<p>Hi lezer,</p><p>Ik ben nieuw hier en weet eerlijk gezegd ook niet hoe ik mijn verhaal kan doen, maar ik probeer het enigszins logisch te verwoorden ?</p><p>Mijn vriend en ik zijn inmiddels al 2 jaar samen, huis gekocht (najaar de sleutel), geregistreerd partnerscha, beide goede baan waar we geluk in vinden. In principe alles goed voor mekaar in onze gelukkige bubbel.</p><p>Vanaf het begin heb ik al duidelijk laten weten dat ik een sterke kinderwens heb. Mocht het bv niet lukken om zelf te dragen, dan wil ik ook naar andere opties kijken. Ik voel het in ieder deel van mijn lijf dat ik bestemd ben om moeder te zijn. Het liefst was ik al eerder “zwanger geworden” maar het plaatje erom heen was nog niet stabiel genoeg. Sinds begin dit jaar is alles op z’n plek. Een nieuwbouwwoning die op dit moment wordt gebouwd, financieel stabiel en natuurlijk ook een goede relatie. Lijkt mij ook wel net zo handig ?</p><p> </p><p>Mijn vriend wil ook graag kinderen, hij is 9 jaar ouder dan ik (28) en wil ook niet te laat de stap nemen. Nu hebben wij eerder dit jaar een gesprek gehad waarbij we tot de conclusie kwamen dat we vanaf juni het zouden proberen. Alleen wanneer ik 2/3 weken er na over begon, bleek het zware misverstand te zijn want hij had dat niet zo begrepen. Enorme teleurstelling voor mij, dit uit ik dan niet naar hem omdat ik geen druk wil geven. Ik wil niet dat hij er maar akkoord mee gaat omdat “het moet”. Het gesprek beginnen is vaak lastig, of hij begint over wat anders, is afgeleid of zegt dat t hem even te benauwd wordt. Ik probeer dan ook niet teveel over baby’s te praten, eerder had ik het minstens 5 keer in de week wel over plannen voor de babykamer. Ik probeer hem de ruimte te geven. </p><p>Nu heb ik hem aantal dagen geleden een kaartje geschreven met lief tekstje en daarbij de vraag “zullen we gaan beginnen vanaf volgende maand”. In mijn hoofd leek mij dit wel een lief idee en hoopte ik dat hij direct ja zou zeggen. Er kwam alleen geen woord uit en begon hij weer over wat anders. <br /><br /></p><p>Tot nu is hij er nog niet over begonnen, ik heb het vandaag kleine poging gewaagd tijdens het wandelen maar vervolgens begon hij alweer over wat anders wat we tegenkwamen. Ik weet nu niet zo goed hoe ik het op een goede manier kan laten starten, het gesprek dan. Voor mij voelt het alsof mijn wens steeds maar weer wordt uitgesteld, als het aan mij lag waren we afgelopen februari al begonnen. Hoe kan ik het gesprek starten zonder dat ik hem teveel druk op leg? Mijn vriend is overigens over algemeen een slechte beslisser, we zijn ook al 4 maand bezig om keuken uit te zoeken omdat hij niet kan kiezen ?<br /><br /></p><p>Wat zijn jullie ervaringen met jullie partners over de gesprekken van beginnen? </p>