Kleine voorkeur?!

Als mama van al 2 kinderen (een meisje van bijna 12jaar op 4aug) en een jongen van 10) mocht ik weer zwanger raken! wat een wonder en wat een cadeautje!! mijn man ( voor hem zijn eerste kind) was ook helemaal in de wolken.. Samen een kindje krijgen is het mooiste cadeautje:) de eerste 4 maanden waren minder leuk, zelfs bijna om depresief van te worden.. alleen maar ziek moe en misselijk.. maar naar deze helse maanden begon deze mama zich snel weer beter te voelen ( op een paar kwaaltjes na dan) bij bijna de 20 weken echo in aantocht betrapte ik mij dagelijks op een kleine voorkeur wat het geslacht betreft.. ik zag mij dan ook helemaal lekker bezig zijn met een DOCHTER! lekker tutten etc.. aan de andere kant voelde ik me toch weer schuldig hierover.. wat als het een jongen is, dan zou ik toch net zo blij zijn! dat wist ik zeker... maar nu mijn vraag aan alle zwangere: hebben jullie ook een kleine voorkeur???
 
Hahaha... nou ik denk dat iedereen in de basis zoiets heeft van: als het maar gezond is en goed groeit, etc. Maar ik moet je eerlijk bekennen dat ik mezelf altijd heel erg als een meisjesmoeder heb gezien. Ik kan daar honderd dingen bij bedenken die ik leuk vind (van rode jurkjes met witte stippen en paardenstaartjes tot met poppen spelen en samen appeltaart bakken). Bij jongetjes vond ik het moeilijker om me daar mee te identificeren. En bij mannen werkt het vaak andersom: die snappen dat ze met een ventje kunnen voetballen, maar wat doe je nu met een meisje?

Anyway, wij krijgen een jongetje en daar zijn we heel erg blij mee. Ik had na de 20 weken echo wel wat tijd nodig om daar een beeld bij te krijgen (en afstand te nemen van dat het geen rood en roze werd) , maar ik ben inmiddels al helemaal in de baby-blauw stemming. Dus komt goed!

Bij mij was het dus echt een kwestie van waar associeer ik makkelijk dingen bij en waarbij minder. Maar van een echte voorkeur is nooit sprake geweest, simpelweg omdat dat niet zo belangrijk is als een gezond kindje.

 
Terug
Bovenaan