Koekjes bij oma enz

[Gebruiker10239020]

<p style="text-align: center;">Ik vind dit zo vervelend maar overal waar we gaan geeft men mijn dochter koekjes (door Corona maatregelen zijn de bezoekjes dan momenteel wel beperkt en zitten we in de tuin) maar ze krijgt altijd koekjes, Nic nacs, vitabis… Geen beetje maar een volledig kommetje, als ik zeg dat het genoeg is wordt het toch terug bij gevuld. Vandaag bij mijn schoonmoeder ook terug een vol kommetje Nic nacs, ze wou het opnieuw vullen en ik zei dat het niet hoefde, het genoeg was, was het weer met ogen gedraai en ze zei ‘dat is toch niet veel’ ik zei ja en straks thuis weer een toetje, en morgen naar haar andere oma en ook weer een koek…. ‘thuis niks meer geven dan’ zei ze. Ik heb haar geantwoord dat ik een cake gebakken had en ze gerust nog een stukje mag dan, dat ze alleen niet een hele dag door moet koeken eten en haar fruit enz laten staan. Ik vind het gewoon onnodig dat bij elk bezoek overal ze koeken krijgt… Hoe gaan jullie hiermee om? En wat vinden jullie hiervan? Ik vind een klein nic nacje zeker geen probleem maar ze is nog geen 2, ik vind zo een hele kom best veel als dat vaak gegeven wordt. Dat is nu al 2 dagen na elkaar bvb</p>

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Een vriendin van me neemt altijd zelf mee voor hun kindje. Daarvan krijgt ze indien nodig. Verder niks, probleem opgelost en tm een jaar of 2 vindt het kindje zelf het ook prima. 


En ik snap je frustratie, ga vooral niet in de verdedigingsrol zitten waarom je het niet wilt hebben (thuis nog wen toetje, thuis nog cake enz) je wilt het niet, punt. 

 

[Poepiemonstermama]

Ik heb al vanaf dag 1 naar visite toe mijn eigen pakketje van eten mee voor de kleine. Fruit/brood/tussendoortje/enz. En ze behoren MIJ te vragen of ze iets lekkers mag van hun. Jouw kind gaat hun echt niet zeggen: nee 1 koekje was genoeg anders heb ik straks geen trek in mijn gezonde avondeten....voor korte termijn merk je er niks van. Zoek maar eens online op wat de lange termijn problemen kunnen zijn van teveel suikers/koolhydraten/zouten en laat ze dat lezen. En toch gaf mijn schoonmoeder blijkbaar laatst ineens dagelijks met oppassen zonder ik het wist een stukje droogworst. Eens een keer is dat geen probleem natuurlijk. Wij geven ook wel eens een blokje kaas ofzo. Tot ik erachter kwam omdat ik met tandenpoetsen al paar keer een stukje ‘vlees’ tussen de tandjes vond. Ik vroeg erom en toen gaf ze toe dat ze 1x zelf zin had erin en dat ze had laten proeven. Mijn kleine had er daarna een routine van gemaakt en oma dacht dat ze boos zou worden als ze eens nee zei. Ze dachten dat ze het zooo lekker vond. Mij lijkt het meer het speciale erachter, je kunt een kind enthousiast maken met alles eigenlijk. Ik zo: HALLO ze is 2...gewoon die worst achterin de koelkast verstoppen en als ze dus op de koelkast klopt ervoor, open doen en zeggen=op. Klaar. Of willen jullie dat ze met 30 jaar al aan de nier dialyse zit omdat je geen nee kon zeggen tegen een peuter? En dat was dan omdat mijn kind erom vroeg. Jouw kind is al blij met 1 nic nac lijkt me, waarom gooien ze dan bak na bak vol?? Het is toch geen hond die continu brokken moet hebben staan?! Gezondheid voorop aub, dan zijn ze maar gekwetst. Is niet hun kind!

 

[Trinityairkick]

Mijn persoonlijke regel is: als ik er bij ben dan ben ik streng qua snacks en snoep (behalve op feestjes). Als ik er niet ben dan laat ik het los en mogen grootouders alles geven. 


Ik leg alles uit tot vervelens aan toe. Gelukkig zijn ze niet hardleers, maar ze weten het soms gewoon niet. Nu zijn ze goed geïnformeerd, maar ik verbaas me soms dat ze niet realiseren dat vleesbeleg ontzettend zout is en dat ik daarom alleen in het weekend geef als de peuter er zélf om vraagt en nooit aanbied. 


Een ander trucje wat ik vaak toepas. Een traktatie samen opeten. Dan eten papa en mama de helft op. Of koekjes en snoepjes moet je altijd uitdelen. En als ze dan weigeren omdat het ongezond is... dan kan je vragen waarom je kleinkind het wél mag...

 

[JannekeN]

Ik neem het ook altijd zelf mee en anders vragen! Dat werkt echt het beste.
Als ik er niet bij ben, is het prima. Dan mag een ander het bepalen.