KRIJSSEN!!!

Hoi medemoeders,

Ik heb een dochtertje van 1 jaar en 1 maand en krijst de hele dag door.
Het is zo erg dat ik met haar nergen naartoe durf, nogzelfs niet naar de familie.
Bij de familie krijst ze door en in de stad is het ook zo.
Ik schaam me gewoon als ik ergens ben en ze begint te krijssen.
Slaan doe ik niet en naar bedje toe brengen en laten merken dat ik boos ben help ook niet.
Ze heeft ook lieve momenten maar dat krijssen drijft mijn man en ik tot wanhoop.
Pas geleden head ze me zelfs gebeten op mijn arm en mijn man geslagen.
Wie herkend dit en heeft tips voor mij om haar te laten merken dat ik er niet van gediend ben?

Groetjes
 
Hallo,

Misschien heb je dit allang geprobeerd; dan ten overvloede.

Ik zou het positieve gedrag belonen in plaats van het negatieve gedrag straffen. Laat maar krijsen. Maar als ze niet krijst dan  belonen met iets leuks of lekkers.

Veel succes!

Groetjes
 
Hoi,

Jeetje wat een probleem. Mijn dochter is nog niet zo oud, dus ik heb er geen ervaring mee thuis. Ik heb wel een tijd lang opgepast bij een meisje die dat had. Het enige wat hielp was haar negeren. Dan geef je geen beloning voor het gedrag. (boos worden is namelijk ook aandacht geven). Wat wij ook gedaan hebben is met haar praten zodra de krijspartij over was. En we hebben een calender gemaakt voor een beloningssysteem. Elke keer als ze lief was geweest en niet had geschreeuwd, mocht ze een sticker plakken en als ze 5 stickers had, kreeg ze een (kleine) beloning. Ze was toen wel al 2 jaar oud. Misschien kan dat nog niet voor jou.
Ik denk wel dat kinderen zelden ergens mee door gaan als het hen niets oplevert, dus probeer het eens.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Desiree
 
Hoi,

Onze dochter van 16 maanden heeft soms ook van die periodes.
Het begon rond haar eerste verjaardag.
Vaak merk ik dat het te maken heeft met frustratie: bijvoorbeeld als iets haar niet lukt.
Maar soms is het ook ongeduld, en wil ze direct geholpen worden of direct iets te drinken, spelen etc. Ik merk dat ik haar probeer te negeren als ze dat doet. Maar soms is ze daar niet van onder de indruk en gaat ze maar door. op een gegeven moment ben ik het zat en verhef ik mijn stem en zeg dat ik dat niet wil , of ik kijk d'r strak aan. ze blijft me dan strak aankijken, soms wel een minuut lang. Vaak geeft ze dan op.
Laatst wist ik het ook even niet meer, want ja, negatieve aandacht is ook aandacht en mijn eigen geduld was even op! Toen heb ik d'r even in de hal neergezet en laten krijsen. Na 1 minuut (want volgens mij heeft langer geen zin), deed ik de deur open en kwam ze op me afgerend. Of het zin heeft gehad weet ik niet, hoor. Op het KDV doet ze het ook en daar weten ze ook niet precies hoe ze moeten reageren.

Succes, zodra ik de geheime oplossing heb laat ik het je weten!

Groetjes,
Elies
 
Terug
Bovenaan