Zoals de titel al doet vermoeden heb ik een bericht over een koortsstuip.
Wil jullie allemaal niet aan het schrikken maken met het volgende
verhaal. Denk zelfs eigenlijk dat het ervoor kan zorgen dat je minder
schrikt wanneer je het ook meemaakt. Ik wou het in ieder geval gewoon
even kwijt.
Vorig jaar was ik met kind aan het winkelen met een vriendin met kind.
Op een gegeven moment zie ik mijn zoon verstijven, draaien met z'n ogen
en totaal niet meer reageren. Bovendien werden zijn lippen van
lieverlee ook wat blauw omdat hij moeizaam ademde. Ik schrok natuurlijk
best wel. Gelukkig stonden we net bij de wc's, dus ik sleurde hem uit
de wagen en hield zijn hoofd onder de koude kraan.
Eenmaal gekoeld met het koude water was hij weer bij gekomen en ging het ademen weer beter.
Ambulance was ondertussen gebeld, en vertelden dat het ging om een
koortsstuip. Ze hebben hem nagekeken en me geadviseerd om voor de
zekerheid nog even langs de huisarts te gaan. Daar bleek opnieuw dat
het alleen om koorts ging, en verder niets.
Eenmaal thuis heb ik natuurlijk flink gegoogled, en vond uit dat een
koorststuip niets anders is dan een reactie van je lichaam op snel en
hevig opkomende koorts. Korte periode van 'niet ademhalen' is niet
schadelijk voor de hersenen. Je lichaam schakelt alle functies uit tot
het is afgekoeld, en dan komt alles weer op gang. Een regelmatig
voorkomende 'kwaal' onder kinderen tussen 6 mnd en 2 a 5 jr die in
principe geen kwaad kan.
Hebben wij weer, dachten we nog, maar het ging daarna wel heel goed met hem.
Tot deze vakantie in Spanje. Waarschijnlijk onderweg net een virusje
opgepikt, en ja hoor. de dag nadag we aangekomen waren 's avonds totaal
geen reactie en een starende blik in zijn ogen. Iets anders dus dan
vorige keer, maar ik herkende het direct. Koelen ging niet zo snel, dus
de stuip bleef langer aanhouden.
Opnieuw ambulance gebeld, en mee naar het ziekenhuis in spanje.
Gelukkig een vrouwtje daar dat ook nederlands sprak. Kon ons het een en
ander uitleggen.
Medische hulp is daar prima, maar omgang met je kind dus niet! Het was
echt zielig voor de kleine man. Moeten ze bloed afnemen, dus hij in de
houdgreep. Volledig te begrijpen. Maar zorg dan wel dat je alles klaar
hebt liggen. Nee hoor, eerst in de houdgreep, en dan de spullen pakken.
Ook wilden ze een naald in zijn arm laten zitten om later nog een keer
bloed af te kunnen nemen (indien nodig). Heel begrijpelijk hoor, maar
plak die naald eerst goed vast, en verzamel daarna het bloed. Nee hoor,
vullen ze eerste de buisjes met bloed, en daarna plakken ze die naald
pas vast. Zo'n bewegende naald in je arm, dat is pas een vervelend
gevoel. En zo waren er nog wel wat minpuntjes.
Uiteindelijk bleek dat er niets aan de hand was en mochten we weer
terug naar het hotel. Einde verhaal, dachten we, maar nee hoor. De
volgende dag kreeg meneer weer een stuip. Ditkeer waren we op de kamer,
dus hebben we hem gelijk in bad gelegd en hem met koel water
afgesproeid. Zo kwam hij gelijk uit zijn stuip. Opnieuw naar het zkh,
en weer door heel de molen waar opnieuw niets uitkwam. Toen besloten ze
dat ze hem een nachtje over wilden houden voor de zekerheid.
Omdat dat voor hem waarschijnlijk het beste was hebben we besloten om
te blijven. Hoewel, we... Mijn man bleef bij mijn zoon, en ik ben met
mijn dochter teruggegaan naar het hotel. Het is voor zo'n kleine meid
van 3 mnd niet verstandig om op een kinderafdeling in een ziekenhuis te
komen. Dus na daar kort te zijn geweest, en hem heerlijk op zijn bed te
hebben zien zitten en spelen kon ik met een gerust hart naar het hotel.
De volgende dat rond de middag zijn de twee mannen weer naar huis
gekomen. De kleinste moest aan de ibuprofen en paracetamol (beiden
vloeibaar) en toen de koorts weg was zijn we daar mee gestopt (na 1,5
dag). De rest van de vakantie hebben we nergens meer last van gehad.
Nou, het was weer een heel verhaal. Ik hoop dat jullie niet te erg
geschrokken zijn, en eigenlijk eerder nu weten dat dit kan gebeuren en
dat het eigenlijk geen kwaad kan (ook al is het wel schrikken hoor).
Ga binnenkort verwijsbrief halen bij ha om te kunnen overleggen met
kinderarts over 'een volgende keer'. En hoop voor jullie allemaal dat
je het nooit hoeft mee te maken.
Groetjes Liesje
Wil jullie allemaal niet aan het schrikken maken met het volgende
verhaal. Denk zelfs eigenlijk dat het ervoor kan zorgen dat je minder
schrikt wanneer je het ook meemaakt. Ik wou het in ieder geval gewoon
even kwijt.
Vorig jaar was ik met kind aan het winkelen met een vriendin met kind.
Op een gegeven moment zie ik mijn zoon verstijven, draaien met z'n ogen
en totaal niet meer reageren. Bovendien werden zijn lippen van
lieverlee ook wat blauw omdat hij moeizaam ademde. Ik schrok natuurlijk
best wel. Gelukkig stonden we net bij de wc's, dus ik sleurde hem uit
de wagen en hield zijn hoofd onder de koude kraan.
Eenmaal gekoeld met het koude water was hij weer bij gekomen en ging het ademen weer beter.
Ambulance was ondertussen gebeld, en vertelden dat het ging om een
koortsstuip. Ze hebben hem nagekeken en me geadviseerd om voor de
zekerheid nog even langs de huisarts te gaan. Daar bleek opnieuw dat
het alleen om koorts ging, en verder niets.
Eenmaal thuis heb ik natuurlijk flink gegoogled, en vond uit dat een
koorststuip niets anders is dan een reactie van je lichaam op snel en
hevig opkomende koorts. Korte periode van 'niet ademhalen' is niet
schadelijk voor de hersenen. Je lichaam schakelt alle functies uit tot
het is afgekoeld, en dan komt alles weer op gang. Een regelmatig
voorkomende 'kwaal' onder kinderen tussen 6 mnd en 2 a 5 jr die in
principe geen kwaad kan.
Hebben wij weer, dachten we nog, maar het ging daarna wel heel goed met hem.
Tot deze vakantie in Spanje. Waarschijnlijk onderweg net een virusje
opgepikt, en ja hoor. de dag nadag we aangekomen waren 's avonds totaal
geen reactie en een starende blik in zijn ogen. Iets anders dus dan
vorige keer, maar ik herkende het direct. Koelen ging niet zo snel, dus
de stuip bleef langer aanhouden.
Opnieuw ambulance gebeld, en mee naar het ziekenhuis in spanje.
Gelukkig een vrouwtje daar dat ook nederlands sprak. Kon ons het een en
ander uitleggen.
Medische hulp is daar prima, maar omgang met je kind dus niet! Het was
echt zielig voor de kleine man. Moeten ze bloed afnemen, dus hij in de
houdgreep. Volledig te begrijpen. Maar zorg dan wel dat je alles klaar
hebt liggen. Nee hoor, eerst in de houdgreep, en dan de spullen pakken.
Ook wilden ze een naald in zijn arm laten zitten om later nog een keer
bloed af te kunnen nemen (indien nodig). Heel begrijpelijk hoor, maar
plak die naald eerst goed vast, en verzamel daarna het bloed. Nee hoor,
vullen ze eerste de buisjes met bloed, en daarna plakken ze die naald
pas vast. Zo'n bewegende naald in je arm, dat is pas een vervelend
gevoel. En zo waren er nog wel wat minpuntjes.
Uiteindelijk bleek dat er niets aan de hand was en mochten we weer
terug naar het hotel. Einde verhaal, dachten we, maar nee hoor. De
volgende dag kreeg meneer weer een stuip. Ditkeer waren we op de kamer,
dus hebben we hem gelijk in bad gelegd en hem met koel water
afgesproeid. Zo kwam hij gelijk uit zijn stuip. Opnieuw naar het zkh,
en weer door heel de molen waar opnieuw niets uitkwam. Toen besloten ze
dat ze hem een nachtje over wilden houden voor de zekerheid.
Omdat dat voor hem waarschijnlijk het beste was hebben we besloten om
te blijven. Hoewel, we... Mijn man bleef bij mijn zoon, en ik ben met
mijn dochter teruggegaan naar het hotel. Het is voor zo'n kleine meid
van 3 mnd niet verstandig om op een kinderafdeling in een ziekenhuis te
komen. Dus na daar kort te zijn geweest, en hem heerlijk op zijn bed te
hebben zien zitten en spelen kon ik met een gerust hart naar het hotel.
De volgende dat rond de middag zijn de twee mannen weer naar huis
gekomen. De kleinste moest aan de ibuprofen en paracetamol (beiden
vloeibaar) en toen de koorts weg was zijn we daar mee gestopt (na 1,5
dag). De rest van de vakantie hebben we nergens meer last van gehad.
Nou, het was weer een heel verhaal. Ik hoop dat jullie niet te erg
geschrokken zijn, en eigenlijk eerder nu weten dat dit kan gebeuren en
dat het eigenlijk geen kwaad kan (ook al is het wel schrikken hoor).
Ga binnenkort verwijsbrief halen bij ha om te kunnen overleggen met
kinderarts over 'een volgende keer'. En hoop voor jullie allemaal dat
je het nooit hoeft mee te maken.
Groetjes Liesje