<p>Hallo mede-mamma’s,</p><p>Iets minder als een jaar geleden is mijn oma overleden, het eerste sterfgeval in de familie wat mijn oudste zoon(5) van dichtbij en bewust heeft meegemaakt. Helaas viel dit op een paar dagen na gelijk met zijn verjaardag, en vlak voordat hij zou beginnen op school.</p><p>hij is er verder goed mee omgegaan, we hebben in jip- en janneke taal uitgelegd wat het inhoud en hoe het kwam dat kwam te overlijden. We hebben ook een boekje van nijntje gekocht om hem hiermee om te leren gaan.</p><p>in eerste instantie schonk hij er niet zoveel aandacht aan, maar in de loop der tijd kwamen er toch vragen. “Wanneer gaan jullie dood?” “Wat gebeurt er met mij als jullie dood gaan?” “Wanneer ga ik dood?”</p><p>we hebben hier zo normaal mogelijk geprobeerd antwoord op te geven, en ook duidelijk gemaakt dat het niet iets leuks is om over te praten. Nu kwam hij vanmiddag thuis met het verhaal dat S (een vriendje van school) thuis alleen is omdat zijn pappa en mamma en opa en oma allemaal overleden zijn. Nu weet ik uiteraard dat dat niet waar is, en dat dit gewoon een verzinsel is. Maar hoe maak ik hem duidelijk dat het niet leuk is als hij zulke dingen zegt? Is het wel normaal dat hij zulke dingen zegt of moet ik hulp zoeken?</p><p> </p><p>dankjewel!</p>
