Kraamtranen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Sinds dinsdag 7 juni hebben we een prachtige zoon gekregen, na een bevalling die eerst totaal niet opschoot en ineens ging het heel snel. We mochten al snel naar huis. Maar onze zoon bleef huilen en is donderdag met ambulance naar het ziekenhuis gegaan. Gister mocht hij mee naar huis gelukkig, maar is nu al strontverkouden, opgelopen in het ziekenhuis. Dus slaap ik s nachts slecht omdat ik bang ben dat hij stopt met ademen.

Het volgende is dat hij zo erg op onze overleden zoon lijkt, wat zo ongelooflijk is, het lijkt wel of er heel veel onverwerkt verdriet naar boven komt. Daarbij heb ik dromen dat hij overlijd en maak ik me zo'n zorgen dat er iets met hem is, omdat de hele wereld wel een mening heeft (bv o nou doet hij ineens iets geks met z'n armen, wat alle kindjes doen trouwens, of ademt hij nou raar?? ja he he hij is verkouden) Ik kan hier niet meer tegen, ik wordt er letterlijk hysterisch van en heb constant het gevoel dat ik het helemaal verkeerd doet. Ook had ik een hele fijne kraamhulp maar heb sinds gister iemand gekregen die ik helemaal niet leuk vind, ben een vreemde in mijn eigen huis.

Ben letterlijk even van die blauwe wolk gevallen, zo jammer, had zo gehoopt dat het een fijne week zou zijn zeker omdat dit voor het laatst is voor ons.

Tel daarbij je kraamtranen erbij op........

Moest het even kwijt.

Gr.
 
Hey Nynke,

Wat vreselijk naar allemaal voor je! Ik kan me heel goed voorstellen dat het zo te veel voor je wordt.
Zelf maak ik me al snel zorgen als ik op iemands baby moet passen, ik denk dat ik straks bij mijn eigen baby ook enorm moet wennen om niet elke minuut te checkten of alles goed is. Voor jou, na wat je allemaal hebt meegemaakt, moet het nog veel moeilijker zijn!
En nu is je zoontje ook nog verkouden... Is het verder wel goed met hem, huilt hij niet meer zo veel?

Wat de kraamhulp betreft, kun je niet bij de kraamzorg organisatie aangeven dat het absoluut niet klikt en dat je liever iemand anders hebt? Hier is dat iig wel zo.

Heb je iemand waar je goed mee kan praten over je gevoelens? Want het is niet niks om eerst een zoon te verliezen en je dan nu zo'n zorgen moeten maken om je pas geboren kindje. Misschien kan het helpen om met een hulpverlener te praten, via de kraamzorg, ziekenhuis of huisarts kun je vast iemand vinden.

Heel veel sterkte en probeer ook te genieten van je zoontje!
En als je je verhaal kwijt moet kan dat natuurlijk altijd op het forum.

Liefs, Tes
 
Hè Nynke,

Wat vervelend voor je zeg!
Ik herken die kraamtranen helemaal. Zoiets ergs als jij heb ik niet meegemaakt, maar mijn miskramen heb ik wel weer helemaal beleefd.
Je bent zo onzeker en denkt dat alles wat niet goed gaat jouw schuld is.
Ik hoop dat je zoontje intussen iets minder huilt, maar denk er anders wel aan dat dit meer komt door al het nieuwe in zijn leven en zeker niet door jou.

Als je het overlijden van je andere zoontje nog niet verwerkt hebt is het wel goed om er met iemand over te praten. Maar misschien spelen je hormonen je ook parten.
Eigenlijk ia het juist mooi dat je in je zoontje ook je oudste zoon herkent. Zo leeft hij toch een stukje bij jullie voort.

Ik wens je heel veel succes de komende tijd. En als die kraamhulp niet bevalt gewoon om een ander vragen hoor! Daar heb je recht op!

Bedenk verder dat baby's de eerste 4 maanden erg onregelmatig ademen, dat is dus normaal!
Geef ook bij je bezoek aan dat hun opmerkingen je niet bepaald helpen. Het draait nu om jou en je gezin en dat moet men naar respecteren!

Sterkte en ik weet zeker dat je het hartstikke goed doet!!
 
Wat ontzettend jammer dat de kraamweek zo verloopt, maar ook begrijpelijk dat het verdriet van je overleden zoontje nu weer helemaal boven komt.

Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je de tijd hiervoor neemt om dit allmeaal een plekje te kunnen geven. Loop niet te hard van stapel en neem de tijd ervoor.

liefs mamajo
 
Bedankt voor jullie reacties.

Het gaat inmiddels een stuk beter (een nachtje goed doorslapen doet wonderen)

We moeten even weer vertrouwen krijgen in het leven, en ook dat een babytje niet zomaar dood kan gaan. Het lijkt allemaal zo kwetsbaar maar het kan veel hebben.

Ik heb ook een hele fijne verloskundige en zij komt elke dag even langs om te vragen hoe het gaat.

Ook heb ik een andere kraamhulp gevraagd, en dat was zo'n moeilijke stap maar ben o zo blij dat ik dat gedaan heb, ik had het er zo moeilijk mee. Ik heb nu zo'n lieve hulp, echt iemand waar ik wat aan heb.

We zijn nu echt begonnen met onze kraamweek, de kraamtranen zijn er af en toe nog maar dat hoort erbij, we gaan nu eerst lekker genieten want voor je het weet is het voorbij.

Gr.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan