kindje de eerste tijd op slaapkamer?

Hallo!

Ik zit met een vraagje; Ik hoor iedereen zeggen dat het kindje de eerste tijd bij hun op de slaapkamer slaapt. Maar dan heb ik een probleempje, ik ben nnamelijk nogal klein behuist. Moet dat echt, of kan ons kleintje ook op haar eigen kamertje?
Alvast bedankt!

Groettjes!
Danielle
(p.s. ik ben 22-10 uitgerekend)
 
Hallo,
Bij ons pastte het niet eens op de slaapkamer. Verder vind ik dat een kleintje op zijn eigen kamer hoort te slapen, omdat je als ouders ook de rust hard nodig heb en niet steeds wakker wordt zodra de kleine maar een zucht laat. Sommige laten hun kind op de slaapkamer, omdat ze borstvoeding geven en dan niet helemaal uit bed hoeven 'snachts of omdat ze het een prettig idee vinden dat de kleine dichtbij is voor als er wat aan de hand is.
Groetjes
 
Bij ons past ie ook niet op de slaapkamer, staat al zoveel nu we voor hem een apart kamertje hebben ingericht. Hij gaat dan ook direct in dat aparte kamertje, want het is tenslotte zijn kamertje. En ik wil er meteen aan wennen dat hij in de kamer naast die van ons slaapt, zodat ik idd niet van ieder zuchtje wakker word en rechtop overeind schiet van angst. Maar als je je er lekkerder bij voelt om m wel bij jullie te laten slapen, dan waarom niet? Er is altijd wel een mouw aan te passen, hoe je ook woont. Gewoon op je eigen gevoel afgaan dus. Want ik roep nu wel heel stoer dat die van ons op zijn eigen kamer moet, maar misschien denk ik daar wel heel anders over zodra ik m in mijn armen hou. En dan vinden we wel weer een manier om het passend te maken.
 
nou ik moet zeggen dat als ik het over moest doen, ik de kleine toch meteen aan zijn eigen kamertje zou wennen. Kim heeft de eerste weken bij ons op de slaapkamer in haar wagenbak gestaan, maar ik werd er doodnerveus van, ze spuugde nogal veel en zat bij elk geluidje rechtop. Toch was ik er op een gegeven moment zo aan gewend dat ik er moeie mee had om haar te laten wennen aan haar eigen bedje. maar toch gedaan. Eerst de ene helft van de nacht, toen ook na de voeding. En wat het spugen betrof had ik zoiets van: dat zie ik morgen dan wel weer. Of als er iets is huil je wel (en als ze een boertje gelaten had was het ergste leed geleden. natuurlijk is het wel eens lekker om een paar uurtjes met je baby op je buik in slaap te vallen, ze moeten tenslotte wel wat lichamelijk contact hebben, maar mijn mening is dat het voor allebei het beste is als je baby op zijn eigen kamertje slaapt.

gr sandra
 
zeker mag het meteen op een ander kamertje. wat is dat nou voor onzin dat dat niet zou mogen?
wij doen dat ook hoor! ik ga niet eerst die ledikant slepen naar de slaapkamer en dan weer terug.pffff
 
Mij lijkt dat je dat zelf moet weten. Ik heb wel laatst geleerd dat kindjes als ze honger hebben als laatste huilen, ze gaan eerst smakgeluidjes maken en op de handjes zuigen, reageert er dan niemand dan gaan ze huilen. Mij lijkt dus (ik ga borstvoeden) dat het makkelijk is om te reageren (met voeding dus) op het smakken en zuigen, want dan is de baby nog rustig. Zo hoop ik te voorkomen dat ik een vaak krijsende baby heb (ik woon in een flat en heb nu al meelij met de buren). Of dit in de praktijk ook zo werkt moet natuurlijk nog maar blijken. Ik word voor het eerst moeder dus ik weet niet of het wel zo gaat als ik dat gedacht had. Maar mij lijkt dit het meest logische voor mij.

groetjes, Jane
 
Ik was ook altijd van mening dat mijn kindje meteen op de eigen kamer zou slapen, we hadden niet voor niets daar een kamertje ingericht.
Toen ze geboren was dachten we daar heel anders over. Ik vond het met de borstvoeding inderdaad veel handiger als ze in de bak van de kinderwagen naast ons sliep. Bovendien was het een onrustige slaper en waren we blij als ze s avonds sliep. Als we haar dan weer in haar eigen bedje tilden was mevrouw meteen weer wakker! Het voelde gewoon niet goed, dat kleine hummeltje in dat grote ledikantje.

Je moet dus gewoon op je gevoel afgaan als de kleine er is. Van te voren kun je natuurlijk bedenken hoe je het zou willen, maar als dat straks anders voelt moet je het gewoon anders doen.

groetjes, anita
 
Terug
Bovenaan