Nou ik begin echt te genieten ( of is het elke keer meer, want deed het ook al) van mijn dochter. ze lijkt met de dag wat bewuster te worden van de omgeving en lacht naar mensen.
Ze slaapt steeds beter dit met behulp van een boek over rust en regelmaat en inbakeren. Gelukkig gaat het best goed ook zonder inbakeren: door je kind steeds hetzelfde te bieden wordt het duidelijk: wekken, verschonene, voeden, knuffelen, in de box voor zichzelf spelen en in bed leggen.
Ik merk dat ik hierdoor wel minder flexibel ben, laatst gingen we bijvoorbeeld winkelen met een vriendin en ik baal dan dat ik na het voeden niet de structuur kan aanbrengen en ze dan ook minder slaapt ( en de dag erop ook van de regel is)
maargoed daar wilde ik helemaal niet naar toe, toen ik begon met schrijven..
Het knuffelen met je kind: ik merk dat mijn dochter mijn knuffelen nog al eens ontwijkt. Ik word daar wel wat onzeker van, aan de andere kant als ik realistisch ben dan kan ik mij het ook voorstellen (zo'n groot hoofd ineens zo dicht bij je). Herkennen jullie dit en of hebben jullie tips?
Ze slaapt steeds beter dit met behulp van een boek over rust en regelmaat en inbakeren. Gelukkig gaat het best goed ook zonder inbakeren: door je kind steeds hetzelfde te bieden wordt het duidelijk: wekken, verschonene, voeden, knuffelen, in de box voor zichzelf spelen en in bed leggen.
Ik merk dat ik hierdoor wel minder flexibel ben, laatst gingen we bijvoorbeeld winkelen met een vriendin en ik baal dan dat ik na het voeden niet de structuur kan aanbrengen en ze dan ook minder slaapt ( en de dag erop ook van de regel is)
maargoed daar wilde ik helemaal niet naar toe, toen ik begon met schrijven..
Het knuffelen met je kind: ik merk dat mijn dochter mijn knuffelen nog al eens ontwijkt. Ik word daar wel wat onzeker van, aan de andere kant als ik realistisch ben dan kan ik mij het ook voorstellen (zo'n groot hoofd ineens zo dicht bij je). Herkennen jullie dit en of hebben jullie tips?