kiss-syndroom

Hallo allemaal,
ik ben moeder van Daisy(8mnd) en ik heb in het begin erg getopt met haar. Ze huilde heel erg veel en sliep erg weinig en als ze sliep dan was dat dicht bij je. Na 6 weken dronk ze ook bijna niks meer en huilde alles bij elkaar tijdens de fles.Ik merkte dat ze pijn had en ben toen naar de huisarts gegaan. Omdat dit me tweede kind is ging hij op me gevoel af en stuurde me door naar de kinderarts maar die zei dat ik me aanstelde het ging vanzelf over. Ik werd helemaal gek! Daar zat je dan met een kind dat alleen maar huilde en de andere die daar opstandig van werd. Maar ik ging zoeken en ja hoor ik vond het; het kiss-syndroom. Ze had zoveel kenmerken. Ik heb gelijk een afspraak gemaakt bij de arts en die vertelde me dat hun daar geen zicht op hebben maar manuele fysiotherapeuten wel. Ik ben gelijk doorverwezen en de fysio zag het gelijk,dit was het kiss-syndroom (vastzitten van de bovenste nekwervels. Dit is waarschijnlijk gebeurd door mijn snele bevalling (25 min). Ze is twee keer behandelt en ik heb echt waar een heel ander kind. Ze kan alleen maar lachen, huilt zelden en loop ver voor in haar motoriek.Hierbij wil ik tegen alle moeders zeggen;Ga op je eigen gevoel af,want iedereen verklaarde me voor gek,maar dat kind had dus wel degelijk pijn.Want wie kan zijn kind nou niet beter dan je zelf.
Groetjes Esmeralda.
 
Hai Esmeralda,
Goed zeg dat je je eigen gevoel hebt gevolgt zo zie je maar weer het moederinstinct is zo gek nog niet.
Waarom ik je mail is het volgende, ik lees dat je ook een snelle bevalling gehad hebt.
Ik ook 30 minuten dau van nul tot honderd in een half uur. Ook voor mij was dit mijn tweede bevalling.
Nu mijn vraag aan jou heb jij hier veel last van gehad (geestelijk). In mijn omgeving verklaarde ze me voor gek, "wat zeur je nou prima toch zo'n snelle bevalling".
Dat ik een totaalruptuur had nam ik voor lief (was géén tijd meer voor een knip).
Maar het heeft weken geduurd voor ik besefte dat mijn dochter er was.
En ze was er zeker want ook zij heeft de eerste 10 weken gehuild.
Nu ben ik reuze blij met haar we zijn al bijna 5 maanden verder maar toch merk ik dat ik regelmatig aan de bevalling moet denken.
Sorry dat ik je hier mee lastig val maar ben gewoon benieuwd hoe jij het ervaren hebt.
Liefs, Monique
 
waar slaat bovenstaande reactie van anoniem nou op ( bla bla bla) je bent hier toch om informatie uit te wisselen en te kletsen. Als je zulke kritiek uit zet dan je naam er bij.
 
Terug
Bovenaan