Hoi Allemaal,
Nu net toch maar de keuze gemaakt om me hier aan te melden en wat te posten. Ik ben Josien, 27 jaar en nu ruim een jaar met de pil gestopt. Heel wat zwangerschapstesten verder (werd steeds niet ongesteld en je weet het nooit) ben ik twee weken terug bij de gyneacoloog geweest. Ik werd erg onregelmatig en raar ongesteld. 4 keer afgelopen jaar. Heb sinds ik gestopt ben veel last van hormonen, stemmingwisselingen enzo. Ik ga nu over 10 dagen starten met een provera kuur om de boel te resetten. Het blijkt namelijk dat mn hormonen in orde zijn en dat ik ook gewoon eitjes heb. Iemand ervaring met provera? Als ik hier zo lees,voel ik me zo n aansteller, veel mensen zitten al in een veel langer traject. Vind het wel een heftig proces soms, 4 mensne in mijn omgeving die tegelijk zijn begonnen met zwanger worden zijn net bevallen of staan op het punt te bevallen. Dat is wel confronterend soms. Voel me daarnaast ook wel vaak alleen er in en onbegrepen. Mag niet negatief denken en ze verzinnen allemaal reden (ik sport te veel, ben afgevallen dus daar zou het wel door komen) en voel me ook vaak een zeikerd of de persoon waarbij het daar over gaat. Vaak ben ik er ook gewoon klaar mee en denk ik ga weer aan de pil en steek mn kop in het zand. Eigenlijk niet verwacht dat het me allemaal zo veel zou doen.
Iemand die zich herkent?
Groetjes Josien
Nu net toch maar de keuze gemaakt om me hier aan te melden en wat te posten. Ik ben Josien, 27 jaar en nu ruim een jaar met de pil gestopt. Heel wat zwangerschapstesten verder (werd steeds niet ongesteld en je weet het nooit) ben ik twee weken terug bij de gyneacoloog geweest. Ik werd erg onregelmatig en raar ongesteld. 4 keer afgelopen jaar. Heb sinds ik gestopt ben veel last van hormonen, stemmingwisselingen enzo. Ik ga nu over 10 dagen starten met een provera kuur om de boel te resetten. Het blijkt namelijk dat mn hormonen in orde zijn en dat ik ook gewoon eitjes heb. Iemand ervaring met provera? Als ik hier zo lees,voel ik me zo n aansteller, veel mensen zitten al in een veel langer traject. Vind het wel een heftig proces soms, 4 mensne in mijn omgeving die tegelijk zijn begonnen met zwanger worden zijn net bevallen of staan op het punt te bevallen. Dat is wel confronterend soms. Voel me daarnaast ook wel vaak alleen er in en onbegrepen. Mag niet negatief denken en ze verzinnen allemaal reden (ik sport te veel, ben afgevallen dus daar zou het wel door komen) en voel me ook vaak een zeikerd of de persoon waarbij het daar over gaat. Vaak ben ik er ook gewoon klaar mee en denk ik ga weer aan de pil en steek mn kop in het zand. Eigenlijk niet verwacht dat het me allemaal zo veel zou doen.
Iemand die zich herkent?
Groetjes Josien