kleine irritaties

A

ANONYMOUS_USERNAME

hallo mama's
ik zit met iets en wil graag even mijn verhaal kwijt en hoop op reacties
ik sta er voornamelijk alleen voor omdat mijn vriend veel werkt
we hebben een super leuke dochter echt een leuk kind ze is ruim 9 maanden slaapt goed is heel ondernemend
maar ook heel pittig echt temperamentvol dit vond ik voordat ik zelf moeder was heel leuk in kinderen van anderen en hoopte altijd dat mijn kind ook zo zou zijn
dat er echt wat in zat zeg maar
( ik ben gek op alle kinderen dus rustige kinderen vind ik ook erg leuk hoor)
i
k heb opleiding spw gedaan heb op kinderdagverblijf gewerkt ,
2 dagen in de week
maar nu ik zelf een ondernemend kindje heb irriteert me dat soms mateloos
ik kan niet ff snel haar luier verschonen want dan probeert ze al weer weg te kruipen
ook wil ze graag dat ik met haar speel dat ik mee kruip en hangt ze best aan mij ze kan ook heel leuk in de box spelen maar eerst huilt ze eerst even keihard
ik weet dat ze oorzaak en gevolg totaal niet snapt op die leeftijd maar toch heb ik soms de neiging om te zeggen ik zei het toch, ik weet het is maar een baby die snapt het nog niet
maar toch soms kan ik er gewoon niet meer tegen
daar komt ook bij dat ik geen vriendinnen met kinderen heb
eigenlijks helemaal geen goeie vriendin heb
geen sociaal leven heb sinds mijn zwangerschap
terwijl mijn vriend naast zijn drukke baan ook een groot sociaal leven heeft
ik ben bang dat ik op een gegeven moment over een grens ga en niet meer leuk tegen mijn kind ga doen
je ziet soms wel van die gehaaste moeders die alleen maar kunnen snauwen tegen hun kinderen, ik wil niet zo worden/zijn maar ik voel dat ik bijna tegen een grens aanzit hoe kan ik dit veranderen want nogmaals mijn kind is echt leuk ze is nooit vervelend in bijzijn van anderen ze zwaait altijd zo schattig en lief naar alles en iedereen maar ze is zo ondernemend ze doet me soms gewoon pijn en dan wil ik haar gewoon aan de kant zetten en ff tot tien tellen
laatst had ze een grote schram op mijn gezicht gemaakt ik zeg wel dat ze het niet mag doen duidelijk nee
maar eigenlijks zou ik haar op dat moment gewoon het liefst aan de kant zetten....
zijn er meer moeders die dit hebben want ik voel me heel onzeker worden hierin
groetjes
 
hoi,

ik maak uit je verhaal dat je toch een beetje overspannen begint te raken.

ik heb het ook met mijn oudste gehad. was pas verhuist waar ik niemand kende mijn man maakte lange dagen ik werkte 4 hele dagen in de week en het huishouden en dan mijn dochter. was ook heel lief schattig kind. soms deed ze iets wat niet mocht terwijl ze het niet snapte kon ik heel boos op der worden. ik wilde ook geen moeder worden die steeds boos was.

ben uit eindelijk na 1,5 naar huisarts gegaan. ik was overspannen had veel eerder naar de huisarts gemoeten. tijdje rustig aangedaan en alles is sinds dien veel beter.

ik zou zeggen ga eens langs bij je huisarts voor dat het nog erger word. hij kan je wel misschien helpen.

groetjes melek
 
Allereerst: Heel goed en moedig, dat je zo eerlijk over je gevoelens bent. Ik herken er veel van. Gelukkig heb ik dat gevoel dat ik tegen en grens aan zit, nog niet gehad.
Persoonlijk bel ik heel gemakkelijk ons CB op, als ik met opvoedvragen of twijfels zit. Mijn ervaringen met het CB zijn echt prima. Ik heb er tot nu toe altijd prima adviezen gekregen, waar ik echt iets mee kon, ook in moeilijke opvoedtijden. En anders je huisarts bellen (de mijne is niet echt geschikt voor zulke vragen: alles wordt weggewoven), als je het met hem/haar goed kunt vinden.

Veel sterkte!
 
Hoi,

Ik heb dit ook een paar maanden gehad, onze dochter is inmiddels 9,5 maand en ook zo bij de hand. Inmidels gaat het beter, ze heeft heel veel gehuild en we hebben allerlei instanties afgelopen om de oorzaak te achterhalen. Bij chiropractor bleek dat ze wel een scheef werverltje in haar nek had en bij accupunctuur dat zij koemelkallergie had.
Inmiddels zit ze beter in haar vel, maar blijft ook zo beweeglijk en druk; ze weet precies wat ze wel en niet wil. Het zou goed voor je zijn wat meer tijd voor jezelf te creeeren; ik vind het heerlijk om 3 dagen te werken, dan is het weer leuk thuiskomen 's avonds. Daarnaast ga ik 1  avond in de week lekker paardrijden, dan is mijn vriend thuis 1 keer per 1 a 2 maanden ga ik een middagje  met een vriendin naar de sauna of zo en past oma op. Probeer af en toe oppas te vinden of af te spreken met je partner ook eens een dag in het weekend voor zijn rekening te nemen en dan lekker iets voor jezelf gaan doen, winkelen of zo; schoonheidsspecialiste/kapper. Daardoor krijg je nieuwe energie.Ik heb inderdaad ook met m'n dochter gestaan dat ik haar wel wat kon aandoen met die huil- en driftbuien, maar inmiddels gaat het een stuk beter. Op het kinderdagverblijf gaat het ook erg goed, dat is ook een goede afwisseling; al die drukte om haar heen vindt ze heerlijk! en lekker slapen dat ze die dag dan doet!
Succes ermee, schroom niet om hulp te vragen van consultatiebureau (orthopedagoog?) of huisarts, want ik heb dat niet gedaan, maar achteraf toch echt wel een depressie gehad en daar moeilijk zelf uitgekomen.

Groetjes,
 
hoi hoi

ik heb met mijn vriend gepraat en we hebben ondanks zijn drukke baan/leventje afgesproken dat ie haar wat vaker mee neemt s'middags als ie naar vrienden gaat of wat dan ook zodat ik tijd voor mezelf heb
ook heb ik besloten weer een opleiding te gaan volgen ik zat hier al over te dubben en had me ook al georienteerd wat ik precies wou
maar nu weet ik het zeker ik heb een opleidings centrum gebeld en kan volgende week al beginnen met een volwassenen opleiding!

ik moet 3 dagen in de week naar school dus dan moet mijn dochter naar het kinderdagverblijf
ook heb ik haar al een tijdje geleden ingeschreven, ivm werk waar ik naar op zoek was,  en ze kan vanaf volgende week terecht  !
 we zijn wezen kennismaken bij het kdv en morgen ochtend gaat ze proefdraaien!
ik denk dat ik zelf ook een leukere moeder ben als ik een eigen ding te doen heb maar ik ben al bijna  een jaar aan het solliciteren maar kon geen werk vinden dus vandaar een neiuwe opleiding!
weer een heel verhaal geworden maar wou graag even vertellen
ze is een heel lief kind echt hoor maar ze is gewoon heel ondernemend en omdat ik verder geen andere invulling van mijn dag heb irriteer ik me gewoon omdat ik altijd heb gewerkt zit ik nu niet lekker in mijn vel tijdens mijn zwangerschap hebben ze me ontslagen............ de *****zakken.........
dus op naar nieuwe fase in ons leven hihi!
groetjes en bedankt voor jullie reacties het doet me erg goed te lezen dat ik niet de enige ben!
doei doei
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan