koorts stuipen

[ANONYMOUS_USERNAME]

hey,

mijn dochter heeft vaak last gehad van koorts stuipen echt naar om te zien ze heeft er zelf weekje voor in het ziekenhuis gelegen omdat ze dachten dat het epeleptie was maar dat was gelukkig niet zo
nu ben ik met een onderzoek gestart   prima kid ze krijgen dan inentingen sinds dien heb ze het niet meer gehad.
me dochter   had vaak last van oorontsteking en had dan hoge koorts en kreeg dan een koortsstuip en had dan  medicijnen  in huis waar door ze er weer sneller uit die stuip kwam.
me dochter hebben ze ook lang met oorontsteking laten lopen en heb voor de derde keer gevraagd of ze er iets aan wilde doen   na de derde keer deden ze er iets aan nu heb ze buisjes en haar neusamandelen zijn ook verwijdert nu gaat het allemaal weer beter als jullie dit herkennen wees op je hoede bij de dokter want   ze kijken niet zo nauw me kindje heb een rot tijd gehad en wij ook vresselijk.
veel liefs van ons

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,

Wat vreselijk dat je zo met je dochter hebt moeten leuren! Niet alleen voor jullie, maar vooral ook voor haar. Wat zal ze soms angstig geweest zijn. Geweldig dat jullie gewoon doorgevraagd hebben!

Ik moet helaas melden dat ik ook zo'n ervaring heb.Ik heb bijna een half jaar met honze zoon lopen leuren.  Onze zoon was nog geen 1,5 toen hij een soort stuipjes kreeg. Werd door diverse artsen (zelfs een assistent neuroloog, en die hoort toch echt beter te weten!) afgedaan als koortsstuipjes. En ik was een bezorgde moeder. Nou moet ik erbij vertellen dat het voornamelijk in de avonduren gebeurde, en wij dus altijd op een huisartsenpoli terecht kwamen. Maar ik zit zelf in de zorg, en weet donders goed hoe epilepsie eruit ziet! Op een goede dag kreeg hij 5 aanvallen vlot na elkaar. En dit keer gewoon overdag. Ik heb meteen de HA gebeld dat ik eraan kwam. Mijn eigen HA was er niet, maar een wat oudere vervanger wel. Zoonlief kreeg daar weer een aanvalletje (soort stuip, en heeel kort). Deze HA zei gelijk: Dat is volgens mij geen koortsstuip. Koorts gemeten en hij bleek 38 graden te hebben. Geen echte koorts dus. De volgende dag kwam ik bij mijn eigen HA. Die hoorde het verhaal aan, en heeft waar ik bij zat een kinderarts gebeld. Daar konden we diezelfde middag terecht, en een week later kregen we de uitslagen al! En ja hoor, epilepsie. Wat ben ik in het begin boos geweest op al die artsen die hem gezien hebben. Van de kinderarts heb ik het compliment gehad dat ik ben blijven doorleuren. Zeker nadat die assistent-neuroloog gezegt had dat het geen epilepsie zou zijn.
Doordat we er vroeg bij waren had onze zoon maar een kleine ontwikkelingsachterstand. Deze vorm van epilepsie word vaak pas ontdekt als kinderen een jaar of 3 zijn, en een flinke ontwikkelingsachterstand opgelopen hebben. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder. Onze zoon heeft nog steeds de laagste dosis medicatie, en nog zelden een aanval. Hij heeft 1x een grote aanval gehad. En na die aanval hebben ze weer allerlei (nare) onderzoeken gedaan. Hij heeft geen beschadigingen in zijn hersenen. Zijn ontwikkelingsachterstand is inmiddels helemaal weg! (ben zo trots op onze knul!) En ze hopen dat hij er voor zijn pubertijd overheen gegroeit is.

Dus net als de eerste mama is mijn advies: Gewoon doorleuren als je iets niet vertrouwd! Jij weet echt wel of er iets niet goed is met je kind! Laat je niet afschepen, en vraag zonodig gewoon een second opinion!

Groetjes, Kat