Hai ACBC,
Ik kan je hier wel wat info over geven. Zat in een soort van dezelfde situatie.
Samen met mijn vriend veel gesprekken gehad over onze kinderwens. Hij was bang dat hij niks meer kon en aan huis gekluisterd zou zitten (heeft bij zijn vrienden gezien dat ze niet echt te deur meer uit gaan) dus was bang dat dat bij ons ook zo zou zijn.
Heb hem verzekerd dat dit bij ons niet zo gaat zijn en hij vooral ook zijn ding moet kunnen doen. (Voor mijn idee bij mannen belangrijker dan bij vrouwen) dus er voor gekozen te stoppen met de pil.
Ruim anderhalf jaar verder hebben we nu een kleine spruit van 3 weken.
Mijn vriend was vanaf moment 1 verliefd en heeft veel geleerd van de mensen in het ziekenhuis en van de kraamzorg. De kraamzorg verteld heel veel over wat je moet doen en hoe je dingen kan aanpakken.
Ik denk ook dat het er aan ligt hoe jij er zelf in staan. Want ik laat mijn vriend wel vrij. Zo sport hij iedere dag en gaat hij in het weekend eens naar vrienden. Als jij dat trekt en oke vind. Lekker laten doen.
Mijn ervaring leert ook wel dat nu de kleine man er is mijn vriend het ook fijn vind thuis te komen en zijn bij hem.
Veel succes! Vooral erover praten hoe jullie het voor je zien. En je weet natuurlijk nooit hoelang het gaat duren voor en of het lukt. Bij ons duurde het 11 maanden dus kon hij ook aan het idee wennen, dan dat het ineens allemaal heel snel zou gaan.
En dan natuurlijk nog 9 maanden zwangerschap.
Mocht je nog vragen hebben stel gerust
!