt heel leuk en goed voor ze, maar max 2-3 dagen per week is mijn mening. Als kindjes 4-5 hele dagen komen, vraag ik me eerlijk gezegd af waarom mensen zo graag kinderen willen. Dan zien wij ze op het kinderdagverblijf vaker dan dat papa & mama ze thuis zien. Dat vind ik gewoon niet oké. Denk goed na over zulke dingen, ook al ben je nog niet zwanger!
Als je gewoon 5 dagen wilt blijven werken na de zwangerschap, dan zou ik het niet aangeven denk ik.. tuurlijk moeten ze dan zo'n 4-5 maanden iemand anders hebben als jij zwangerschapsverlof hebt, maar daarna ben je er weer volledig. Dat is te overzien voor een bedrijf.
Maar wil je na de zwangerschap minder gaan werken, weet ik ook niet of ik überhaupt aan de baan zou beginnen.. misschien duurt het nog even voor je zwanger bent, maar in de meeste gevallen ben je wel binnen een jaar zwanger
dus dan werk je misschien net 1 jaartje op die functie en dan moet je de functie alweer overdragen aan iemand anders. Dat lijkt me de moeite niet waard voor zo'n korte periode. Voor jou niet en ook niet voor het bedrijf wat waarschijnlijk veel geld en energie erin steekt.Dat lijkt me een belangrijke afweging. Denk er ook goed over na wat je met opvang voor je baby wilt. Persoonlijk zou ik nooit 5 dagen willen werken met een kind en deze alle dagen naar de opvang brengen. Ik werk zelf op een kinderdagverblijf en het is echt heel leuk en goed voor ze, maar max 2-3 dagen per week is mijn mening. Als kindjes 4-5 hele dagen komen, vraag ik me eerlijk gezegd af waarom mensen zo graag kinderen willen. Dan zien wij ze op het kinderdagverblijf vaker dan dat papa & mama ze thuis zien. Dat vind ik gewoon niet oké. Denk goed na over zulke dingen, ook al ben je nog niet zwanger!
Bedankt voor jullie reacties en zo snel!
Het is inderdaad de bedoeling dat ik dan 4 dagen ga werken, echter weet ik 1 vrouwlijke collega met een kindje die dat ook in deze functie doet, al werkt zij wel 37 uur in 4 dagen.
Gelukkig zou ons kindje dan inderdaad max. 3 dagen (wss zelfs 2, en dan nog 1 dag naar opa en oma) naar de opvang gaan omdat ik werk in het weekend en mijn man 4 dagen werkt.
Maar ik denk dat ik inderdaad de vraag wel opgooi ; wat als ik zwanger ben en is er de mogelijkheid om 4 dagen te werken.
Bedankt nogmaals meiden!
Het is inderdaad de bedoeling dat ik dan 4 dagen ga werken, echter weet ik 1 vrouwlijke collega met een kindje die dat ook in deze functie doet, al werkt zij wel 37 uur in 4 dagen.
Gelukkig zou ons kindje dan inderdaad max. 3 dagen (wss zelfs 2, en dan nog 1 dag naar opa en oma) naar de opvang gaan omdat ik werk in het weekend en mijn man 4 dagen werkt.
Maar ik denk dat ik inderdaad de vraag wel opgooi ; wat als ik zwanger ben en is er de mogelijkheid om 4 dagen te werken.
Bedankt nogmaals meiden!
Hey,
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Ik was in 2018 gestopt met anticonceptie en vanaf de zomer waren we ook wel 'bezig' voor een kindje. Ik zat toen ook net in een nieuwe functie, waar ik nog in moest groeien en veel moest investeren. Ik heb het destijds niet verteld, heb het niet eens overwogen. Werk in best wel een mannensector met overwegend iets meer traditionele mannen (van wie de vrouw weinig of niet werkt), dus had iets van gaat ze geen drol aan dit. Daarnaast wist ik wel al zeker dat ik als ik zwanger zou zijn en een kindje zou krijgen, ik toch nog 4 dagen zou willen werken.
Bij ons was het vrij snel raak en heb het na de termijnecho verteld. Ben gewoon in m'n nieuwe functie blijven werken tot m'n verlof. Toen tijdens m'n verlof (hoogzwanger, dag voor de keizersnede) kreeg ik wel te horen dat iemand anders (een man) mijn functie voor onbepaalde tijd had overgenomen, want (zo zeiden zij) 'jij hebt straks een kindje en wil dan toch meer thuis zijn' (ironisch was dat de vriendin van die collega ook zwanger was, dus hij ook 'een kindje kreeg, maargoed).
Uiteindelijk heb ik tijdens m'n verlof al besloten dat ik komend jaar (toen 2020) een nieuwe baan zou zoeken. Toen ik weer ging werken (in dus een lagere functie) ook bewust minder gewerkt dan ik gepland had, 3 dagen/week en gaan solliciteren. Daarbij heb ik wel veel gehad aan het traject waar ik al ruim een jaar in zat voor m'n verlof. Heb nu een nieuwe baan, werk 40 uur en voel me helemaal op m'n plek. Mede dankzij het traject van m'n oude werkgever.
Okeeee lang verhaal ?, ik zou het niet van tevoren zeggen. De reactie zal er minimaal door worden veranderd en je bent al zo kwetsbaar als je straks (hopelijk gauw) echt zwanger bent. En vind het ook wel een goeie dat je bedenkt hoeveel je wil werken straks met de kleine. Ik had met m'n vriend een 'deal' omdat hij wat ouder is - hij wilde echt wel nu aan kinderen beginnen, maar heeft al een carrière. We hebben daarom afgesproken dat de eerste tijd mijn carrière ook prioriteit heeft thuis. Hij is dus 2 dagen doordeweeks thuis nu, onze zoon gaat 3 dagen naar de opvang en ik werk ook 1 dag thuis zodat ik m'n zoontje wel genoeg zie. Dit werkt voor ons! Maar denk hier van tevoren wel over na!
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Ik was in 2018 gestopt met anticonceptie en vanaf de zomer waren we ook wel 'bezig' voor een kindje. Ik zat toen ook net in een nieuwe functie, waar ik nog in moest groeien en veel moest investeren. Ik heb het destijds niet verteld, heb het niet eens overwogen. Werk in best wel een mannensector met overwegend iets meer traditionele mannen (van wie de vrouw weinig of niet werkt), dus had iets van gaat ze geen drol aan dit. Daarnaast wist ik wel al zeker dat ik als ik zwanger zou zijn en een kindje zou krijgen, ik toch nog 4 dagen zou willen werken.
Bij ons was het vrij snel raak en heb het na de termijnecho verteld. Ben gewoon in m'n nieuwe functie blijven werken tot m'n verlof. Toen tijdens m'n verlof (hoogzwanger, dag voor de keizersnede) kreeg ik wel te horen dat iemand anders (een man) mijn functie voor onbepaalde tijd had overgenomen, want (zo zeiden zij) 'jij hebt straks een kindje en wil dan toch meer thuis zijn' (ironisch was dat de vriendin van die collega ook zwanger was, dus hij ook 'een kindje kreeg, maargoed).
Uiteindelijk heb ik tijdens m'n verlof al besloten dat ik komend jaar (toen 2020) een nieuwe baan zou zoeken. Toen ik weer ging werken (in dus een lagere functie) ook bewust minder gewerkt dan ik gepland had, 3 dagen/week en gaan solliciteren. Daarbij heb ik wel veel gehad aan het traject waar ik al ruim een jaar in zat voor m'n verlof. Heb nu een nieuwe baan, werk 40 uur en voel me helemaal op m'n plek. Mede dankzij het traject van m'n oude werkgever.
Okeeee lang verhaal ?, ik zou het niet van tevoren zeggen. De reactie zal er minimaal door worden veranderd en je bent al zo kwetsbaar als je straks (hopelijk gauw) echt zwanger bent. En vind het ook wel een goeie dat je bedenkt hoeveel je wil werken straks met de kleine. Ik had met m'n vriend een 'deal' omdat hij wat ouder is - hij wilde echt wel nu aan kinderen beginnen, maar heeft al een carrière. We hebben daarom afgesproken dat de eerste tijd mijn carrière ook prioriteit heeft thuis. Hij is dus 2 dagen doordeweeks thuis nu, onze zoon gaat 3 dagen naar de opvang en ik werk ook 1 dag thuis zodat ik m'n zoontje wel genoeg zie. Dit werkt voor ons! Maar denk hier van tevoren wel over na!
[quote quote=10317289]Hey, Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. Ik was in 2018 gestopt met anticonceptie en vanaf de zomer waren we ook wel ‘bezig’ voor een kindje. Ik zat toen ook net in een nieuwe functie, waar ik nog in moest groeien en veel moest investeren. Ik heb het destijds niet verteld, heb het niet eens overwogen. Werk in best wel een mannensector met overwegend iets meer traditionele mannen (van wie de vrouw weinig of niet werkt), dus had iets van gaat ze geen drol aan dit. Daarnaast wist ik wel al zeker dat ik als ik zwanger zou zijn en een kindje zou krijgen, ik toch nog 4 dagen zou willen werken. Bij ons was het vrij snel raak en heb het na de termijnecho verteld. Ben gewoon in m’n nieuwe functie blijven werken tot m’n verlof. Toen tijdens m’n verlof (hoogzwanger, dag voor de keizersnede) kreeg ik wel te horen dat iemand anders (een man) mijn functie voor onbepaalde tijd had overgenomen, want (zo zeiden zij) ‘jij hebt straks een kindje en wil dan toch meer thuis zijn’ (ironisch was dat de vriendin van die collega ook zwanger was, dus hij ook ‘een kindje kreeg, maargoed). Uiteindelijk heb ik tijdens m’n verlof al besloten dat ik komend jaar (toen 2020) een nieuwe baan zou zoeken. Toen ik weer ging werken (in dus een lagere functie) ook bewust minder gewerkt dan ik gepland had, 3 dagen/week en gaan solliciteren. Daarbij heb ik wel veel gehad aan het traject waar ik al ruim een jaar in zat voor m’n verlof. Heb nu een nieuwe baan, werk 40 uur en voel me helemaal op m’n plek. Mede dankzij het traject van m’n oude werkgever. Okeeee lang verhaal , ik zou het niet van tevoren zeggen. De reactie zal er minimaal door worden veranderd en je bent al zo kwetsbaar als je straks (hopelijk gauw) echt zwanger bent. En vind het ook wel een goeie dat je bedenkt hoeveel je wil werken straks met de kleine. Ik had met m’n vriend een ‘deal’ omdat hij wat ouder is – hij wilde echt wel nu aan kinderen beginnen, maar heeft al een carrière. We hebben daarom afgesproken dat de eerste tijd mijn carrière ook prioriteit heeft thuis. Hij is dus 2 dagen doordeweeks thuis nu, onze zoon gaat 3 dagen naar de opvang en ik werk ook 1 dag thuis zodat ik m’n zoontje wel genoeg zie. Dit werkt voor ons! Maar denk hier van tevoren wel over na![/quote]
Toch jammer dit. Een man die het fulltime van je overneemt, terwijl je prima geschikt bent voor de rol. Een man ervoor op de plek, terwijl hij net zo goed vader wordt. Kennelijk hoeft hij niet zo nodig een 'papadag'. De emancipatie is echt nog lang niet af.
Toch jammer dit. Een man die het fulltime van je overneemt, terwijl je prima geschikt bent voor de rol. Een man ervoor op de plek, terwijl hij net zo goed vader wordt. Kennelijk hoeft hij niet zo nodig een 'papadag'. De emancipatie is echt nog lang niet af.
Mijn advies is inderdaad lekker solliciteren op de nieuwe functie en je kinderwens niet melden. Wat jezelf al aan geeft, je weet nooit hoe snel het gaat. En als je eenmaal zwanger bent, duurt het nog 9maanden he. Het is positief dat er een collega is die 4 dagen mag werken.
Ik heb zelf een tijdje ad interim een team geleid en werd toen gevraagd of ik dat team wilde overnemen, was toen net 8 weken zwanger. Tijdens het sollicitatie proces heb ik toen wel verteld dat ik zwanger was. Dit was op zich geen probleem maar heb wel moeten vechten om minder uren te mogen werken. Ik werk nu 36u in 4 dagen en geniet met volle teugen van mijn mama-dag. De kids gaan 3dagen per week naar de opvang. Ik ben nog steeds bij ons de enige leidinggevende waar deeltijd werd toegestaan maar nu zijn we 2.5jaar verder en zijn ze nog steeds erg tevreden en hebben gevraagd of ik een andere functie over wilde nemen. Op dat moment was onze jongste net 6maanden, dus daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Vooral omdat ik dan iedere maand in ieder geval 1x op reis zou zijn en dat wil ik zelf niet met 2 kleine hummeltjes thuis.
Carrière in deeltijd is denk ik zeker wel mogelijk. Maar zolang je niet zwanger bent, zou ik je aanraden tijdens je sollicitatie dit ook niet aan te spreken. Mijn ervaring is dat mensen die deeltijd werken, vaak efficienter werken. Het is echt niet zo dat mijn werkpakket kleiner is dan dat van mijn collega's...
Succes met je sollicitatie!
Ik heb zelf een tijdje ad interim een team geleid en werd toen gevraagd of ik dat team wilde overnemen, was toen net 8 weken zwanger. Tijdens het sollicitatie proces heb ik toen wel verteld dat ik zwanger was. Dit was op zich geen probleem maar heb wel moeten vechten om minder uren te mogen werken. Ik werk nu 36u in 4 dagen en geniet met volle teugen van mijn mama-dag. De kids gaan 3dagen per week naar de opvang. Ik ben nog steeds bij ons de enige leidinggevende waar deeltijd werd toegestaan maar nu zijn we 2.5jaar verder en zijn ze nog steeds erg tevreden en hebben gevraagd of ik een andere functie over wilde nemen. Op dat moment was onze jongste net 6maanden, dus daar heb ik vriendelijk voor bedankt. Vooral omdat ik dan iedere maand in ieder geval 1x op reis zou zijn en dat wil ik zelf niet met 2 kleine hummeltjes thuis.
Carrière in deeltijd is denk ik zeker wel mogelijk. Maar zolang je niet zwanger bent, zou ik je aanraden tijdens je sollicitatie dit ook niet aan te spreken. Mijn ervaring is dat mensen die deeltijd werken, vaak efficienter werken. Het is echt niet zo dat mijn werkpakket kleiner is dan dat van mijn collega's...
Succes met je sollicitatie!