Gisterochtend toch gewoon naar het ziekenhuis gegaan. Het rommelen was gestopt, dus netjes om half 8 me gemeld. Eerst even aan de ctg en ik had een ruime 3 cm ontsluiting. De vliezen werden gebroken en er gebeurde.......niks. Helaas toch een infuusje erin (brr heb een hekel aan naalden) Na 3 keer ophogen begonnen om half tien eindelijk wat weeen te komen. Tot de 6 cm heb ik liggen zingen: Is dit alles. Daarna worden ze toch wel minder fijn en ik kreeg bij 8 cm persdrang. Kreeg ze moeilijk weggepuft. Rond 12.00 kon ik het echt niet meer houden en heb ik heel lelijk tegen de verloskundige gedaan en geroepen: wat je doet, doe je maar, ik ga persen en die kleine gaat er nu uit. kreeg de opmerking: je houdt het echt niet meer he? Duh nee dus. Had 9 cm en er stond nog een randje. Ik mocht het 1 keer proberen weg te persen. Dat hebben we geweten. Die perswee heb ik onze kerel zo''n beetje gelanceerd tot zijn hoofdje half geboren was. En daarna kwam er geen wee mee. Hoofdje er half uit. Ik in paniek, want ik wilde doorpersen maar dat gaat en mag niet. 7 minuten later kwam er eindelijk weer een wee, (ze had de schaar klaar liggen, want koen kreeg het benauwd) Ik mocht eindelijk door. Hoofdje er verder uit, navelstreng om zijn nek, weer puffen. Nu zat ie wel losjes dus niet echt een probleem. Daarna nog ''even'' de schouders en eindelijk was ie daar.Om 12,33 uur. Onze Koen. zo blauw als wat en aan zijn bloed was wel te zien dat hij het even moeilijk had gehad. Maar hij huilde gelijk en kleurde snel bij. Hij weegt 3870 gram en is 52 cm. Hij is nog erg misselijk en heeft erg last van krampjes. Hij is ook weer een hongerig mannetje. Tjerk vindt zijn kleine broertje geweldig. Hij zegt constant aai liefs. En kroelt heel graag met hem. heel schattig met zijn duimpje in zijn mond en dat de hoofdjes tegen elkaar. Koen duimt ook al echt. Ben helemaal verliefd op mijn mannen. Het was een bevalling van maar 3 uurtjes. Het eind was even heel pijnlijk, maar we hebben het weer gehad.