Koppig gedrag dreumes

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal!

Mijn zoontje is twee weken terug 1 jaar geworden. Ik geniet er echt van om te zien, hoe hij zich ontwikkelt en om te zien hoe hij nieuwe dingen leert en in de praktijk brengt.

Hij krijgt echter ook een eigen willetje en soms vind ik het erg moeilijk om daarmee om te gaan. Als hij zijn zin niet krijgt, wordt hij echt woest. Bijvoorbeeld als ik hem eten geef, wil hij het per se zelf doen. Ik probeer hem daarbij te begeleiden, maar ook dat pikt hij niet.

Hij is dol op "technische dingen" zoals afstandsbedieningen en om hem niet onnodig in de verleiding te brengen (ik heb ook geen zin om de hele dag "nee" te moeten roepen tegen hem; dat begrijpt hij toch nog niet voor de volle 100%; misschien snapt hij het "nee" wel, maar hij kan er niets mee) verstop ik de dure zaken maar, maar als hij dan toch iets te pakken heeft, en ik moet het afpakken, dat gaat dit met vreselijk veel drama en verdriet gepaard. Dit zijn maar een paar voorbeelden, maar dagelijks gebeuren er talloze van dit soort zaken.

Hoe reageren jullie dan? Negeer je het boze gedrag? Troost je hem? Wat doe je? En vooral: herkennen jullie dit? Hoe lang heeft het bij jullie kindjes geduurd, voordat ze accepteerden, dat ze niet alles kunnen hebben/krijgen wat hun hartje hen ingeeft?

Groetjes van Ingrid.
 
Hoi,

Ik herken   het gedrag van je zoontje meteen. Heb zelf een zoontje van 17 maanden en hij is ook vaak heel boos op mij wanneer ik hem iets afpak, waarvan ik vind dat hij er niet mee mag spelen. Ook hij wil alles "zelluf doen" en vind het absoluut niet goed wanneer ik hem wil helpen.
Bij het eten, laat ik hem  veel zelf doen. Dit heeft wel  gesmeer tot gevolg, maar ik merk dat hij, doordat hij veel zelf doet, de dingen veel sneller oppakt. Hij kan nu bijvoorbeeld zijn toetje geheel zelfstandig eten. (ookal zit zijn slab nadien wel onder)
Mobiele telefoons en afstandsbedieningen zijn verboden terrein, dus wanneer hij er een tepakken heeft dan vertel ik hem dat hij daar niet aan mag komen, en vervolgens neem ik het hem af, wanneer hij dan schreeuwt/ gilt en heel erg boos wordt , laat ik hem even gaan. Het houdt meestal snel weer op. Daarna geef ik hem iets in handen waar hij wel mee mag spelen en dan is de boosheid of het verdriet snel over. Afleiden helpt vaak goed bij mijn zoontje.

Ik heb ook gemerkt, dat hij, nu ik hem een tijdje zelf de dingen laat doen, ook weer makkelijker hulp van mij aanneemt wanneer het hem echt niet lukt.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

groetjes.....
 
Hi

mijn zoontje wilde ook perse zelf eten toen hij 11 maanden was, hij wilde niet meer gevoerd worden, dus ik deed een krant onder zijn stoel en liet hem lekker aanrommelen, ze moeten het toch leren. Hij is nu bijna 2 jaar en die krant ligt allang niet meer onder zijn stoel.

En eigenwijs is hij nog steeds maar hij weet nu wel wat niet of wel mag. Het is irritant maar ik heb heel vaak nee moeten zeggen. Sommige dingen mogen nou eenmaal niet van mij (de trap op klimmen bijvoorbeeld), maar goed, het duurde niet erg lang, je moet vooral consequent blijven, jij en je man/partner. Hangt ook van je kind af, maar de mijne moest ook soms de gang op als hij echt stout was, vanaf dat hij iets van 18 maanden was, maar hij wist dan ook dat het niet mocht. Eventjes en dan een knuffel en kus, werkt heel goed.

Succes,
lia
 
Oh herkenbaar zeg...Hier ook een dwarse dreumes ;-) 14 maanden en oh wat kan ie schreeuwen alst niet gaat zoals meneer wilt.
Het werkt hier goed om 1 hooguit 2 keer duidelijk NEE te zeggen en anders oppakken en ergens anders neerzetten. Schreeuw en dramgedrag negeer ik en dan ist met een paar seconden klaar. Ik ga hem absoluut niet troosten, wel afleiden als hij niet uit zichzelf uit de situatie komt. Idd door bijv. iets aan te geven waar hij wel mee mag spelen.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan