kredietcrisis en zwanger worden

[Anoniem]

hallo iedereen

ik ben een jonge vrouw van 24 jaar en ben sinds 2 jaar getrouwd met een super lieve man.
we klungelen al een aantal jaren met mijn man zijn banen.
hij heeft gewoon iedere keer pech met de banen waar hij beland/solliciteerd.

maar nu dachten we echt dat het eindelijk goed ging.
hij kreeg een vaste baan bij een bedrijf en alles ging goed.

totdat de kredietcrisis begon. ineens kon het bedrijf geen werk meer houden/krijgen en moest hij in december er uit.
in volle hoop dachten we dat het wel goed zou komen.
uit eindelijk kreeg mijn man een baan als teamleider en ook dat ging goed.

we hadden al een poos een kinder wens en met deze goeie vooruit zichten en vanuit het werk beloftes op ook hier een vaste baan

stopte ik met de pil.
in totaal ben ik nu 4 maanden gestopt en meteen begonnen met folium zuur te nemen.
echter hebben we weer pech. mijn man zijn bedrijf is faiet verklaard.en omdat ze hem nog geen vast contact hadden laten teken.
dus geen poot om te staan, en dus maar een uitkering aan gevraagd.

maar jah wat moet ik nu.
ik heb wel een vaste baan in de zorg en dat bied 100 zeker heid.
maar jah mijn man niet.
moet ik nu weer beginnen met de pil of toch maar op goeie hoop van zeker te zijn dat mijn man weer snel een baan krijgt.

ik ben ten einde raad wat ik moet doen.
mijn man zegt ook al ben ik nu zwanger het is gewoon welkom.
maar jah je wilt je kind ook alles kunnen geven wat het nodig heeft.

wie kan mij helpen

gr cybersyby

 

[Anoniem]

Beste cybersyby.

Jeetje zeg, lastig! Het is een absolute gewetensvraag. En zeker een om over na te denken in deze periode. Wat vervelend ook dat jullie zo'n pech gehad hebben met de banen van je man. En tja, als je graag samen een kindje (of misschien wel 2) op de wereld wilt zetten en het lukt ook, dan wil je het ook alles kunnen geven. In ieder geval een stabiel gezin wat geen kopzorgen moet hebben of je wel geld genoeg hebt om alle mondjes in het gezin te voeden. En dan heb ik het nog niet eens over die leuke kleding of die fijne vakantie waar je ook wel eens aan toe bent met elkaar. Je wilt dat allemaal kunnen blijven doen. Aan de andere kant, vroeger zaten de mensen ook in onzekere tijden en die kindjes zijn ook allemaal gewoon goed opgegroeid. Misschien is het ook prioriteiten stellen. Wat is belangrijk en wat moeten we laten vallen. Ben je bereid om 5 dagen in de week te werken wanneer je man geen baan zou hebben en worden de rollen omgedraaid? Ik denk hier ook vaak over na hoor. Wij zijn nu ook een paar maandjes bezig met onze kinderwens en wij hebben nu gelukkig allebei een fijne baan, maar ja.. stel dat je ineens op straat staat. Wat doe je dan met je kindjes.. Een ding weet ik wel. Ik ben er van overtuigd dat er altijd wel iets te vinden is. Zolang je niet in een bepaalde sector blijft zoeken en alles aan wilt pakken, al was het maar voor voorlopig en al is het niet iets waar je voor geleerd hebt, al moet je een stapje terug doen, een baan vind je altijd. Samen red je het echt wel, als je maar met elkaar blijft praten over deze dingen en zorgt dat je één front vormt samen. Waar de één het niet meer redt, springt de ander bij. En in dat geval denk ik dat je best een kindje bij kunt hebben, in de veronderstelling dat je een kindje gegund is natuurlijk. Ik hoop dat ik zo een beetje met je mee heb kunnen denken.
Succes met jullie beslissing en veel geluk met een nieuwe baan voor je man.

Groetjes!

 

[Anoniem]

hey liset12

bedankt voor je reactie

je zegt precies waar het op staat.
ik heb zo veel kopzorgen gemaakt om dit alles.
mijn man is gelukkig een stabielere factor hierin.
vaak doe ik meer piekeren.

we communiceren gelukkig wel goed en mijn man helpt me op elke vlak.
hij zegt jij moet ook zo ver zijn,als je nog wilt wachten wacht ik samen tot dat je wel zo ver bent.
en zeker bent van de beslissing die je neemt.

maar soms is dat net niet genoeg, ik ben blij dat er vrouwen zijn die mij begrijpen.
en ook soms in zon situatie zitten of precies op noemen wat in mn hoofd speelt.

maar weetje wat het is. de buitenfactor speelt ook bij mij mee.
ik ben een echte familie mens,en als ik zwanger bent wat zouden mijn ouders dan zeggen.
komt er dan geen ruzie in de familie want ik weet dat hun vinden dat we eerst alles op orde moeten hebben.
mijn schoonouders zouden zeggen dat het welcom is maar wel een beetje onhandig gepland.

maar in ieder geval bedankt voor de hulp

gr cybersyby