Klein drama...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi meiden

Ik heb eerlijk gezegd gewoon even zin om een potje te gaan janken hier... Noah is vandaag jarig; een dag waar ik me enorm op verheugd heb. Echt een mijlpaal!
Maar helaas gaat het tot nu toe allemaal wat anders dan gepland... Noah heeft ontstoken oogjes en is gisteravond keihard van de trap (klein trapje, 3 treden) gevallen op z'n gezicht. En... z'n allereerste (en enige!) tand is eruit! Boehoehoe!!
Ik ging echt helemaal over de rooie gister, Noah had zo'n pijn en m'n hele trui zat onder het bloed en natuurlijk voel ik me zóóó schuldig dat ik niet snel genoeg bij hem was! (hij klimt 1000 keer per dag dat trapje op en we hebben er wel een hekje voor staan, maar het is zeg maar een verhoging tussen onze woonkamer en keuken, dus die wordt zo ontzettend vaak gebruikt dat dat deurtje ook wel eens open staat. Nu was ik gister aan het koken en hij was om me heen aan het scharrelen in de keuken. Toen ik even naar de woonkamer liep om een recept te pakken had ik 'm mee naar beneden getild, maar binnen een minuut zat hij alweer bovenaan het trapje, Ik zag hem zitten en liep even langs de kast om het recept weg te leggen en vervolgens Noah te pakken, maar toen was het dus al te laat.. *snik*)
We hebben gister de spoedtandarts gebeld, maar er is niets meer aan te doen... melktandjes zetten ze niet terug.
Hij zei wel dat we vandaag naar onze eigen tandarts moeten gaan om het na te laten kijken, dus dat hebben we net gedaan. Visite afgebeld...
Noah ligt nu weer helemaal uitgeteld op bed van alle emoties en ik zit hier te balen op de bank! Niet helemaal hoe ik me zijn eerste verjaardag had voorgesteld!!

Gelukkig vieren we het voor de grote groep op zondag, dus hopelijk voelt hij zich tegen die tijd weer beter en zitten z'n oogjes ook niet meer dicht...

Nou, ik hoop in ieder geval dat jullie allemaal wel een geweldige eerste verjaardag hebben!

Liefs, 10e
 
ooow meis toch,

wat zal je vreselijk geschrokken zijn, en wat een domper op de dag. ben er helemaal stil van zeg!
en je eigen tandarts kon natuurlijk ook niks meer doen. Kon hij wel zeggen of het gevolgen heeft voor het doorkomen van Noah's andere tandjes? In ieder geval wil ik je toch feliciteren met de verjaardag van je zoon. en ik hoop idd dat het zondag allemaal weer wat beter met hem is. en voel je niet te schuldig, een ongeluk zit nou eenmaal in een heel klein hoekje.
 
Ooh meis ik kan het me zo voorstellen!! Maaarre dat soort ongelukjes horen erbij al is dit wel een slecht getimde!! Hij heeft er geen weet van dat hij vandaag jarig is (net als mijn zoon trouwens) dus maak er zondag een knalfuif van he!!! Doe desnoods iets geks of extra's om het negatieve gevoel van nu weg te halen.

lfs ing
 
Pppfff, ik kan wel met je meebrullen... Maar... een ongeluk zit inderdaad in een klein hoekje en je hoeft jezelf niets te verwijten. En... Hij heeft er geen weet van dat het zijn verjaardag is, zou erger zijn als dit gebeurde als ie bijvoorbeeld 8 zou worden, niet? Maar goed, das allemaal geen troost. Hoop dat je zondag een hele fijne dag zult hebben en alle ellende van nu weer een beetje kunt vergeten.

liefs Natasja

ps Melktanden doen ze idd niets aan. Maar komt eigenlijk bijna altijd goed, zeker bij valpartijen en zo, dan raakt de echte tand verder niet beschadigd ofzo...
 
Lieve meiden

Bedankt voor jullie lieve reacties, dat doet me echt goed! Ik denk dat je zelf ook zo'n kleine ukkepuk moet hebben om te snappen hoe ellendig ik me voelde, dus ik vind het fijn te lezen dat jullie het je voor kunnen stellen.(ik heb de "ach ja, met vallen en opstaan hé" - dooddoeners wel weer genoeg gehoord voorlopig)

De tandarts zei vanmorgen inderdaad dat het er verder goed uit zag en dat ze er zowiezo nu niet veel aan kunnen doen, dus mocht zijn grote tand beschadigd zijn ze dat pas kunnen herstellen als hij er door is. Ze zei ook dat de kans wel groot is dat z'n grote tand nu langer op zich laat wachten door deze breuk.

Ing, ik vond jouw idee heel goed om even iets speciaals/geks te gaan doen om het negatieve gevoel kwijt te raken, want mijn man en ik zaten net echt allebei met zo'n rotgevoel op de bank voor ons uit te staren...
Misschien kunnen we zaterdag lekker met hem gaan zwemmen ofzo, dat vind hij altijd heel leuk.

Noah zelf lijkt het alweer redelijk geaccepteerd te hebben, hij is nu de hele tijd aan het blazen omdat hij het volgens mij vreemd vind voelen, dat gat ineens. Mijn hart krimpt elke keer nog een beetje in elkaar als hij lacht en ik zie dat bloederige gat in z'n mondje, maar ja, dat zal vanzelf wel beter worden.

Maar jullie hebben allemaal gelijk; een ongeluk zit (helaas) in een klein hoekje. Ook al doe je nog zo je best...

Liefs, 10e
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan