klungelige schoonmoeder

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoihoi

ik heb een lieve schoonmoeder, maar..... (er is altijd een maar)
ze gaat na mn bevalling 2 dagen in de week op ons kind passen. hartstikke lief dat ze dat wilt doen, en ons scheelt het geld. Zo is het gewoon.
maar ik vind haar nogal klungelig. bv. als ik samen met haar in de stad loop. dan struikelt ze wel altijd. ze valt dan net niet maar toch. en ze is ook al een keer tegen een glazen deur aangelopen.
en als ze langs de winkel fietst waar ik werk, kijkt ze helemaal naar binnen en let ze niet meer op andere mensen. en het was dus een paar keer gebeurd dat ze bijna  tegen mensen aanbotste. ze liep ook een keer tegen een lantaarnpaal op. wat denk je. een blauw oog natuurlijk. en nog meer van dat soort dingetjes.
dus nu ben ik bang dat ze ook zo klungelig is met ons kind.
Ik wil echt niet hebben dat er wat gebeurd met ons kindje.
ze heeft zelf wel 3 kinderen gehad maar dat is alweer 30 jaar geleden.
Ze heeft ook al een paar x gezegd dat ze niet met ons zou bemoeien, maar ik heb haar toch wel een paar x betrapt. Bv. we waren samen in de Prenatal.
we gingen voor een box kijken. zegt ze ineens; deze moet je niet nemen hoor, die is veel te klein. ik vind het helemaal nix". en over een wiegje, zei ze dat we er een moesten nemen met een hemeltje en zelf heb ik daar een hekel aan.
en dat ik geen kleertjes moest kopen want ik zal er genoeg krijgen. Dat is misschien wel waar, maar als ik iets zie wat ik echt leuk vind kan ik het niet laten.

hehe, ben blij dat ik het ff kwijt kan.
kan het ook niet tegen mn vriend zeggen, want het is toch zn moeder.
Of stel ik me aan of komt het door mn hormonen dat ik haar irritant vind?
ik weet het ook niet
Groetjes Propje

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi Propje,

Ik herken het hoor. Ik vond mijn schoonmoeder best aardig tot ik zwanger werd. Ergens bemoeit ze zich overal mee net als mijn schoonzus.
Nu al vragen ze mij telkens hoe ik het kind zal gaan opvoeden en dat het naar een creche moet want dat is beter. Ik heb daar zo'n hekel aan, ik wil lekker zelf bepalen hoe ik de dingen doe.
Maar ja, net wat je zegt het is wel de moeder van je vriend. Alhoewel ik mijn vriend wel meedeel met mijn frustratie. Door de hormonen kan ik geen blad voor de mond houden.
Verder vrees ik toch dat het niet meer zal veranderen en dat ik gewoon mijn eigen gangetje moet gaan en de goedbedoelde adviezen van schoonmoeders in de wind moet slaan.

Veel succes!
x nous

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi!

Als ik zo je verhaal lees, voelt het dus niet goed om straks je kindje bij haar achter te laten.
Ik zou er dan van afzien, of er in iedergeval nog eens heel goed over nadenken. Er is niks ergers dan met een naar gevoel over je kind naar je werk te gaan!
Wij hebben meteen besloten om niemand van de familie voor vast te laten oppassen. Als je namelijk over bepaalde dingen verschilt van mening of je wilt dat ze op een andere manier met je kind omgaan, dan is dat heel moeilijk om tegen je familie te zeggen. Het is dan te dicht bij, en ik wil scheve gezichten voorkomen. Mijn ouders hebben meteen ook al gezegd het niet te willen: ze reizen heel veel en kunnen dus ook niet.
Bovendien moeten ze gewoon opa en oma kunnen zijn, zodat ze als ze spontaan oppassen lekker ons zoontje kunnen verwennen. Want dat is niet erg voor een keer.
Maar goed, dat is mijn mening, het scheelt inderdaad wel geld.
Ons zoontje gaat naar een kleinschalig kinderdagverblijf. Er mogen daar maximaal 6 kinderen in een groep. Op maandag is hij samen met nog een baby en op woensdag met twee of drie andere kindjes.
Ideaal, en hij vind het er prachtig!

Succes!
Hartelijke groeten van Titiana

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Mijn moeder (tja geen schoonmoeder dus) past sinds de geboorte van mijn tweede (nu 5,5 jaar)  twee dagen in de week op. Echt super, wat een band hebben mijn kiddies met hun oma.

Het eerste jaar heeft ook mijn schoonmoeder een dag in de week opgepast, en ook dat ging fantastisch. Tuurlijk kwam ze wel eens met adviezen, en zo moet je het ook zien, adviezen. Soms dacht wat een goed idee, en soms dacht nee, da's niets voor mij en daar was ik ook eerlijk over.

Ondertussen zijn mijn ex en ik al weer jaren uit elkaar, maar ik kannog steeds een beroeg doen op zijn moeder, en eens in de twee weken gaan de meiden een middag naar haar toe. Ze haalt ze van school en de kids hebben het prima naar hun zin.

Wat dat betreft heb ik het dus best getroffen.

Miep

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Mijn schoonmoeder kan ook van dat soort adviezen geven. Ik denk altijd maar dat ze het goed bedoelt en het gaat bij mij het ene oor in en het andere oor weer uit. Ik/wij doen zoals wij het willen en als ik bijvoorbeeld geen maxi-taxi wil, dan wil ik die niet en bedank ik daar vriendelijk voor (dat was de discussie van dit weekend). Ze ging me zelfs voordoen hoe ik het bedje op moet maken. Schattig maar zoals ze het 30 jaar terug deden, doen ze het niet meer. Ik breng dat voorzichtig en bedank haar voor haar hulp. Over het algemeen komt het bij (schoon)moeders uit een goed hart.

Wat het oppassen betreft zou ik het ook niet doen als je je er niet goed bij voelt. Je moet je kind bij iemand achterlaten waarvan jij denkt dat het goed gaat. Anders loop je de hele dag op je werk je druk te maken hoe het met je kindje gaat. Ook al scheelt het geld, je kan beter een andere oplossing zoeken dan dat je je de hele dag ongerust voelt!