Hoi,
Ik heb niet zozeer hetzelfde meegemaakt. Wij hebben een keuze moeten maken of we de zwangerschap zouden afbreken. Ons dochtertje had een skeletafwijking, een groeiachterstand van 4 weken en een gat in haar hart. Haar toekomst vooruitzichten waren zeer zeer slecht. Wij hebben er met 23 weken bewust voor gekozen om ons kindje niet te laten komen, om haar alle ellende en pijn die ze, als ze de zwangerschap al zou overleven, in de 2 jaar dat ze maar te leven zou hebben te besparen.
Het maakt het verdriet en de pijn er niet minder op.
Ben jij ook natuurlijk bevallen?
Het viel mij ontzettend tegen. Ik ben bevallen na 13 uur via een nieuwe methode. Ik heb niet aan een infuus gelegen met heb tabletten ingebracht gekregen. Hierdoor werden de weeën na vier uur al zo ontzettend heftig dat ze me aan de morfine-pomp hebben gelegd.
Wij hebben ons dochtertje begraven en ik ga bijna dagelijks naar haar grafje. Ik vind dat erg prettig. Hebben jullie je zoontje ook begraven?
Het is een nogal lang verhaal geworden. Ik wens jou en je partner? in ieder geval heeeeel veel sterkte en ik hoop dat jullie goed met elkaar kunnen praten en dat de nazorg beter is als bij ons.
Mocht je meer ervaringen willen uitwisselen laat het dan even weten, dan geef ik je mijn e-mail adres.
Groetjes Femke